به گزارش اصفهان زیبا؛ برای اینکه بتوانید به فرزندانتان نه گفتن به دخانیات را بیاموزید و در کل عادات، نگرش‌ها و روابط سالمی را در خود شکل دهند، راهکارهایی وجود دارد. از جمله اینکه در کتاب «راهنمای والدین برای پیشگیری از اعتیاد» به این موارد اشاره شده است:
سال‌های پیش از دبستان
ممکن است فکر کنیم گفت‌وگو درباره مواد با کودکان پیشدبستانی زود باشد، اما نگرش‌ها و عاداتی که در این سن ایجاد می‌شود، نقش مهمی در تصمیماتی دارد که در آینده می‌گیرند.
در این سنین آنها مشتاق هستند که از قوانین آگاه شوند و به اندازه کافی بزرگ هستند که بفهمند سیگار کشیدن بد است.
در واقع دوران پیشدبستانی زمان خوبی برای تمرین مهارت‌های تصمیم‌گیری و حل مساله است تا آنها در آینده بتوانند بگویند: «نه»
کودکان 5 تا 8 ساله
5 تا 8 ساله ها معمولا علاقه زیادی به دنیای خارج از خانه و خانواده نشان می‌دهند.
این سال‌ها زمانی است که شما می‌توانید توضیح دهید الکل، سیگار و مواد چیست و اینکه برخی افراد برخلاف آنکه می‌دانند اینها مضر و خطرناک است، آنها را مصرف می‌کنند.
پیامدهای مصرف این مواد را برای فرزند خود توضیح دهید. با کودک خود درباره این موضوع بحث کنید که هر چه وارد بدن می‌شود، غذا نیست و می‌تواند اثرات بسیار خطرناکی داشته باشد.
به او بگویید که چگونه مواد بر سیستم کار بدن تاثیر می‌گذارد و باعث بیماری شدید یا حتی مرگ شود.
اکثر کودکان این سن مفهوم مرگ را می‌فهمند و در زندگی خود تجربیاتی از مرگ وابستگان را دارند.
مفهوم اعتیاد را برای فرزندانتان توضیح دهید و بگویید اعتیاد یعنی استفاده از موادی که باعث عادت و رفتار بسیار زشت و بدی می‌شود و ترک آن هم بسیار دشوار است.
کودکان 9 تا 11 ساله
چشم و گوش کودکان این سن بیشتر باز شده است و می‌توان با آنها درباره اینکه چرا برخی افراد جذب مواد می‌شوند، به بحث و گفتگو پرداخت.
می‌توانید از کنجکاوی آنها درباره وقایع آسیب‌زای شدید در زندگی انسان‌ها استفاده کنید(مثل تصادفات یا طلاق و…) و به آنها تفهیم کنید که بدانند چطور مواد باعث ایجاد این اتفاقات می‌شود.
کودکان در این سن تمایل دارند که بدانند وسایل چگونه کار می‌کند و مواد چطور بر مغز و بدن انسان تاثیر می‌گذارد.
این گروه سنی ممکن است بیشتر در معرض همکلاسی‌هایی قرار گیرند که سیگار مصرف می‌کنند یا رفتارهای پرخطر دیگر را نشان می‌دهند.
بسیار ضروریست که قبل از آنکه فرزندانمان وارد محیط‌های بزرگ‌تر می‌شوند، نگرش‌های ضد سیگار و مواد را در آنها شکل داده باشیم.
نوجوانان 12 تا 14 ساله
در این سن که سن بحرانی است، معمولا نوجوانان در پی پاسخگویی به این سوال هستند که چه کسی هستند و اینکه چگونه به یک هویت کلی دست یابند.
تعجبی ندارد که نوجوانی زمانی است که برخی از آنها برای اولین بار سیگار، الکل و مواد را تجربه می‌کنند.
والدین ممکن است درک نکنند که محیط نوجوانشان با مواد و مصرف‌کنندگان احاطه شده است. بنابراین باید از امنیت و سالم بودن محیط زندگی و مکان‌هایی که او رفت و آمد می‌کند، اطمینان داشته باشند.
با وجودی که نوجوانان ممکن است ارزش و قدر این تلاش والدین را ندانند، ولی آنها باید به طور عمیق تفکر و رفتار نوجوان خود را درباره مواد جهت دهند.
مزایای داشتن تصویر و ظاهر اجتماعی خوب و پیامدهای فوری و تنفرآور مصرف سیگار و حشیش و… را به نوجوان متذکر شوید. مثلا بدانند سیگار کشیدن باعث سخت نفس کشیدن، سیاه شدن دندان‌ها، بوی سیگار دادن و سیاه شدن دور چشم‌ها و دیگر بیماری‌ها می‌شود و به طور کلی اثرات درازمدت این مواد را به آنها گوشزد کنند.
نوجوانان 15 تا 17 ساله
نوجوانان در این سن ممکن است قبلا درباره اینکه سیگار، الکل و یا مواد مصرف کنند یا نه، تصمیماتی گرفته باشند.
این گروه سنی معمولا تمایل به آرمانگرایی دارند و از شنیدن موضوع‌های مربوط به روش‌های دستیابی به مشاغل جذاب و کسب و موقعیت اجتماعی خوب، لذت می‌برند.
به آنها بگویید که مصرف مواد قربانی می‌گیرد و مطمئن باشید که آنها تاثیری که اعتیاد بر جامعه دارد را می‌فهمند. بحث و گفتگوهای خود را با پرداختن به موضوعاتی مثل خانواده سالم، شغل بهتر و جایگاه اجتماعی بالاتر(بدون مصرف مواد) جذاب کنید.
در این سن شما می‌توانید درباره ترکیبات شیمیایی برخی از مواد و اثرات مصرف درمانی و سوء مصرف آنها صحبت کنید.
بسیار مهم است که والدین، نوجوان خود را به خاطر کارهای خوب و تصمیمات درست تشویق کنند، وقتی نسبت به فرزندان خود احساس شادی و غرور می‌کنید حتما این احساس را به او منتقل کنید.
ضمنا یادتان باشد که شما الگوی خوبی برای آنها باشید.
