به گزارش اصفهان زیبا؛ در گاه‌شمار باستانی ایران، روز سیزدهم تیرماه را روز جشن تیرگان و برای گرامیداشت «تیشتر، ستاره باران‌آور»، نام‌گذاری کرده‌اند.
فراخوان این جشن، اول تیرماه به صورت عمومی منتشر می‌شده و همه مردان از هر صنفی، صرف‌نظر از هرگونه منصب و مقامی درآن شرکت می‌کرده‌اند. شاه‌عباس نیز به این جشن علاقه خاصی داشته و آن را با تشریفات کامل برگزار می‌کرده است.
در آن روز مردان با لباس‌های غیرمعمول، لباس‌های کهنه و کوتاه و شلوارهای تنگ و شب‌کلاه و همچنین با ظرف‌های مسی و برنجی در دست به سمت زاینده‌رود می‌رفتند و به آب‌پاشی به یکدیگر می‌پرداخته‌اند. زنان هم از بالای پل به تماشا می‌نشسته‌اند. مردم در این جشن، طلب باران و برکت و شادی می‌کردند.
ارامنه اصفهان نیز یکی از جشن‌های مذهبی خود به نام جشن خاچ‌شویان را در کنار زاینده‌رود انجام می‌داده‌اند. این مراسم که به نام «عید کلیسا» در ششم ژانویه (دی‌ماه) برگزار می‌شده، شامل متبرک‌کردن آب با روغن و فروبردن صلیب نقره‌ای‌شکل در آب بوده است. ارامنه در این جشن که خلوص عقیده آنها به آداب مذهبی‌شان را نشان می‌داده، با وجود سرمای شدید و حتی یخ‌بستن کناره‌های رودخانه، یخ‌ها را می‌شکستند، ساعاتی را در آب سرد تحمل می‌کردند، به اجرای مراسم می‌پرداختند و سپس، مشغول آب‌پاشی به یکدیگر می‌شدند.
نام جشن تیرگان
نام دیگر آبریزان یا آب‌پاشان
زمان برگزاری جشن 13 تیرماه
آئین ها آب‌پاشی، فال کوزه، دستبند تیر و باد
علت برگزاری گرامیداشت تیشتر و تعیین مرز ایران و توران توسط آرش کمانگیر
