به گزارش اصفهان زیبا؛ تفاوت مدارس غیرانتفاعی با مدارس دولتی حالا مثل روز برای همه روشن شده و خیلی‌ها به‌خوبی می‌دانند که این تفاوت از زمین تا آسمان است؛ برای همین هم خانواده‌ها برای ثبت‌نام فرزندانشان در این مدارس سر و دست می‌شکنند و خیلی سخت زیر بار فرستادن آن‌ها به مدارس دولتی می‌روند.
مثلا یک نمونه‌اش هم خروجی رتبه‌های کنکور سال گذشته که در قرق دانش‌آموزانی بود که پشت نیمکت‌های این مدارس نشسته و البته که پول درست‌وحسابی برای تحصیل و آموزش خود خرج کرده بودند؛ هر که بامش بیش، برفش بیشتر!
اعداد و ارقامی که شرکت‌کنندگان کنکور تصاحب کردند، گویا و روشن است.
این اعداد را اگر کنار هم بچینیم به این نتیجه می‌رسیم که در کنار 40 نفر برتر کنکور، دانش‌آموزان مدارس دولتی عادی سهم اندکی از رتبه‌های زیر 3 هزار دارند؛ 85 درصد رتبه‌های زیر 3 هزار در تصاحب مدارس غیردولتی، استعدادهای درخشان، نمونه دولتی و شاهد است؛ آن هم در شرایطی که این مدارس 31.87 درصد دانش‌آموزان را تحت پوشش قرار می‌دهند!
غیرانتفاعی‌های دوست‌داشتنی
مدارس غیرانتفاعی خاطرخواه زیاد دارند و هر چه بیشتر ناز کنند، نازشان را بیشتر هم می‌کشند؛ شاید برای همین است که برخی از این مدارس برای ثبت‌نام دانش‌آموزان شهریه‌های نجومی دریافت می‌کنند و سال‌به‌سال هم بی‌قیدوبند آن را افزایش می‌دهند؛ مدارسی که اسمی در کرده‌اند و نان همین شهرتشان را هم می‌خورند.
خط‌ونشان‌های مسئولان وزارتخانه دراین‌باره راه به جایی نمی‌برد؛ چرا که مرغ این مدارس تنها یک پا دارد و تا بوده و هست درشان بر روی یک پاشنه چرخیده و می‌چرخد.
به گفته احمد محمودزاده، رئیس سازمان مدارس غیرانتفاعی برای سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ میزان شهریه مصوب مدارس غیردولتی از ۵ میلیون آغاز و تا ۴۸ میلیون تومان می‌رسد که فقط دو مدرسه مجاز به دریافت شهریه ۴۸ میلیون تومانی هستند.
این دو مدرسه‌ای که مجاز به دریافت این مبلغ در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۲ هستند، اگر فوق‌برنامه و مکمل و برنامه تابستانی خود را بارگزاری کنند و از ما مجوز بگیرند، با ۳۸ درصد شهریه این فوق‌برنامه‌ها درنهایت باید ۶۵ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان شهریه بگیرند.
این شهریه‌ها اما بر اساس فاکتورهایی مثل دوره تحصیلی، سطح آموزشی و پرورشی، برنامه سال تحصیلی، فضای فیزیکی، تجهیزات و امکانات مثل آزمایشگاه، کارگاه و سالن‌های ورزشی، شرایط منطقه‌ای، نیروی انسانی دارای صلاحیت‌های عمومی، تخصصی و حرفهای تعیین و به خانواده‌ها اعلام می‌شود.
شهریه مدارس غیرانتفاعی اما چشمگیر است و هرکسی توان پرداخت آن را ندارد و سال‌به‌سال نیز این افزایش قیمت بیشتر به چشم می‌آید تا داستانی تکراری و نخ‌نما از مدارس غیرانتفاعی و آنچه در آن موقع ثبت‌نام می‌گذرد، روایت کند؛ مبالغ هنگفتی که معلوم نیست چرا از خانواده‌ها موقع ثبت‌نام طلب می‌شود و آن‌ها را در تنگنا قرار می‌دهد.
آن‌چنان که خیلی از همان‌ها که تا چندی پیش، حاضر به آوردن اسم مدارس دولتی هم نبودند، حالا بار و بنه فرزندانشان را جمع کرده و تصمیم گرفته‌اند آن‌ها را روانه مدارس دولتی کنند؛ چراکه این بار حساب، حساب دو دوتا چهارتاست و تاب آوردن و کمر خم نکردن زیر بار این شهریه‌ها برای خیلی‌ها مقدور نیست و جیبشان یارای پرداخت آن را ندارد.
مدارس غیرانتفاعی اصفهان، شناخته‌شده‌اند؛ به‌ویژه آن‌ها که در سال‌های اخیر برای خود برو و بیایی راه انداخته‌اند و اسم‌ورسمی دارند. پیدا کردن این مدارس سخت نیست و تنها با یک جست‌وجوی اینترنتی و پرس‌وجو، لیستی بلند بالا از آن‌ها به دست می‌آید.
تلفن به دست می‌‌شویم و شماره یکی از همین مدارس را می‌گیریم. خیلی زود صدای زن جوانی را از پشت تلفن می‌شنویم. خودمان را مادری معرفی می‌کنیم که قصد ثبت‌نام دختر هفت‌ساله‌اش را دارد و می‌خواهد از امکانات و برنامه‌های فوق‌برنامه و شهریه مدرسه باخبر شود.
تأکید می‌کنیم که میزان شهریه برایمان مهم است و البته که نمی‌خواهیم فرصت تحصیل فرزندمان در چنین مدرسه‌ای را از او بگیریم. تیرمان، اما خیلی زود به سنگ می‌خورد و به جایی نمی‌رسیم. زن از پشت تلفن با خوش‌رویی از اعلام نرخ شهریه خودداری می‌کند و می‌گوید که ابتدا باید در سایت مدرسه ثبت‌نام کنید و بعد برای مصاحبه حضوری با فرزندتان به مدرسه تشریف بیاورید!
دست از طلب برنمی‌داریم و از لیست بلندبالایی که در اختیار داریم، شماره یکی دیگر از این مدارس را می‌گیریم؛ این بار هم اما دوباره راه به جایی نمی‌بریم و همان گفت‌وشنودهای قبلی تکرار می‌شوند؛ بدون اینکه نرخ شهریه این مدرسه و امکانات و برنامه‌های فوق‌برنامه آن به دستمان بیاید!
دوباره، اما ناامید نمی‌شویم؛ لیست ما بلند بالاست و صبرمان، صبر ایوب! این بار، اما زن جوانی که گوشی را برمی‌دارد، همان اول کار آب پاکی را می‌ریزد روی دستمان و می‌گوید نه‌تنها شهریه مدرسه هنوز اعلام نشده بلکه اصلا جایی برای ثبت‌نام دخترک 7ساله‌مان هم وجود ندارد و همه ظرفیت مدرسه پُر شده است.
این چرخه ادامه دارد و زور اصرارهای ما برای اعلام نرخ شهریه به انکارهای مدیران این مدارس نمی‌رسد. نمی‌دانیم البته این انکارها از تیزبینی است یا ترس و واهمه از اعلام نرخ شهریه‌های غیرمنطقی و بی‌حساب‌‌کتاب؛ وگرنه حساب که پاک است از محاکمه چه باک است!
شهریه گران است!
مدیران و مدارس غیرانتفاعی را به حال خودشان واگذار می‌کنیم و پای گلایه‌های خانواده‌ها می‌نشینیم و یک دل سیر به حرفهای آن‌ها گوش می‌دهیم؛ مادر یکی از دانش‌آموزان این مدارس می‌گوید که سال گذشته شهریه 8 میلیون تومان بوده، اما امسال گفته‌اند فعلا 15 میلیون تومان به‌صورت علی‌الحساب پرداخت کنید تا مابقی را بعدا اعلام کنیم.
او از شهریه و افزایش دو برابری آن شاکی است: «وقتی امکانات مدرسه نسبت به سال گذشته هیچ تغییری نمی‌کند و برای هر چیزی هم هزینه جداگانه گرفته می‌شود، چرا باید شهریه دو برابر شود؟ از طرف دیگر این‌طور نیست که همه معلمان این مدارس کاربلد و حرفهای باشند؛ مثلا در دوران کرونا معلم فرزندم، اصلا برای دانش آموزان وقت نمی‌گذاشت و تکالیف آن‌ها را چک نمی‌کرد.»
مادر دیگری که در ناحیه 5 زندگی می‌کند و دارای دو فرزند است می‌گوید که امسال شهریه کلاس چهارم، 18 میلیون و 500 هزار تومان و شهریه پیش‌دبستانی 13/5 میلیون تومان اعلام شده است؛ درحالی‌که این مبالغ سال گذشته به ترتیب 13/5 و 8/5 میلیون تومان بوده است.
او می‌گوید به این هزینه‌ها باید شهریه سرویس رفت‌وآمد (حدود سه میلیون تومان) و لباس مدرسه (حدود یک میلیون و 500 هزار تومان در سال گذشته) را هم اضافه کرد؛ هزینه‌هایی که در شرایط کنونی پرداخت آن سخت و کمرشکن است.
مادر دیگری هم که پسرش در یکی از مدارس ناحیه 3 درس می‌خواند، می‌گوید که سال گذشته شهریه 27 میلیون تومانی به او اعلام شده؛ امسال، اما هنوز نرخ شهریه قطعی معلوم نشده است.
او می‌گوید که فعلا باید ده میلیون تومان به‌صورت علی‌الحساب پرداخت کند؛ این درحالی است که هیچ آیتم اضافه‌ای نسبت به سال قبل برای دانش‌آموزان در نظر گرفته نشده است.
تعداد دانش‌آموزان در کلاس هم زیاد است و تقریبا حدود 27 نفری پشت نیمکت‌ها و کنار هم می‌نشینند.» حکایت مدارس غیرانتفاعی و شهریه‌های نجومی آن‌ها تمامی ندارد؛ اعداد و ارقامی که جمع آن‌ها نشان از پول کلان به جیب زدن این مدارس است و البته عزمی که برای جلوگیری از افزایش بی‌ضابطه آن نیست!
