آمار بالای باشگاههای فعال بدنسازی و پرورشاندام در سطح استان، نشان از علاقهمندی زیاد به این رشتههاست که این موضوع همچنان که یک حسن بهحساب میآید، راه را بر برخی سودجوییها نیز هموار کرده است. در ادامه گفتوگوهای سریالی با مربیان برتر ورزش استان، این هفته نوبت به پرورشاندام رسید تا در گفتوگو با علی نعمتی، به بررسی مسائل مربوط به این رشته بپردازیم.
عادت کردهایم اسم بدنسازی و پرورشاندام همیشه کنار هم بیاید. تفاوت اصلی آنها چیست؟
بدنسازی پایه تمام ورزشهاست و افراد یا ورزشکاران برای بهبود شرایط جسمانی خود از دستگاههای مناسب استفاده میکنند؛ اما پرورشاندام ویژه افرادی است که میخواهند اندامشان را بزرگ کنند و در سطح آماتوری یا حرفهای در مسابقات استانی و کشوری یا بینالمللی همانند آسیایی، جهانی و مستر المپیا که بالاترین سطح رقابتی در این رشته است، شرکت کنند؛ البته رشته پرورشاندام نیز به زیرشاخههای متعددی تقسیمشده که کلاسیک، فیزیک کلاسیک و بهتازگی فیتنس از آن جمله هستند و تیم ملی نیز در چهار رشته تشکیل میشود که از سال 2012 تاکنون من بهعنوان مربی تیمهای ملی با فدراسیون همکاری داشتهام.
مربیگری پرورشاندام پیششرط خاصی دارد؟
علاقه به فعالیت در این رشته و سررشته داشتن در آن اهمیت زیادی دارد و افرادی که میخواهند بهعنوان مربی پرورشاندام کار کنند، باید در چند کارگاه یا چند سمینار مربوط به این رشته شرکت کنند. دوره مربیگری از درجه سه شروعشده و پس از فاصله دو تا سهساله، متقاضیان میتوانند در دورههای درجهدو و یک شرکت کنند.
در ایران امکان رسیدن به درجه بینالمللی وجود دارد؟
تاکنون نه و سقف مربیگری در ایران دوره درجهیک است؛ اما در سال 85 در دورهای که به میزبانی تایلند برگزار شد، 19 نفر از مربیان ایرانی شرکت داشته و موفق به کسب درجه بینالمللی شدیم.
با توجه به استقبال چشمگیری که از رشتههای بدنسازی و پرورشاندام وجود دارد، میتوان مربیگری این رشتهها را شغل محسوب کرد؟
درآمد مربیگری در این رشته بستگی مستقیم با شخص، محل و نوع باشگاه او دارد؛ اما نمیتواند یک شغل کامل بهحساب بیاید؛ زیرا اصولا در مملکت ما ورزش شغل نیست و به چشم یک صنعت به آن نگاه نمیشود. شما در نظر بگیرید حدود چهار ماه است که به دلیل شیوع ویروس کرونا، باشگاههای بدنسازی و پرورشاندام تعطیلشده و مربیان این رشته درآمدی ندارند.
اینطور بهنظر میرسد که در بدنسازی و پرورشاندام، باشگاهداری بیش از مربیگری آن درآمد دارد؟
این موضوع عمومیت ندارد و بسته به اینکه مکان از باشگاهدار باشد یا چقدر اجاره بدهد، تفاوت دارد؛ اما نباید چنین ذهنیتی وجود داشته باشد که هرکسی باشگاه بدنسازی و پرورشاندام دارد، حتما درآمدش هم خوب است.
با این حجم از بـاشگاههای بدنسازی و پرورشاندام فعال در سطح استان، به همین نسبت مربی هم تربیت شده است؟
دورههای مربیگری که برگزار میشود، باید فیلترهای خاص خود را داشته باشد. برخی افراد کارت مربیگری دارند؛ اما متأسفانه تخصصی ندارند، مثال میزنند که هرکسی میخواهد رانندگی کند، حتما باید گواهینامه داشته باشد، هرکسی هم میخواهد مربی پرورشاندام باشد، باید مدرک مربوط را دریافت کند و البته علم و تخصص آن را نیز داشته باشد. افرادی که بدون تخصص لازم در حال فعالیت هستند، سابقه مربیان حرفهای را هم زیرسوال میبرند و نیاز است نظارت بیشتری بر فعالیت باشگاهها و مربیان آنها وجود داشته باشد.
قبول دارید برخی صحبتها درباره استفاده از مواد نیروزا و مکملهای غیرمجاز، ذهنیت خانوادهها نسبت به ثبتنام فرزندانشان در این کلاسها را تحتالشعاع قرار داده است؟
به منشأ این موضوع در پرسش قبلی اشاره کردم. برخی از افراد غیرمتخصص که به بدنسازی و پرورشاندام نگاه بیزنسی و درآمدزایی دارند، باعث ایجاد چنین ذهنیتی شدهاند تا تر و خشک باهم بسوزند. فردی با یک مدرک مربیگری درجه سه، به هر کاری برای درآمدزایی بیشتر دست میزند و بهعنوان فردی که سابقه مربیگری تیم ملی را دارم، وجود چنین مسائلی را انکار نمیکنم؛ اما انتظار میرود مدیران باشگاهها نظارت بیشتری داشته باشند.
با توجه به اینکه مسابقات مستر المپیا، بالاترین سطح رقابتهای پرورشاندام در جهان است، سطح ورزشکاران ما در حد رقابت با دیگر ورزشکاران این رویداد است؟
درباره پرورشاندام اصفهان، هرساله در مسابقات جهانی یک نماینده داشتهایم؛ اما مستر المپیا دشواریهای خاص خود را دارد که مشکل اصلی به عدم صدور ویزا از طرف آمریکا بازمیگردد. هادی چوپان تا سال 2017 شاگرد من بود و بعد با مربی آمریکایی همکاری داشت که به عملکردش کمک کرد و سابقه کسب رتبه سومی در مستر المپیا را دارد.
