به گزارش اصفهان زیبا؛ اهل‌بیت(ع) روی معیشت و کسب درآمد تأکید زیادی داشته‌اند و بیان کرده‌اند که یکی از نیازهای اساسی خانوارها معیشت است؛ ضمن اینکه سفارش کرده‌اند اگر معیشت خانوارها مختل شود، به‌دنبال آن معضل‌های اخلاقی و فرهنگی ایجاد می‌شود؛ برای همین اسلام روی کسب درآمد تأکید فراوانی داشته است تا در این زمینه برنامه‌ریزی مناسبی انجام شود.
مادر خانواده در مدیریت هزینه‌های خانوار نقش مهمی دارد. پخت غذا، لباس‌شستن و نگهداری از فرزندان هزینه‌هایی است که اگر مادر خانواده این وظایف را انجام نمی‌داد، خانوارها باید بابت برون‌سپاری این وظایف هزینه زیادی می‌کردند.
وظایفی که مادر خانواده انجام می‌دهد، به درآمدزایی کمک زیادی می‌کند؛ به‌عنوان‌مثال، غذایی که مادر خانواده در آشپزخانه آماده و پخت‌وپز می‌کند، اگر قرار بود در رستوران آماده شود، باید بابت تهیه این غذا هزینه پرداخت می‌شد.
متأسفانه در اقتصاد غرب روی نقش مادر خانواده در پوشش بخشی از هزینه‌ها نمی‌توان خیلی حساب کرد.
خانوارها می‌توانند برای مدیریت هزینه‌هایشان از روش‌هایی استفاده کنند؛ به‌عنوان‌مثال، خانواده برای خرید لباس گرم برای فرزندان می‌تواند این لباس گرم را اواخر فصل زمستان خریداری کند تا بتواند با هزینه کمتری لباس بخرد؛ ضمن اینکه انتهای فصل، کالاها با تخفیف‌های زیادی عرضه می‌شوند که خانوارها می‌توانند از این تخفیف‌ها استفاده کنند یا اینکه اگر یک خانوار قصد خرید بخاری دارد، بهتر است در فصل تابستان خریداری کند که تقاضا برای خرید این کالا پایین است و درنتیجه می‌تواند این کالا را با قیمت کمتر بخرد.
اگر خانوارها این تکنیک‌ها را آموزش ببینند، بر مدیریت هزینه‌هایشان تأثیرگذار است.
موضوع دیگر که منجر به افزایش هزینه خانوارها می‌شود، چشم‌وهم‌چشمی‌هاست. برخی خانوارها معیشت خودشان را با خانواده‌های دیگر مقایسه می‌کنند و انتظار دارند هزینه‌هایی را که خانوارهای دیگر انجام می‌دهند، صرف کنند؛ این در حالی است که ممکن است درآمد آن‌ها کمتر باشد و توانایی خرید نداشته باشند؛ ولی برخی از خانوارها برایشان مهم است که فلان مارک را خریداری کنند؛ در این صورت هزینه هنگفتی به خانواده‌ها تحمیل می‌شود.
دراین‌بین برخی از خانواده‌ها نیز کالایی خریداری می‌کنند که خریدشان ضرورتی ندارد. با وجود این تفاسیر، چه اهمیتی دارد که درآمد خانوارها صرف خرید این کالاهای غیرضروری شود.
این کالاها تجملاتی هستند و نیازی به صرف هزینه برای خریدشان نیست. نه‌تنها خانوارها به کالاهای تجملاتی نیاز ندارند، بلکه این خریدها باعث می‌شود بیشتر به‌سمت تجملاتی‌شدن بروند و با مشکلات معیشتی روبه‌رو شوند.
مدیریت هزینه خانوارها اهمیت زیادی دارد. مدیر خانواده باید به این مسائل واقف باشد و بهتر است به جای مقایسه با خانوارهایی که معیشت بهتری دارند، خودشان را با خانوارهایی که وضعیت معیشتی پایین‌تری دارند، مقایسه کنند.
بسیاری از خانواده‌های سطح پایین، توانایی خرید خیلی از کالاها را ندارند؛ ولی اگر خودشان را با خانواده‌های سطح بالاتر مقایسه کنند، به‌طور دائم انتظار خرید کالاهایی را دارند که از قدرت خریدشان خارج است و باعث افزایش هزینه‌های خانواده‌ها می‌شود.
نکته بعدی در مدیریت هزینه خانوارها، خرید کالاهای ایرانی است. خانواده‌ها اگر بخواهند کالای خارجی خرید کنند، هزینه‌هایشان افزایش پیدا می‌کند؛ این در حالی است که با خرید کالای ایرانی هم هزینه کمتری می‌کنند، چون قیمتشان پایین‌تر است و هم کالای باکیفیت به دستشان می‌رسد و هم اینکه با خرید کالای ایرانی به رونق تولید و تولیدکنندگان ایرانی کمک می‌شود و کارگران ایرانی نیز که این کالاها را تولید می‌کنند، به‌نوعی منتفع می‌شوند.
اخیرا کیفیت لوازم برقی تولید داخل بهتر از نمونه‌های خارجی شده است. از نگاه اسلام، خرید کالای ایرانی، نوعی جهاد است و به تولید کشور کمک می‌کند.
کالاهای خارجی چون ارزبر هستند، قیمتشان نیز بالاتر است و به همین خاطر بسیاری از خانوارها توانایی خرید این کالاها را ندارند. از سوی دیگر، خانوارها می‌توانند با راه‌اندازی مشاغل خانگی مانند تولید ترشیجات، قالی‌بافی، خیاطی و… بخشی از بودجه خانوار را تأمین کنند.
متأسفانه بسیاری از خانواده‌ها از این سبک زندگی جدا شده‌اند؛ این در حالی است که اگر فرزندان در فضای اشتغال‌زایی بزرگ شوند، این آمادگی را دارند که با ورود به جامعه بتوانند درآمدزایی کنند تا هزینه‌های خانواده‌ها هم مدیریت شود.
