به گزارش اصفهان زیبا؛ نشست فکری چهاردهمین جشنواره فیلم فجر اصفهان با عنوان «سینما و روایت قدس» با حضور سید مهدی ناظمی قرهباغ و جمال احمدی در سالن سوره اصفهان برگزار شد.
سید مهدی ناظمی قرهباغ، مؤلف کتاب «درآمدی بر حکمت سینما» و پژوهشگر و استاد حوزه فلسفه، یکی از جنبههای سینما را ساخت فیلم برای تمام انسانها، ایدئولوژیها و مذاهب عنوان کرد و گفت: حقیقت این است که ما در حال تجربه نوعی رادیکال سیاسی هستیم که به تمام جهان مرتبط است و سرنوشت جهان بعد از این به موضع ما در رابطه با فلسطین بازمیگردد.
ارتباط تنگاتنگ تحولات بزرگ سینما با سیاست
ناظمی قرهباغ با بیان اینکه تحولات بزرگ سینمایی دنیا با سیاست ارتباط تنگاتنگی دارد، خاطرنشان کرد: برای مثال، شکلگیری سینمای انقلاب شوروی سابق، حرکتی سیاسی با سینماست یا سینمای کلاسیک آمریکا که بخشی از تشکیل هویت ملی آمریکایی را رقم میزند، با سیاست ارتباط تنگاتنگی دارد. جمال احمدی، منتقد و سینماگر اصفهانی و دکتری فلسفه و حکمت، با اشاره به جنگ و درگیری که در فلسطین وجود دارد، به ضرورت رسانهایشدن آن پرداخت و گفت: در جنگ رسانهای و تبلیغات نظامی که برای فلسطین وجود دارد، سینما نقش مؤثری را ایفا کرده و حتی فراتر از رسانه میتواند پشتیبان و حامی این ماجرا باشد.
سینما تنها هنر زندهای است که همگان را دور هم جمع میکند
احمدی به تحلیل جوانب سینما پرداخت و اظهار کرد: نخستین جنبه سینما سیاسیبودن آن است؛ اما مهمترین جنبه سینما این است که تنها هنر زنده عصر اخیر است که همگان را دور هم جمع میکند. او ادامه داد: با بررسی تاریخ سینمای ایران مشاهده میکنیم که کمتر اتفاق میافتد مردم برای حیات و زندگی خود و تنها برای سرگرمی به سینما بروند. به این ترتیب و رفتهرفته در جهان ماشینی امروز چنین نشستهای مراسمگونهای که بتواند افراد را در یک مکان دور هم جمع کنند از بین میرود.
این فیلمساز اصفهانی به جنگ غزه اشاره کرد و افزود: در زمان جنگ غزه و واکنش مردمی که بهدنبال آن ایجاد شد، نشان داد که مردم دنبال خبر و حتی هنر یا همان سینما هستند؛ بنابراین نیاز دارند کسی با آنها صحبت کند. اینجاست که متوجه میشویم سینما نیز به فلسطین نیاز دارد. احمدی ادامه داد: زمانی که میگوییم سینما به فلسطین نیاز دارد، یعنی سینما در مسیر خود نیاز به چگونگی دارد و اینجاست که زبان جدیدی شکل میگیرد.
اسرائیل؛ تروریسم فرهنگی و نابودی تاریخ یک کشور در نوار غزه
این استاد دانشگاه با اشاره به تروریسم فرهنگی که توسط اسرائیل در نوار غزه و فلسطین اعمال میشود، گفت: این کار به معنای ازبینبردن تمدن یک کشور است. تروریسم فرهنگی معماری سنتی را از بین میبرد و با این کار مردم یک کشور را بیتاریخ میکند.
او تخریب نوار غزه توسط اسرائیل را از نمونههای بارز تروریسم فرهنگی عنوان کرد و افزود: اسرائیل تمام آثار باستانی نوار غزه را نابود کرده است؛ حتی با افتخار دانشگاههای غزه را منفجر میکند و همچنین نسلکشی را بهعنوان محور فرهنگی و تمدنی خود انجام میدهد.
بیان حقیقت غزه در سینما و رهایی از بردگی
این پژوهشگر با اشاره به قدرت سینما در بیان و شناخت تروریسم فرهنگی به مردم دنیا، بیان کرد: مردم خاورمیانه و شرق، برده غرب هستند. آنها هیچوقت زشتی ارباب خود را نمیبینند؛ اما با بیان حقیقت غزه و شناخت آن میتوانیم بفهمیم که پای خود را کجا بر زمین میگذاریم و از خواب غفلت بیدار شویم. او با اشاره به ادبیات استثمار در مقابل ادبیات جستوجوی حقیقت، تصریح کرد: استثمار نگاهی برآمده از حذف طرف مقابل و پیادهکردن ذهنیت خود است. سینما نیز مولود این تمدن جدید و قدرت است که ما در بستری از این تمدن زندگی میکنیم و راه گریزی از آن وجود ندارد.
سینما؛ هنر ادبیات قدرت
احمدی سینما را هنر ادبیات قدرت دانست و افزود: نسبتی که این ادبیات با بقیه هنرها دارد بسیار تأملبرانگیز است. ادبیات قدرت بقیه هنرها را به خدمت میگیرد؛ چرا که جهان با این هنر تناسب بیشتری دارد و در نهایت این ادبیات بهواسطه ارتباطی که با هنر و مردم دارد به کشف حقیقت کمک میکند. مهدی ناظمیقرهباغ نیز با تأکید بر ضرورت جستوجوی نقطه کانونی مقاومت اظهار کرد: با شناخت نقطه کانونی مقاومت و با روایتگری میتوانیم تصاویر جعلی را که اسرائیل برای فلسطین ایجاد کرده، از بین ببریم.
سینما؛ بهترین و هنریترین راوی مقاومت
ناظمیقرهباغ سینما را بهترین و هنریترین راوی عنوان کرد و ادامه داد: برای جنگ با قدرت نابودکننده جهانی نیازمند مقاومت هستیم که این کار از سینما و نقش مؤثر آن در روایت نشئت میگیرد. او با تأکید بر ایجاد جشنوارهای ویژه برای ساخت فیلمهایی در رابطه با فلسطین و غزه ادامه داد: در جنگ شما به نیرو نیاز ندارید، بلکه به قرارگاه نیاز است. برای غزه نیازمند افرادی هستیم تا گرد هم آمده و با یکدیگر در بخش واحدی گفتوگو و تبادلنظر کنند.