افزایش قیمت آب‌معدنی بیشتر از مصرف‌کننده برای تولیدکننده زیان‌آور است؛ زیرا جایگزین آب‌معدنی در خانه وجود دارد. ولی تولیدکنندگان زیر فشار گرانی مواد اولیه و نوسانات ارز ناچار به دو بار افزایش نرخ آب‌معدنی در سال جاری شدند و باتوجه به شرایط فعلی این گرانی ادامه دارد.
قرار نبود گران شود!
قیمت آب‌معدنی هر سال چند درصد بالا می‌رود، ولی نرخ این کالا در ابتدای سال 99 ثابت ماند. پیمان فروهر، دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آب‌های معدنی و آشامیدنی ایران در خرداد وعده ثابت‌ماندن نرخ آب‌معدنی را داد و گفت: « سال گذشته مشکلاتی که با آغاز فصل گرما در زمینه تأمین مواد اولیه بطری آب‌معدنی ایجاد می‌شد، حل شده و ازآنجایی‌که ماده اولیه تولید بطری آب‌معدنی امسال افزایش قیمت نداشته است، قیمت آب‌معدنی امسال افزایش نمی‌یابد.» طبق گفته‌های پیمان فروهر، وضعیت اقتصادی و توان خرید مردم اجازه افزایش قیمت را نمی‌دهد و گران‌شدن آب‌معدنی، کاهش تقاضا را به دنبال دارد. بنابراین باوجود افزایش هزینه‌های تولید، قیمت آب‌معدنی در ابتدای سال جاری بالا نرفت.
در نهایت افزایش قیمت
حدود دو ماه از وعده ثابت‌ماندن نرخ آب‌معدنی می‌گذشت که تولیدکنندگان در مرداد ماه چراغ خاموش قیمت درج شده روی بطری‌های آب‌معدنی را بالا بردند. بررسی میدانی در آن زمان حاکی از گران‌شدن 33درصدی نرخ آب‌معدنی بود و دبیر انجمن تولیدکنندگان آب‌های معدنی و آشامیدنی ایران میانگین افزایش قیمت محصولات را ۲۵ تا ۲۶ درصد اعلام کرد و در خصوص این افزایش چراغ خاموش توضیح داد: « انجمن مصمم بودند امسال تا جایی که مقدور است افزایش قیمت نداشته باشند و تولیدکنندگان، افزایش هزینه‌ها از جمله دستمزد، افزایش ۳۰ درصدی کرایه حمل، افزایش قیمت مواد اولیه، افزایش قیمت خدمات فنی مهندسی، افزایش شدید قیمت لوازم یدکی و ماشین‌آلات و… را به جان خریدند؛ ولی درمقابل بالا رفتن قیمت مواد اولیه بطری طی دو‌سه هفته اخیر دوام نیاوردند.» مواد اولیه بطری‌های آب‌معدنی وارداتی است و رشد قیمت آن‌ها، باعث گرانی این کالا شد.
باز هم گران شد!
قیمت آب‌معدنی در تابستان 99 برخلاف انتظار و به صورت غیر رسمی بالا رفت؛ درحالی‌که انتظار می‌رفت نرخ این کالا در سال جاری دیگر افزایش نیابد. هفته دوم پاییز خبر افزایش 20 درصدی قیمت آب‌معدنی منتشر شد. دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان آب‌های معدنی دراین‌باره بیان داشت: «قیمت محصولات این صنعت در پی افزایش قیمت مواد اولیه از سوی صنایع پتروشیمی بالا رفت؛ زیرا قیمت هر کیلوگرم پت (ماده اولیه تولید انواع بطری‌های پلاستیکی برای تولید انواع نوشیدنی‌ها) که اوایل امسال حدود ۱۱ هزار تومان بود، در بورس از ۲۰ هزار تومان و در بازار آزاد از ۲۷ هزار تومان عبور کرد. این ماده نقش کلانی در صنعت آب‌معدنی دارد.» درواقع بخشی از مواد اولیه صنایع پتروشیمی سال گذشته با ارز نیمایی وارد می‌شدند و افزایش قیمت دلار در سامانه نیمایی توسط دولت، باعث گرانی صنایع پتروشیمی در کشور شد. علاوه بر این صنایع مادر مثل پتروشیمی، فولاد، برق و… در طول ماه‌های گذشته افزایش قیمت بی‌سابقه‌ای داشته‌اند که رشد نرخ صنایع مادر به معنی رشد هزینه سایر صنایع است. همچنین محمدرضا مرتضوی، رئیس هیئت‌مدیره کانون انجمن‌های صنفی صنایع غذایی و دبیرخانه وزارت صمت چندی پیش از افزایش ۱۳۰ تا ۱۵۰ درصدی قیمت مواد پتروشیمی و در پی آن افزایش هزینه‌های بسته‌بندی صنایع غذایی خبر داد. بر اساس گفته‌های پیمان فروهر، در حال حاضر به حدی قیمت بسته‌بندی مواد غذایی گران تمام می‌شود که خود ماده غذایی دیگر در قیمت محصول نهایی نقش زیادی ندارد! ازاین‌رو صنایع مادر و پتروشیمی به همراه ارز دست‌به‌دست هم داده‌اند تا نرخ یک بطری آب‌معدنی نزدیک به سه هزار تومان برسد و با درنظر گرفتن نوسانات نرخ ارز نه تنها قیمت آب‌معدنی کاهش نمی‌یابد، بلکه روند صعودی قیمت سایر مواد غذایی بسته‌بندی و کنسرو شده متوقف نخواهد شد. درنتیجه تداوم این وضعیت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان در آستانه ضرر و زیان بزرگی قرار می‌گیرند.
