ضعف جسمانی معضلی برای تیم ملی فوتبال

تیم ملی فوتبال کشورمان که صعودش به جام جهانی را قطعی کرده، در مسیر آماده‌سازی جهت شرکت در این رویداد، در ایام فیفا دی دو دیدار دوستانه با تیم‌های ملی روسیه و تانزانیا داشت.

به گزارش اصفهان زیبا؛ تیم ملی فوتبال کشورمان که صعودش به جام جهانی را قطعی کرده، در مسیر آماده‌سازی جهت شرکت در این رویداد، در ایام فیفا دی دو دیدار دوستانه با تیم‌های ملی روسیه و تانزانیا داشت.

فارغ از اینکه دیدارهای دوستانه محلی برای ارزیابی نقاط قوت و ضعف تیم‌ها محسوب می‌شود و نتایج آن چندان اهمیتی ندارد، افت آمادگی جسمانی یاران امیر قلعه‌نویی در هر دو دیدار به چشم اهالی فوتبال و کارشناسان آمد.

محمد فرامرزی، کارشناس فوتبال اصفهان دراین‌خصوص می‌گوید: موضوع عدم آمادگی جسمانی بازیکنان تیم ملی یا بهتر بگوییم نبودن در سطح استانداردهای بازیکنان بین‌المللی در دو بازی انجام شده بسیار مشهود است و حتی بدون نیاز تحلیل GPS نیز کاملاً مشخص است.

به گفته او، میانگین میزان مسافت طی شده تیم‌های فوتبال در جام جهانی (استاندارد مرجع) بر اساس گزارش فیفا ۱۰/۸ کیلومتر بوده است که بین بازیکنان از ۹ تا ۱۲ کیلومتر متغیر است.
این کارشناس فوتبال خاطرنشان می‌کند: بااین‌حال آنچه باعث برتری تیم‌ها می‌شود مسافت بیشتر طی شده نیست، بلکه درصد یا میزان دویدن‌های شدید و با شدت بالا از این مسافت است.

فرامرزی تأکید دارد: شاخص میزان اسپرینت یا دویدن در Zoneهای چهار و پنج یعنی سرعت بالای ۲۵ کیلومتر در ساعت امروزه به‌عنوان شاخص متمایزکننده تیم‌ها و بازیکنان در سطح بین‌المللی است که به نظر می‌رسد بازیکنان فوتبال ما در این شاخص از دنیا و حتی آسیا بسیار عقب‌تر هستند و اساساً از شکل بازی کند، تاخیری و بازی در عرض تیم‌های ایرانی کاملاً مشخص است که در این شاخص پایین هستند.

آن طوری که او می‌گوید در دیدار عراق و عربستان یا بازی ژاپن و برزیل به‌خوبی به‌سرعت بازی بسیار بالاتر این تیم‌ها که نیاز به دویدن‌های با شدت بالا دارد، دیده شد، واقعاً سرعت بازی عراق عربستان دو تیم عربی که معمولاً یک دهه قبل به فوتبال آهسته و کند معروف بودند، خیره‌کننده بود.

این کارشناس فوتبال اصفهان تاکید دارد این سبک بازی ممکن نیست مگر آماده‌سازی جسمانی بسیار خوب که ظاهراً تیم‌های سطح اول آسیا (ژاپن، عربستان، کره جنوبی و حتی در مواقعی قطر) به‌خوبی از آن برخوردار هستند، اما متأسفانه فوتبال ایران نه‌تنها از جنبه‌های تاکتیکی و تکنیکی رو به افول شدیدی است، بلکه ضعف و عقب‌ماندگی این فوتبال از نظر جسمانی نیز کاملاً مشهود است.