خواب زمستانی اقتصاد

حاشیه‌های سیاسی نیز مزید بر علت شده است تا فکر و ذکر برخی به سمت مسائلی همچونFATF، بازگشت به برجام، انتخابات ریاست‌جمهوری و… کشیده شود. آخرین لایحه بودجه دولت به مجلسی ارائه شده که باید با دولت بعدی سر همین بودجه سروکله بزند و در نتیجه بهارستانی‌ها به دنبال اصلاح ساختار بودجه (شما بخوانید تغییرات مدنظر مجلس) هستند. آژیر قرمز کرونا هم که کشیده می‌شود، در اولین گام اصناف با محدودیت مواجه می‌شوند. بسته‌های حمایتی 100 هزار تومانی در شرایطی بعد از چند ماه به دست برخی از افراد می‌رسد که برخی از کالاهای اساسی نه یک‌بار بلکه چندبار در سال جاری افزایش قیمت را تجربه کرده‌اند.
البته نباید چشممان را روی اقداماتی که انجام می‌شود ببندیم. نشست مشترک دولت و مجلس با محوریت بودجه 1400 برگزار می‌شود، بخش‌های مختلف بودجه در کمیسیون‌ها نقد و بررسی می‌شود، وزیر نفت برای بازگشت ایران به بازار جهانی نفت به مسکو می‌رود و البته کشورهای اروپایی نیز در ظاهر از آمریکا می‌خواهند که به برجام باز گردد.
با این حال تیتر اخبار اقتصادی در این روزها به تأمین ارز برای واردات نهاده‌ها، قرعه‌کشی خرید خودرو، حباب مسکن، زیان بورس، کاهش سرعت اینترنت، کنترل قیمت گوجه‌فرنگی و… اختصاص پیدا کرده است. این در شرایطی است که تیتر اخبار باید به بررسی بودجه عمرانی در سال1400، نقد بودجه بهداشت و درمان، سازوکار تأمین منابع بسته‌های حمایتی، اختصاص بودجه مشخص برای خرید احتمالی واکسن کرونا و… اختصاص داشته باشد. دست‌کم باید ارقام و اعداد مهم بودجه برای مردم و فعالان اقتصادی بازگو شود تا هر کسی بتواند برای سال دیگر برنامه‌ریزی کند. با این حال اعداد مهم بودجه در هاله ابهام قرار دارد و تصمیم‌گیری درباره برخی از آن‌ها به دیگران واگذار می‌شود. اگرچه دولت روحانی مبدع ارز 4200 تومانی بود؛ اما حالا برای حذف آن دست به دامان مجلس شده است تا مجلس «تصمیم انقلابی» بگیرد. این تصمیم هم مانند تصمیم تعطیلی تهران است که همه با آن موافق بودند؛ اما کسی نقش و مسئولیت تصمیم‌گیری را بر عهده نمی‌گرفت! اگر چه روی کاغذ میزان افزایش حقوق کارمندان مشخص شده؛ اما سازوکار معینی برای تعیین نرخ دستمزد کارگران مشخص نشده و حتی ممکن است همانند سال گذشته در وقت اضافه و با مخالفت نماینده‌های کارگری، حقوق کارگران تصویب شود. حالا که سه ماه تا پایان سال باقی مانده و دولت با کرونا، خرید واکسن، تأمین منابع یارانه کرونا، تلاش برای رفع تحریم‌ها و… دست‌وپنجه نرم می‌کند، وقت نمایندگان بیشتر به انتقاد از کلیات بودجه می‌گذرد و آن‌طور که باید و شاید، تعاملی بین دو قوه دیده نمی‌شود؛ چرا که انتقاد کردن راحت‌تر از ارائه دستورالعمل راهبری و راهبردی و اقدام به آن است. وقت تنگ است، کرونا همچنان جولان می‌دهد و بیش از همه، برای درمان اقتصاد، کار تیمی نیاز است.