به گزارش اصفهان زیبا؛ بانو امین از آن کسانی است که خود را از زندان عرفیات خودساخته و بی‌مبنا رها کرد و از همان ابتدا، رفیع‌ترین مقامات انسانی را در دنیا و آخرت، حق خود دانست و آن را از خدای متعال طلب کرد. او خود را در خط مقدم زنانگی، انسانیت و ایمان قرار داد و توانست هم در زمانه خویش و هم برای آیندگان، الگویی از زن باشد.
بانو امین مهم‌ترین ویژگی‌های زن را فضایل انسانی او می‌داند که در آیات بیان شده است:
1. «صالحات»؛ یعنی زن‌های صالح و شایسته؛
2. «قانِتات»؛ قنوت، به معنای اطاعت و خضوع دائمی است؛
3. «حافظات للغیب»؛ یعنی حفظ می‌کنند خودشان را درحال غایب‌بودن همسرانشان.
درباره برابری زن و مرد در شئونات انسانی، بانو امین بر هم‌شأنی زن و مرد در سیره نبوی تأکید داشته و می‌نویسد: پیغمبر اکرم(ص) که شالوده و مظهر رحمت حق بود، زنجیر عبودیت زن را پاره کرد و در شئون زندگی، زن را هم‌دوش و هم‌قدر مرد قرار داد و اجازه داد که او خودش مستقیما امور مالی‌اش را اداره کند و نیز در امور دیگر، از قبیل خریدوفروش، اجاره، استجاره، وکالت، وصایت و غیر این‌ها اذن مداخله به او داد.
در باب اختلافات حقوقی باتوجه به تفاوت‌های روحی و جسمی، معتقد است چنانچه تاریخ نشان می‌دهد قبل از اسلام به حکم غلبه قوی بر ضعیف و قانون تنازع بقا، زن ها تحت‌فشار و ستم‌کاری مردها قرار گرفته بودند و چون اخلاق نیک و وظایف انسانیت بین اهالی آن زمان وجود نداشت، زن را تحت تأثیر خود درآورده و از هیچ‌گونه جفاکاری درباره این موجود جمیل ظریف که مظهر جمال خلقت است، خودداری نمی‌نمودند.
اگرچه مرد در بسیاری از صفات و فعالیت بر زن امتیاز دارد، لکن زن در خصوصیاتی اساسی بر مرد برتری دارد. قلب حساس پرعاطفه، بردبار فداکار، نوع‌دوست، نوع‌پرور، رقیق‌القلب. رب عالم زن را طوری خلقت فرموده که وظیفه سنگین آبستنی، زاییدن، شیردادن و تربیت اولاد نوزاد را تا مدت مدیدی، بلکه در تمام ایام جوانی عهده‌دار باشد.
درخصوص انتخاب صحیح همسر، بانو امین از ترجیح افراد به جمال و شمایل ظاهری منع نموده و توجه به جمال باطنی همسر را لازم دانسته و می‌نویسد: شما جمال صوری را ننگرید؛ رنگ و خال، فریبنده و خالی از حقیقت است. گل زیبای جمال انسان به باد خزان آفاتی به‌زودی پژمرده می‌گردد و طراوت و زیبایی او تبدیل به زشتی می‌شود.
جمال حقیقی، حسن باطنی است که در اثر ایمان و تقوا پدید می‌آید و آن جمال دائمی و همیشگی است که دست تطاول روزگار و تغییر لیل و نهار آن را فاسد نمی‌گرداند، بلکه اگر آفات و بلیات دنیا با صبر و متانت همراه باشد، بر نورانیت و قوت و متانت آن می‌افزاید.
بانو امین محوریت ایمان در ازدواج را به استناد آیه 221 سوره بقره لازم دانسته و تأثیرپذیری عقیدتی و انحراف از باور صحیح را علت مخالفت صریح دین با برخی از ازدواج‌ها تلقی کرده است: «و با زنان مشرک ازدواج نکنید تا زمانی که ایمان بیاورند. قطعا کنیز باایمان از زن آزاد مشرک بهتر است؛ هرچند [زیبایی، مال و موقعیت او] شما را خوش آید. و زنان باایمان را به ازدواج مردان مشرک درنیاورید تا زمانی که ایمان بیاورند. مسلما برده باایمان از مرد آزاد مشرک بهتر است؛ هرچند [جمال، مال‌ومنال او] شما را خوش آید. اینان [که مشرک‌اند، نه‌تنها مردم، بلکه بی‌رحمانه زن و فرزند خود را] به‌سوی آتش می‌خوانند و خدا به توفیق خود به‌سوی بهشت و آمرزش دعوت می‌کند و آیاتش را برای مردم بیان می‌فرماید تا متذکر شوند.» (بقره ۲۲۱)
پس کمال و فضیلت در ایمان است، نه در کمالات صوری. توجه به عفت زنان و نیز عنایت به امین و قوی‌بودن مردان، از دیگر ملاک‌های انتخاب همسر معرفی شده است.
در باب رعایت حقوق متقابل باید دانست که نظام حقوقی خانواده در اسلام بر مبنای نظام حق و تکلیف است و این‌گونه نیست که اعضای خانواده صرفا از حقوق یا تکالیف برخوردار باشند؛ پس‌زمینه‌های اختلاف و سرگردانی به حداقل می‌رسد.
طبق نظر بانو امین، خدا زن را چنین تصویر می‌کند: زن موجود ظریفی است که آسایش شما و نسل شما با او تأمین می‌شود؛ پس باید به خوبی او را نگاهداری نمایید و حقوق او را باطل نکنید که هم عیش دنیوی خود را منقص گردانیده و هم به کفران نعمت، خود را در معرض خشم و سخط پروردگار درآورده‌اید.
در روایات از حضرت رسول(ص) آمده که بهترین مردهای امت من کسی است که نسبت به زن خود بهتر باشد و بهترین زنان امت من، زنی است که نسبت به شوهر بهتر باشد. خداوند در بهشت درجات مرد را بلند گرداند هرگاه زن از او راضی باشد. نمی‌دانی بعد از شرک به خدا، هیچ گناهی نزد خدا زیادتر نیست از ستم شوهر نسبت به زن.
پوشش ضعف‌ها و حفظ محور خانواده
«هُنَّ لِبَاسٌ لَکمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ (بقره 187)» زن‌ها لباس‌اند برای مردان و مردان نیز لباس هستند برای آن‌ها. معنای لباس ظاهر است و آن چیزی است که انسان بدن خود را به آن می‌پوشاند و خود را از سرما و گرما حفظ می‌گرداند و شاید کنایه باشد که زن و شوهر هر یک دیگری را حفظ می‌کند که در خلاف و حرام واقع نگردند.
همان‌طوری که بشر نمی‌تواند بدون لباس که او را از سرما و گرما محفوظ می‌دارد، زندگی کند و سبب تزیین و مزید بر جمال و فضیلت او است و از آن لذت می‌برد؛ همین‌طور زن و شوهر هر یک دیگری را از اینکه در خلاف افتند، محفوظ می‌دارد و هر یک نسبت به دیگری لباسی هستند که «یواری به سوأته» که قبایح اعمال او را می‌پوشاند.
علاوه بر این‌ها، وابستگی آن‌ها به هم و ارتباط زوجیت و تولیدمثل که در زناشویی به وجود می‌آید، یک نوع وحدت و یگانگی بین زن و شوهر تولید می‌کند که در مشکلات امور زندگانی معاون و کمک یکدیگر و در خوشی و غم با هم شرکت می‌کنند و نیز به‌طور مشروع از لذایذ طبیعی و شهوی برخوردار می‌گردند و به این وسیله حیات مَقرون به عیش و خوشی و امیدواری می‌یابند.
ایشان حفظ حجاب زنان و حفظ نگاه توسط مردان را عامل عفت خانواده و جامعه می‌داند و نیز رعایت حریم عفت و حیا در تکلم با نامحرمان را امری لازم و مایه قوام خانواده معرفی می‌کند.
در قرآن کریم خداوند به زنان پیامبر می‌فرمایند: «ای همسران پیامبر! شما اگر پرهیزکاری پیشه کنید [از نظر منزلت و موقعیت] مانند هیچ‌یک از زنان نیستید، پس در گفتار خود، نرمی و طنازی [چنانکه عادت بیشتر زنان است] نداشته باشید تا کسی که بیماردل است طمع کند و سخن پسندیده و شایسته گویید.» (احزاب ۳۲)
اگرچه این آیات و احکام را ظاهرا مخصوص به زن‌های نبی اکرم گردانیده، ولکن شامل زنان امت رسول نیز شود؛ زیرا که حکمت در همه یکی است.