به گزارش اصفهان زیبا؛ فعالان استارتاپی اصفهان دچار دلسردی و ناامیدی شده‌اند. این‌طور که از اظهارنظر فعالان استارتاپی مشخص است، صاحبان برخی کسب‌وکارهای نوپا سودای مهاجرت به خارج از کشور دارند و دراین‌بین استارتاپ‌های حوزه آی‌تی امکان مهاجرتشان بیشتر هم هست.
اکوسیستم استارتاپی اصفهان دچار فضای کرختی شده است و استارتاپ‌ها در حال انتقال کسب‌وکارشان به پایتخت هستند. علاوه بر محدودیت‌های اینترنت که معضل مشترک تمامی استارتاپ‌های کشور است، برخی فرایندها در اصفهان سخت‌گیرانه‌تر است و به همین دلیل آن‌ها به تهران مهاجرت می‌کنند.
امسال هزینه‌ها برای استارتاپ‌ها اما سه برابر شده و شرایط جهت فعالیت آن‌ها دشوارتر شده است. آمار مشخصی از اینکه راه‌اندازی کسب‌وکارهای نوپا چقدر در اصفهان کاهش یافته است، در دسترس نیست؛ اما به دلایل تغییرات سیاسی و فرهنگی که اخیرا رخ داده، جوانان دلسرد شده‌اند و تمایلشان برای راه‌اندازی کسب‌وکار کمتر شده است.
مهاجرت آی‌تی‌ها از اصفهان
محمد زاهدی، بنیان‌گذار و یکی از فعالان استارتاپی، به «اصفهان‌زیبا» می‌گوید: «بسیاری از استارتاپ‌ها به فکر مهاجرت هستند؛ اما حرفی نمی‌زنند. برخی از آن‌ها ممکن است اقدام هم کرده، ولی به اطرافیان حرفی نزده باشند. درواقع موانعی که ایجاد شده، آن‌ها را ناامید کرده و این یأس بین فعالان استارتاپی اصفهان محرز است.»
زاهدی عنوان می‌کند: «فکر مهاجرت در بین استارتاپ‌های حوزه آی‌تی جدی‌تر است. برخی استارتاپ‌ها چون بازار کارشان در سایر کشورها سخت‌تر و پیچیده‌تر است، امکانات مهاجرت را ندارند؛ ولی استارتاپ‌های حوزه آی‌تی امکان مهاجرتشان بیشتر است.»
این فعال استارتاپی خاطرنشان می‌کند: «وقتی افراد خبره و متخصص در حوزه استارتاپ‌ها مهاجرت کنند، علاوه بر اینکه این کسب‌وکارها را از دست می‌دهیم، افراد متخصصی هم که می‌توانستند مدرس و مربی فضای استارتاپی باشند، از دست خواهیم داد؛ به همین دلیل کیفیت کار کاهش می‌یابد.»
زاهدی بیان می‌کند: «وقتی فضای ناامیدی بین استارتاپ‌ها حاکم شود، فعالان کسب‌وکارهای نوپا یا مهاجرت می‌کنند یا اینکه کار باکیفیت انجام نمی‌دهند.»
این فعال استارتاپی خاطرنشان می‌کند: «مشکلات استارتاپ‌ها باید در سه لایه فردی، شرکتی و کشوری بررسی شود. در لایه فردی، برخی فعالان استارتاپی ناامید شدند و به فکر مهاجرت افتادند؛ برخی فعالان استارتاپی نیز درگیر مشکلات شرکتی همچون اینترنت و مسائل حقوقی هستند و به همین دلیل فکر مهاجرت دارند و در لایه کشوری نیز برخی فعالان به دلیل نرخ تورم و بی‌ثباتی‌ها دچار ناامنی شده‌اند.»
زاهدی عنوان می‌کند: «برخی فعالان استارتاپی از اصفهان به ترکیه مهاجرت کرده‌اند. دفترشان در اصفهان است؛ ولی از راه دور، یعنی از همان ترکیه مشغول کار هستند. در این فضا شاهد مهاجرت‌های فعالان استارتاپی به این سبک نیز هستیم.»
فضای استارتاپی اصفهان پویا نیست
«بیشتر شاهد مهاجرت استارتاپ‌های اصفهان به پایتخت هستیم و این به‌خاطر ناامیدی از فضای استارتاپی اصفهان بوده است؛ چون فضای استارتاپی اصفهان پویایی لازم را ندارد و زیست‌بوم سرمایه‌گذاری اصفهان بیشتر صنعتی است.» این را یکی دیگر از فعالان و مشاوران استارتاپی به «اصفهان‌زیبا» می‌گوید.
مرتضی یراقی ادامه می‌دهد: «برخی صنایع بزرگ در اصفهان در حال سرمایه‌گذاری و توسعه هستند و فضای استان بیشتر صنعتی شده است؛ در مقابل اما استارتاپ‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری بلندمدت دارند و عدم قطعیت در کارشان بیشتر است؛ بنابراین در این فضا نمی‌توانند فعالیت داشته باشند.»
یراقی عنوان می‌کند: «نزدیک‌بودن مسافت اصفهان به تهران نیز باعث می‌شود بسیاری از این کسب‌وکارها به فکر رفتن به پایتخت بیفتند تا هم دستمزد بیشتری دریافت کنند، هم به دلیل فضای مناسب آموزش در تهران در این فضا یادگیری‌شان بیشتر شود.»
این فعال استارتاپی بیان می‌کند: «چون اصفهان فضای کرخت و خسته دارد و پویا نیست، ناامیدی فعالان استارتاپی بیشتر است. اصفهان نسبت به چند شهر دیگر ازلحاظ فضای استارتاپی عقب‌تر است؛ در اصفهان حتی بهترین دوره‌های استارتاپی برگزار شود، تعداد افرادی که شرکت می‌کنند، کم است.»
یراقی در ادامه تصریح می‌کند: «سخت‌گیری‌هایی که به استارتاپ‌ها می‌شود، این فضای ناامیدی را تشدید می‌کند. در چند وقت اخیر یکی از استارتاپ‌ها محصولاتش را با قیمت ارزان عرضه می‌کرده، ولی در کمال تأسف فیلتر شده است. متأسفانه در اصفهان بسیاری از فرایندها؛ از ثبت شرکت گرفته تا قوانین مالیاتی و… سخت‌تر است. در این شرایط بسیاری از استارتاپ‌ها دلزده وخسته می‌شوند.»
این فعال استارتاپی عنوان می‌کند: «پویایی و چابکی و سرعت‌عمل برای استارتاپ‌ها مهم است. هرچیزی که مانع این رشد سریع و شبکه‌سازی شود، برایشان فضای ناامیدی ایجاد می‌کند. این موانع از فیلترینگ گرفته تا چالش منابع انسانی، تأمین منابع مالی و به رسمیت شناخته‌نشدن توسط نهادها و سازمان‌هاست.»
او ادامه می‌دهد: «موازی‌کاری سازمان‌هایی که در خصوص فعالیت استارتاپ‌ها تخصص ندارند نیز مشکلاتی را ایجاد کرده است. در این بین، برخی سازمان‌ها و نهادها نگاه استارتاپی ندارند؛ حتی تفکرشان این نیست که بازارشان را با استارتاپ‌ها به اشتراک بگذارند.»
