حماسه 25 آبان تبلوری از «ایثار اجتماعی» بود

بیست و پنجم آبان ماه ســــــال 61 معــــــرف واقعه‌ای عظیم در تاریخ هشت ساله دفاع مقدس است که سرتاپا معنای ایثار اجتماعی و فداکاری و ازخودگذشتگی را به تصویـــــر می کشد. مرور خاطرات، ارزش‌ها و اهمیت آنچه در عملیات محرم آن سال رخ داد و رزمندگان غیور و رشید اصفهان را در جنگی نابرابر در مقابل دشمن قرار داد، تاکیدی مهم بر احیای ارزش‌هایی است که متاسفانه سال‌هاست در جامعه ما رنگ باخته و جای خود را به زیاده‌خواهی و منفعت‌طلبی‌های بی‌پایان و زیاد بخشیده است.

تاریخ انتشار: 09:11 - یکشنبه 1399/08/25
مدت زمان مطالعه: 2 دقیقه

برگشت به گذشته و اصولمان

برای یافتن آنچه موجب خلق این حماسه شگرف شد و برانگیختن جامعه به سوی آرمان‌ها و ارزش‌هایی که رزمندگان را به سوی جبهه‌های جنگ کشانید، لازم است کمی به عقب برگردیم. به سال‌هایی که مردم ایران علی‌رغم برخورداری از همه کمبودها، مرارت‌ها و نیازهای بی شماری که انقلابی نوپا و پس از آن یورش دشمنان به کشور برای آن‌ها فراهم ساخته بود، دست در دست هم نهاده و غول بدهیبت جنگ را به زانو درآوردند. در آن سال ها درآمد ارزی متوسط کشور حدود 10میلیارد دلار در سال بود و با وجوداین، روحیه از خودگذشتگی مردم باعث می شد تا شرایط سخت پس از انقلاب و دوران هشت ساله جنگ با دشواری کمتری سپری شود.

چرا اکنون این گونه‌ایم؟

در حالی که امروز این درآمد به حدود 100 میلیارد دلار رسیده و در کنار تامین زیرساخت ها، دانش و خودکفایی در حوزه های مختلف همچنان جواب‌گوی نیاز کشور نیست و به همین دلیل است که امروز شاهد مشکلات بسیاری در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هستیم. باید توجه کنیم که آنچه موجب شد تا مردم در آن سال‌ها شرایط دشوار جنگ را تاب آورده و حتی داشته های اندک خود را برای رزمندگان در جبهه‌های جنگ بفرستند، همین روحیه ازخودگذشتگی و ایثار اجتماعی بود که در حماسه 25 آبان به بهترین شکل ممکن خود را نشان داد و شهر شهیدپرور اصفهان را در یک روز میزبان قدوم مبارک پیکر 370 شهید گلگون کفن کرد.  تا جایی که حضرت امام خمینی(ره) در فرازی از سخنرانی سوم آذر ماه سال 61 درباره این روز و حماسه مردم اصفهان فرمودند: «در کجای دنیا جایی را مثل اصفهان پیدا می‌کنید که چند روز پیش 370 شهیدش را تشییع کردند. همین ملت شهید داده همچنان بر خدمت خود به اسلام ادامه  می‌دهند.»

حماسه 25 آبان

حماسه 25 آبان محصول دورانی ویژه در تاریخ ایران است. دورانی که یکپارچه ایثار و فداکاری بود و مردم بی‌آنکه به منافع و حساب و کتاب مادی خود بیندیشند، با اخلاص و گذشتی مثال‌زدنی به حمایت مادی و معنوی رزمندگان می پرداختند. میان دولتمردان، مردم و رزمندگان وحدت نظر و یک سویی قابل توجهی برقرار بود و همین مسئله موجب می‌شد تا روحیه مقاومت در جبهه‌های جنگ رو به فزونی نهاده و حماسه‌های بی نظیری همچون 25 آبان سال 61 را رقم بزند. در کنار همه آنچه ذکر شد، این نکته نیز نباید از قلم بیفتد که مردم اصفهان به نقل صادقانه و منصفانه تاریخ دوران دفاع مقدس، حماسه‌آفرینان بزرگی در این دوران هشت ساله بودند که حماسه 25 آبان تنها یکی از آن‌هاست. دو لشگر «14 امام حسین(ع)» و «هشت نجف اشرف» در کنار هفت هشت تیپ تخصصی، توپخانه پدافند هوایی و فرماندهانی غیور و شیردل همچون سردار حاج حسین خرازی و شهید حاج احمد کاظمی چه حماسه‌ها که در آن روزها خلق نکرده و با حضور خود در عملیات‌های بسیار بزرگ و موثر چه لرزه‌ها که بر اندام دشمنان نینداختند. به یاد دارم که سایر یگان ها همواره در انتظار تصمیمات فرماندهان یگان های اصفهان بودند تا بر اساس نظرات آن‌ها تصمیم‌گیری کنند و همین واقعیات بود که لشگرهای رزمندگان اصفهان را حتی از لشگر استان‌های بزرگ و پرجمعیتی همچون تهران و خراسان برتر می‌ساخت. تا جایی که امروز طبق آمار 11 درصد از شهدای کل کشور متعلق به استان اصفهان است و بیشترین تعداد جانبازان جنگ نیز بعد از استان تهران، به اصفهان تعلق دارد.