سرای تاریخی چنبلان مشهور به «قصر جمیلان» از آثار دوره صفوی است که بنیان آن به دوران ساسانی بازمیگردد و اکنون به دلیل بیتوجهی وضعیتی روی به ویرانی دارد. این بنا بازمانده از قصر چنبلان است که در محله تاریخی چنبلان یا سنبلان یا سنبلستان اصفهان قرار داشت. بنایی نیمه مخروبه که امروز از آن با نام قصر یاد میکنند و کمتر شباهتی به قصر دارد. این قصر داستانی عاشقانه با خود دارد؛ «داستان عشق خسرو پرویز و شکر اصفهانی». میگویند خسرو پرویز چون از عشق شیرین مایوس میشود، شبی به بزرگان میگوید: زنان زیبا بیشتر در کدامین سرزمیناند؟ هر کس سخنی میگوید. تا اینکه یکی از بزرگان نشانی از شکراصفهانی میدهد و آنقدر در وصف او میگوید که او بیطاقت رو به سوی اصفهان میگذارد. داستانهایی شکل میگیرد تا بالاخره این دو به وصال یکدیگر میرسند. میگویند خسروپرویز قصر با شکوهی برای شکر میسازد و چهل مناره اطراف این قصر بنا میکند و از اینروست که محله را چلمان یا چهل مناره میخوانند. بنای قصر جميلان در دوران صفويه تخريب شد و با تفکيک باغ به اجزايي کوچکتر، عمارات جديدی در داخل محوطه آن احداث کردند. از جمله اين بناها میتوان به مدرسه علميهای که بقايای آن نيز هم اينک به صورت دکانهای تجاری قابل مشاهده است اشاره کرد.