در آن سال اعتراضاتی به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری اتفاق افتاد و عده‌ای معتقد بودند که در این انتخابات تقلب صورت گرفته است. مردم اما در طول چندماه دیدند مدعیان تقلب در انتخابات اعتراضات خود را بدون هیچ سند و مدرکی ادامه می‌دهند و تنها به تکرار این ادعا مشغول‌اند و به‌نوعی آشوب را به نام تقلب در انتخابات به‌وجود آورده‌اند. معترضان به نتایج آن انتخابات حتی به سخنان رهبر انقلاب در روز جمعه 29 خرداد سال 88 که اعلام کردند از مسیرقانونی به اعتراض بپردازید، اهمیتی ندادند و برای پیگیری در اثبات اعتراضات، سندی ارائه نکردند و به شیوه اعتراض در مسیر قانون نیز بی‌اعتنایی بودند.
از طرفی مردم شاهد بودند که معترضان به نتیجه انتخابات شعارهایی مطرح می‌کنند که با اعتراضات منطقی درخصوص تقلب در انتخابات بسیار فاصله دارد. در بین آن شعارها حتی علیه حضرت امام (ره) هم داده می‌شد. مگر اصلا حضرت امام (ره) در آن انتخابات حضور و در نتایج آن دست داشتند؟ از طرفی برخی شعار می‌دادند که انتخابات بهانه است و اصل نظام نشانه است و برخی دیگر هم شعارهایی علیه ارزش‌های اسلامی و مقدسات اسلامی سر می‌دادند.
مردم نیز با مشاهده چنین رفتارهایی کم‌کم به این نتیجه رسیدند که موضوع تقلب در انتخابات بهانه‌ای است در دست دشمنان این نظام تا از این طریق افرادی که به نتایج و آرای انتخاباتی و نحوه برگزاری آن حساسیت داشتند را به صحنه اعتراض بکشانند و فتنه و آشوب سنگینی در کشور ایجاد کنند.
از سوی دیگر، مردم متوجه شدند که آمریکا و رژیم صهیونیستی به همراه مجاهدین و تروریست‌ها و سلطنت‌طلب‌های داخلی و خارجی در این فتنه دست دارند و از طریق رسانه‌ها و با خرج‌کردن میلیون‌ها دلار از آشوب ها حمایت می‌کنند؛ شرایطی که مردم را بیش از پیش هوشیار کرد. در روز قدس و در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان، به نام اعتراض به نتیجه انتخابات، عده‌ای تظاهر به روزه‌خواری می‌کردند و در عناد با احکام الهی به‌جای اینکه علیه رژیم صهیونیست شعار دهند، در حمایت از آمریکا و اسرائیل شعار می‌دادند.
این فضا تا روز عاشورای حسینی ادامه پیدا کرد و به نام تقلب در انتخابات پرچم سید الشهدا را به آتش کشیدند. در آن روز هم بخش دیگری از مردم که همچنان در خواب غفلت بودند، متوجه شدند که تقلب در انتخابات موضوع اصلی نیست و آمریکا و صهیونیست و برخی از جریان‌های سیاسی به‌دنبال ایجاد ناامنی در کشور هستند و در راستای اهداف خود تلاش می‌کنند. سرانجام مردم ایران با این آگاهی از اهداف دشمنان و فتنه‌گران در یک اقدام سراسری در روز 9 دی 1388 به تظاهراتی بی‌نظیر و ماندگار علیه دشمنان اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران پرداختند.
