صدای گریههای مهنا پیچیده بود توی گوشم. نگاهشان کردم؛ دنیا برای ما خراب شده است. یه گوشه حیاط روی دو پا نشستم. هنوز شلوغ نبود. به موبایلم نگاه کردم. انگار عقربه ساعت تکان نمیخورد.
اولین توافق برای آتشبس موقت (چهار روزه) میان حماس و رژیم صهیونیستی در شرایطی صورت گرفت که صدها هزار نفر در شمال نوار غزه با نبود امکانات پزشکی، مواد غذایی و سوخت دستوپنجه نرم میکنند و فشار جامعه جهانی بر رژیم اسرائیل به اوج خود رسیده است.
برجستهسازی و کمرنگنمایی هدفمند، قرینهسازی، انسانیتزدایی و اهریمنسازی، برچسبزنی، وارونهنمایی حقیقت و انحراف از واقعیت را میتوان شش تکنیک رسانههای جریانساز غربی در جریان جنگ غزه دانست.
آنچه سبب نخستین گامهای ما برای کنشگری در این فضا بود، در کنار وضعیت ناگوار مردم غزه، مشاهده اعتراضات مردمی در کشورهای دیگر، حتی کشورهای اروپایی و آمریکایی بود.
در سیوهفتمین روز از جنگ غزه و در ادامه حملات هوایی و زمینی رژیم صهیونیستی در ساحل شرقی دریای مدیترانه، سران 57 کشور عضو سازمان همکاریهای اسلامی گرد هم آمدند تا بر سر پایان این جنگ و شکست محاصره نظامی غزه به رویکرد واحدی دست پیدا کنند.
حزبالله لبنان به خاطر مسائل منطقه، شرایط پیچیده لبنان و همچنین موقعیت ویژهای که ما در آن به سر میبریم، مدیریت جنگ، مدیریت بحران و مدیریت درگیریها در آینده را بهگونهای پیش برد تا هیچ بهانهای به دست دشمنان و مخالفان ندهد.
کودک فلسطینی گفت: گُل نرگس! اون در راهه، بهزودی میرسه و زمین دوباره سبز میشه… اللهم عجل لولیک الفرج
«نقاش آزادیخواه» لقبی است که به «سلیمان منصور»، پیرمرد هفتادوششساله اهل رام الله فلسطین دادهاند؛ البته بیشتر اهالی هنر، سلیمان را با عنوان «هنرمند انتفاضه» میشناسند.
فلسطینیها طی دههها مبارزه برای بازپسگیری سرزمین مادریشان از چنگال صهیونیستها، مردان و زنان بسیاری را از دست دادهاند.
بچهها مشتهای گرهکردهیشان را جلو بردند. سربازها گلنگدن تفنگ را به عقب. فردا همه روزنامهها از انتفاضه میگفتند…
هرچه جلو رفتم کوچههای تنگ و باریک، داشت پهن و گشاد میشد. دانههای تسبیح بابا، سرپیچ ساختمان بازار، روی هم ریخته بود و ردپایش تمام شده بود.
پس از حملات وحشیانه بمبافکنهای رژیم صهیونیستی به نوار غزه، موجی از احساسات و عواطف انسانی برای حمایت از مردم بیپناه فلسطین، فضای حقیقی و مجازی را فراگرفت.