عادت‌‌های غلط در مکالمه

به گزارش اصفهان زیبا؛ مکالمه اصولی دارد که رعایت آن‌‌ها باعث می‌‌شود ارتباط معناداری بین طرف‌‌های رابطه شکل بگیرد. توجه کامل و گوش‌دادن به طرف مقابل، نشان می‌‌دهد که حرف‌‌های او را درک می‌‌کنیم و برای زاویه دیدش ارزش قائل‌ایم و به او اهمیت می‌‌دهیم.

در مقابل، برخی عادت‌‌ها هستند که شکل‌‌گیری ارتباط معنادار را ناممکن می‌‌کنند و به طرف مکالمه احساس بی‌‌ارزش‌بودن می‌‌دهند. در ادامه به چندمورد از این رفتارهای ناسالم می‌‌پردازیم.

پریدن وسط حرف دیگری

همه ما می‌‌دانیم اینکه حرفمان قطع شود چه حس بدی دارد. انگار طرف مقابل به ما و گفته‌‌هایمان هیچ اهمیتی ندهد؛ البته بعضی وقت‌‌ها آدم نمی‌‌تواند جلوی خودش را بگیرد و مجبور می‌‌شود وسط حرف طرف مقابل بپرد تا بهتر درکش کند؛ مثلا وقت‌‌هایی که بخشی از صحبت او را نشنیده‌‌ایم یا چیزی را نفهمیده و نیاز به ابهام‌‌زدایی و توضیح بیشتر داریم.

یادتان باشد که مکالمه در دنیای واقعی چندان هم شسته‌‌رفته نیست؛ پس اگر به‌‌اشتباه حرف طرف مقابل را قطع کردید، بازهم می‌‌توانید با یک عذرخواهی از او دل‌جویی کنید و اظهارنظر را بگذارید برای وقتی‌که نوبتتان برسد.

داستان روی داستان!

بعضی آدم‌‌ها به‌محض شنیدن داستان یا تجربه یک نفر دیگر، تمام توانشان را به‌کار می‌‌گیرند تا روایت جالب‌‌تری رو کنند!

مثلاً وقتی طرف مکالمه گلایه می‌‌کند که روز بدی داشته، بلافاصله می‌‌گویند روز آن‌‌ها بدتر بوده است یا وقتی یکی از تجربه‌‌های دشوار زندگی‌‌اش را تعریف می‌‌کند، در پاسخ می‌‌گویند خودشان تجربه سخت‌‌تری داشته‌‌اند!

چنین رویکردی هدف مکالمه را از برقراری ارتباط به‌نوعی رقابت تقلیل می‌‌دهد.

به اشتراک‌گذاشتن داستان‌‌ها و تجارب بخش مهمی از رابطه است؛ اما باید دقت کرد که هدف از این هم‌‌رسانی، به رخ‌کشیدن خود یا تحت تأثیر قراردادن دیگران نباشد؛ در غیر این صورت، معنایش این است که به‌‌جای شکل‌‌گیری ارتباط به‌دنبال جلب نظر و تحسین‌شدن هستیم.

همیشه نیمه پر لیوان را دیدن

بعضی آدم‌‌ها وقتی از چالش‌‌ها و تجربه‌‌های دشوار دیگران می‌‌شنوند، مدام به آن‌‌ها اصرار می‌‌کنند که نیمه پر لیوان را ببینند!

البته که مثبت‌‌نگری خوب است و نیت چنین افرادی هم معمولا خیرخواهی و حمایتگری است؛ اما برای گذر از احساسات منفی و دشوار باید آن‌‌ها را تجربه کنیم و یکی از راه‌‌هایش این است که درباره‌‌شان حرف بزنیم.

تشویق مداوم دیگران به دیدن نیمه پر لیوان، واقعیت دشوار تجاربشان را از اعتبار ساقط می‌‌کند. در مقابل، توجه به احساسات منفی این افراد به آن‌‌ها در کنترل استرسشان کمک می‌‌کند و صمیمیت و نزدیکی رابطه را قوت می‌‌بخشد.

حق‌به‌جانب‌بودن

بعضی آدم‌‌ها توقع دارند طرف مکالمه همیشه با نظر آن‌‌ها موافق باشد؛ پس به‌‌جای اینکه به تجربه‌‌های او گوش دهند، تصور می‌‌کنند وارد یک مباحثه شده‌‌اند و به‌دنبال کاستی‌‌هایی در استدلال طرف مقابل می‌‌گردند تا بتوانند به کمک آن‌‌ها نظر خود را به‌پیش ببرند.

حق‌به‌جانب‌بودن، مکالمه را به فرصتی برای برنده‌شدن در یک بحث تبدیل می‌‌کند و اجازه نمی‌‌دهد هردو طرف دیده و شنیده شوند. در جهان پیچیده کنونی، هرکس نقطه‌‌نظر منحصربه‌‌فردی دارد و آدم‌‌ها باید یاد بگیرند به نظرات و باورهای مخالف نیز احترام بگذارند.

رفتارهایی که به آن‌‌ها اشاره کردیم، می‌‌توانند یک مکالمه را از هدف اصلی خود که شکل‌‌گیری یک ارتباط سالم و سازنده بین طرفین است، دور کنند.

اگر شما هم چنین عادت‌‌هایی دارید، سعی کنید به‌‌مرورزمان آن‌‌ها را ترک کنید؛ اما اگر هرازگاهی گرفتار این اشتباهات می‌‌شوید، نگران نباشید. قوی‌‌ترین روابط وقتی شکل می‌‌گیرند که طرفین آن‌‌ها می‌‌کوشند پس از هر انحراف، دوباره به مسیر درست بازگردند.