پایان دوره ریاست اصغر نکوگل در هیئت ژیمناستیک استان اصفهان هم‌زمان با ابلاغ ممنوعیت ثبت‌نام از بازنشسته‌ها در انتخابات هیئت‌های ورزشی بود تا با توجه به عدم حضور رئیس دوره قبل، حساسیت چندانی بر بحث چینش اعضای مجمع و انتخابات وجود نداشته باشد. برای انتخابات این دوره، مهدی معیاری، علی نکویی، سجاد نکویی، غلامرضا کریمیان و محمدرضا اعتمادی، متقاضی ریاست شده بودند که با انصراف سه نفر اول، دو نفر دیگر بر سر صندلی ریاست به رقابت پرداختند که کریمیان با کسب 14 رأی ریاست هیئت را در اختیار گرفت. کریمیان که در مقطعی به‌عنوان روابط عمومی هیئت ژیمناستیک فعالیت داشت، کارمند شرکت فولاد مبارکه بود و گفته می‌شد در زمان انتخابش در جایگاه مسئول دفتر بهرام سبحانی، مدیرعامل وقت شرکت فولاد فعالیت داشت و قول مساعد برای تزریق بودجه و استفاده از حمایت ویژه فولاد مبارکه داد. ریاست کریمیان در هیئت ژیمناستیک استان به‌عنوان فردی که خارج از سیستم وارد این رشته شده بود، با حمایت مستقیم علی نکویی از پیش‌کسوتان این رشته صورت گرفت و جامعه ژیمناستیک اصفهان او را رئیس اصلی هیئت می‌دانستند که تمام تصمیم‌گیری‌ها با نظر مستقیم او انجام می‌شد. نکویی که در آن مقطع در هیئت شنای استان نیز مسئولیت داشت، در زمان انتخابات فدراسیون ژیمناستیک از حامیان زهرا درگاهی به شمار می‌رفت و آن طوری که برخی از افراد نزدیک به فدراسیون می‌گویند، برای جلب نظر روسای هیئت‌های استانی تلاش زیادی انجام داد. پس از انتخاب درگاهی برای ریاست فدراسیون ژیمناستیک، نکویی به‌عنوان رئیس کمیته آکروژیم فدراسیون فعالیت داشت، اما به دلایلی این رابطه خوب ادامه نیافت که نتیجه آن تصمیم فدراسیون برای کنار گذاشتن نکویی از کمیته آکروژیم بود و البته او با انتشار استعفانامه‌ای، انتقادات زیادی را متوجه فدراسیون دانست.
هم‌زمان با متزلزل شدن جایگاه نکویی در فدراسیون ژیمناستیک که با پایان دوره ریاست کریمیان مقارن شده بود، برخی منتقدان هیئت که تعدادی از آن ها در ابتدای دوره ریاست کریمیان، در کادر هیئت حضورداشته و به‌مرور راهشان را جدا کرده بودند، تلاش زیادی کردند تا برای انتخابات، پایان دوره ریاست ظاهری کریمیان و باطنی نکویی را رقم بزنند. چینش اعضای مجمع انتخاباتی هیئت ژیمناستیک با حواشی زیادی همراه بود تا جایی که درنهایت افراد صاحب‌رأی در مجمع با رأی حکمیت و با تصمیمی فراتر از اداره کل ورزش و جوانان انتخاب شدند. سرانجام روز 11 آبان 98 انتخابات هیئت ژیمناستیک در حضور زهرا درگاهی به‌عنوان رئیس مجمع برگزار شد که برای این دوره سید ایمان پورحقیقی‌زاده، احسان خردمندنژاد، غلامرضا کریمیان و مهدی معیاری به‌عنوان کاندید، ثبت‌نام کرده بودند. در این رقابت که خردمندنژاد نماینده طیف مخالفان بود، با کسب چهار رأی در مقابل 12 رأی نتوانست تغییری در سیستم مدیریتی هیئت ایجاد کند تا دوره دوم ریاست کریمیان در هیئت ژیمناستیک در نیمه دوم سال گذشته آغاز شود. منتقدان هیئت که تحرکاتی را از قبل عید آغاز کرده بودند، پس از بروز تغییرات در رأس اداره ورزش و جوانان استان که با جانشینی سید محمد طباطبایی به جای محمد سلطان‌حسینی همراه بود، با موج تغییرخواهان همراه شده و صدای اعتراضشان را بلند کردند. از سوی دیگر یکی از مربیان ژیمناستیک استان که در مزایده خانه ژیمناستیک برنده‌شده، پس از تغییرات در اداره کل پیگیری‌هایش به نتیجه رسید و این سالن را در اختیار گرفت تا مهم‌ترین ابزار سخت‌افزاری در اختیار هیئت که ازقضا مهم‌ترین منبع درآمدی آن محسوب می‌شود، از دست هیئت خارج شود و چالش مهمی پیش روی هیئت و منتقدان ایجاد شود؛ زیرا حیات اقتصادی هیئت وابسته به خانه ژیمناستیک است و از زمان افتتاح این سالن تاکنون، دفتر روسای هیئت ژیمناستیک نیز در آن مستقر بوده و اینک مدیریت این سالن در اختیار فردی خارج از چارچوب مدیریتی هیئت قرارگرفته که قطعا بابت سرمایه‌گذاری صورت‌گرفته و هزینه‌ای که متحمل شده، برنامه‌هایی دارد؛ ناگفته پیداست که اصلی‌ترین اختلاف طرفین در آینده به ساعات استفاده هیئت از سالن برمی‌گردد. در شرایط فعلی که تیم مدیریتی هیئت، حمایت فدراسیون را ازدست‌داده، آینده کاری دشواری پیش رو دارد و به‌نوعی وضعیت آتی هیئت درگرو تصمیم رئیس در سایه است که دیگر امنیت نفر دوم بودن ضامن بقای او نیست. جامعه ژیمناستیک اصفهان از آن دست گروه‌های همیشه ناراضی ورزش هستند، ناراضی‌بودن اینجا به معنای یک خصوصیت منفی و انتقادی نیست، بلکه منظور خصیصه‌ای است که سال‌هاست در اهالی این رشته نهادینه‌شده و نسل‌به‌نسل و گروه‌به‌گروه تا به امروزمنتقل شده، ازاین‌رو چه فردی از درون جامعه ژیمناستیک و چه فردی از بیرون آن سرکاربیاید، همین عده که امروز بر سر هدف مشترک کنار زدن «نکویی» با اسم رمز «کریمیان» باهم متحد شده‌اند، فردای تقسیم سمت‌های اجرایی و فنی دوباره چند شاخه می‌شوند و یک عده منتقد رودرروی یک عده سرکار می‌ایستند.
