به گزارش اصفهان زیبا؛ از اولین جلسه‌ای که برای برنامه‌ریزی‌های جشنواره تشکیل می‌شود، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌هایم به‌عنوان جوانی که هنوز هم مزه روزهای کودکی و حضور در سالن‌های سینما را فراموش نکرده است، تناسب فیلم‌ها برای کودک و نوجوان است.
ساده‌ترش این می‌شود که آیا این فیلم‌هایی که به نام کودک و نوجوان اکران می‌شود راستی‌راستی به درد بچه‌ها می‌خورد یا باید با این جمله که«این تولیدات درباره کودکان است و نه برای کودکان»، خودمان را قانع کنیم؟
نشانی دیگر بر پیراهن پُرنشان اصفهان
در نخستین روز جشنواره برای پاسخ به این سؤال به سراغ بیان ضرورت و توجه به رویدادهای فرهنگی می‌رویم؛ اینکه در این دنیای پرهیاهوی فناوری‌ها آنچه فرهنگ و شهروندی را تداوم می‌بخشد، همین رویدادهای فرهنگی و هنری هستند که روح تازه‌ای به شهرها می‌دهند و سبب پویایی شهرها می‌شوند.
آن هم شهرهایی همچون اصفهان که نه‌تنها تاریخ و هنرشان زبانزد عام و خاص است، بلکه نقش مؤثری در اعتبار بخشیدن به رویدادهای فرهنگی و هنری هم دارند؛ رویداد‌هایی که علاوه بر به ارمغان آوردن دستاوردهای اقتصادی برای شهروندان، باعث رونق صنایع هنری همچون فیلم‌سازی، تئاتر، موسیقی و مواردی از این قبیل هم می‌شوند که درنهایت باعث رشد فرزندان آینده خواهد بود.
به همین‌خاطر باید اهتمامی جدی به حفظ و تقویت آن داشته باشیم و با آسیب‌شناسی که در این راستا صورت گرفته، تغییر مکان برگزاری جشنواره، نبود زیرساخت‌ها و حمایت‌های لازم و همین‌طور بازنگری به محتوای تولیدات را مواردی شناختیم که درصورت برطرف‌شدن موجب تقویت هویت این رویداد هنری خواهد شد.
این جشنواره برای کودکان است
در دیگر ویژه‌نامه جشنواره نیز این مسئله پیگیری می‌شود و به طور عینی با ابعاد دیگر این مسئله مواجه می‌شویم؛ از ابتدایی‌ترین روزهای جشنواره که همزمان با روزهای جنگ، ژانر دفاع مقدس شکل گرفته تا روزهای دهه 70 که جشنواره فیلم کودک به قله‌‌ها نزدیک شده و موفق‌ترین فیلم‌های خود را به نمایش گذاشته است.
با این حال هرچه از آن روزهای ابتدایی‌اش گذشته به‌طبع توقع مخاطبان هم افزایش یافته و صدای برخی از منتقدان هم درآمده که آیا این فیلم‌هایی که برای کودکان اکران می‌شود، برای کودکان تولید شده است؟
منتقدانی که با آگاهی از تأثیرگذاری ادبیات فیلم و تصویر بر نگرش کودکان و همین طور اهمیتی که برهه کودکی و نوجوانی در آموزش‌پذیری و جامعه‌پذیری دارد، به دنبال بررسی کارشناسانه فیلم‌های تولیدشده هستند.
فیلم‌هایی که گاهی از جشنواره فیلم فجر به جشنواره فیلم کودک راه پیدا کرده‌اند و در وضعیتی بهتر، گرته‌برداری بدون تغییری از فیلم‌های سینمایی آن طرف آبی است.
صدای این منتقدان که گاهی با شکایت خانواده‌ها همراه می‌شود، عده‌ای با بیان اینکه این جشنواره درباره کودکان است و برخی دیگر که اصلا کودکان هیچ نقشی نداشته و هرچه برگزار می‌شود برای رشد صنعت فیلم‌سازی است، به میدان می‌آیند.
گردهمایی کانون‌های فرهنگی؛ برگ برنده جشنواره فیلم کودک
در همین راستا برخی دیگر از منتقدان علت افول تولید محتوا در حوزه کودک را فقدان حمایت‌های سازمان‌ها و مردم می‌دانند؛ به‌طور مثال برخی از تهیه‌کنندگان بیان می‌کنند که در سال‌های گذشته آموزش و پرورش حضور پررنگی در جشنواره داشته و علاوه بر تبلیغات در مدارس، زمینه حضور دانش‌آموزان را هم فراهم می‌کرده است. درحالی که در این چندسال اخیر خبری از چنین حمایت‌هایی نیست.
اگرچه امسال نیز همچون سال‌های گذشته فرصتی برای استفاده برخی مدارس عادی و استثنایی از اکران فیلم‌ها فراهم شد، این حضور نسبت به تعداد دانش‌آموزان و مدارس سطح شهر، رقم قابل قبولی نبود.
علاوه بر این به حضور و مشارکت کانون‌های فرهنگی در حمایت از جشنواره هم پرداختیم و از آنجایی که اولین و حقیقی‌ترین جامعه هدف آن‌ها کودکان و نوجوانان هستند، به دنبال چرایی فقدان حضورشان در جشنواره شدیم؛ فقدانی که برخی اطلاع‌رسانی نامناسب و برخی دیگر اولویت نداشتن تماشای فیلم به‌عنوان فعالیتی فرهنگی را دلیلی برای حاضرنشدنشان در سالن‌های سینما ذکر کردند.
اما در کنار فقدان مشارکت تعداد قابل توجهی از کانون‌ها، یکی از مهم‌ترین دستاوردهای جشنواره تلاش برای حضور فعال کانون‌های فرهنگی در بستر جشنواره بود که با مشارکت در «رویداد جامع و جشن کودک و نوجوان اصفهان» محقق شد.
با این حال سی‌و‌پنجمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان هم به اتمام می‌رسد؛ سی‌و‌پنجمین دوره از جشنواره‌ای که هنوز هم این فراز‌و‌نشیب‌های هرساله‌اش ادامه دارد؛ فرازو‌نشیب‌هایی که بر حسب مشاهدات عینی که از فیلم‌های اکران‌شده داشتیم، متأسفانه بخش قابل ملاحظه‌ای از تولیدات آن موردپسند کودکان و نوجوانان قرار نمی‌گرفت و حتی با به تصویر‌کشیدن مضامینی که متناسب با سن آن‌ها نبود، باعث اعتراض والدین نیز می‌شد؛ مسئله‌ای که نیازمند ورود جدی کارشناسان کودک است تا در کنار تولیدات روزافزونی که تناسبی با فرهنگی ایرانی‌اسلامی ما ندارد، بتوانند سهمی برای تولیدات با کیفیت داخلی هم فراهم کنند.
