از سرمایه‌های اصلی ورزش مراقبت کنیم

با اعتماد اعضای مجمع و کسب عنوان دبیر کلی غرب آسیا نشان داد که استاد افشارزاده درآن سوی مرزهای ایران نیز چهره شناخته‌شده‌ای است و ایشان را در کشورهای آسیایی به ویژه غرب آسیا به خوبی می‌شناسند و به او اعتماد دارند. به یقین کسب کرسی بین المللی کار ساده‌ای نیست و حاصل سال‌ها مرارت و خدمات ارزشمند و صادقانه استاد بهرام افشارزاده بوده که سبب شد تا به کسب این مقام با ارزش نائل آید ومایه فخر ومباهات جامعه ورزش وافتخار و سربلندی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران شود. بگذریم از اینکه در سال‌های بعد به دلایل اختلافات جناحی، سیاسی و خصومت‌های شخصی و سلیقه‌ای متاسفانه پستی را که به زحمت به دست آمده بود را به آسانی از دست دادیم!؟ اما در حال حاضر با توجه به سوابق درخشان و تخصص آقای افشارزاده در ورزش ژیمناستیک بهتراست از ایشان که فرد آگاهی است و ازجنس خود این رشته ورزشی است، از تجارب ارزشمندشان درورزش ژیمناستیک استفاده بهینه شود. نگارنده وقتی به روزمه ورزشی و سوابق مدیریتی استاد افشارزاده نظر کرد، درمانده که چه توصیفی از استاد افشاررزاده کند که شایسته و گویای جایگاه رفیع این خدمتگزار صدیق وخادم خدوم ورزش ایران باشد!
یقین دارم با نگاهی به رزومه ورزشی و کارنامه پرافتخار و درخشان مدیریت استاد افشارزاده در ایران، آسیا و جهان نیاز به تعریف وتوصیف من نگارنده نباشد؛ پس همان بهتر که قضاوت در این باره را به مخاطبان عزیز بسپاریم تا پس از مرور رزومه خدمات و افتخارات کسب‌شده آقای افشارزاده به داوری بپردازند. استاد بهرام افشارزاده، فرزند خلف دیار نصف‌جهان متولد 1321 و فارغ التحصیل دانش‌سرای عالی تربیت بدنی، ورزش ژیمناستیک از دوران نونهالی و از مدارس ابتدایی باکسب مقام قهرمانی در مسابقات استانی و آموزشگاه‌های کشور آغاز کرد و در سال‌های 1338 تا 1340 عنوان‌دار قهرمانی و در سال 1342 به افتخار بزرگ قهرمان قهرمانان ژیمناستیک ایران نائل شد. او سپس در مسابقات دانشگاه‌های سراسری کشور سال‌های 45 تا 48 نیز قهرمان بلامنازع دانشگاه‌ها بود.
عضو هیئت‌رئیسه شورای المپیک آسیا به مدت 40 سال، عضو کمیسیون مالی شورای المپیک آسیا به مدت چهار سال، نماینده فنی قاره آسیا در انجمن کمیته‌های ملی المپیک جهان، سرپرست کاروان اعزامی به هشتمین و نهمین دوره بازی‌های آسیایی 1982 هند و 1986 سئول، عضو هیئت سرپرستی یازدهمین دوره بازی‌های آسیایی 1990 پکن، عضو سرپرستی نهمین دوره بازی‌های آسیایی 1986 سئول، عضو هیئت سرپرستی بیست‌و‌چهارمین و بیست‌وپنجمین دوره بازی‌های المپیک 1988 و 1992 بارسلون، عضو هیئت سرپرستی یازدهمین دوره بازی‌های آسیایی پکن 1990، عضو هیئت سرپرستی کاروان جوانان به مسابقات آسیایی هیروشیما 1994 و بازی‌های آسیایی زمستانی چین 1996، عضو هیئت سرپرستی کاروان جوانان در بازی‌های المپیک ماکائو ژاپن 1998، سرپرست کاروان جوانان در بازی‌های غرب آسیای کویت 2002، سرپرست کاروان جوانان در چهاردهمین دوره بازی‌های آسیایی پوسان 2004، عضو هیئت سرپرستی بیست‌وهشتمین دوره بازی‌های آسیایی تایلند 1998، رئیس کمیته اطلاعات وآمار شورای المپیک آسیا به مدت 20 سال، دبیر کل اولین دوره بازی‌های غرب آسیا در تهران 1997 ودبیر کل فدراسیون بازی‌های غرب آسیا از جمله پست‌های افشار‌زاده در مجامع بین‌المللی، آسیایی و جهانی است. او همچنین سابقه سه دوره حضور در کلاس داوری بین‌المللی ژیمناستیک 1974 تا 1978 و اخذ گواهینامه داوری بین‌المللی با درجه ممتاز A، ۲۷ دوره شرکت در اجلاس شورای المپیک آسیا، هفت دوره شرکت در اجلاس انجمن کمیته‌های ملی المپیک و بسیاری دیگر از دوره‌های بین المللی را دارد. بدون اغراق به‌دست‌آوردن این رزومه ورزشی و مدیریتی یک رکورد جالب‌توجه و ارزنده‌ای است که در کمترین مدیران ورزشی کشورمان سراغ داریم. مضاف بر اینکه کسب این همه عناوین ریز ودرشت راحت به دست نیامده است!
حال باید مدیران جوان‌تر که در جامعه ورزش ورود کرده‌اند از این بزرگوار و تلاش و زحمت هایی که برای ارتقای سطح دانش ورزش متحمل شده است برای خود توشه‌ای برگیرند، به ویژه در ارتقای سطح اخلاق قدم بردارند وخود نیز نمونه اخلاق باشند. کلام آخر اینکه آیا انصاف بود مناصب مهمی که آقای افشارزاده در غرب آسیا به دست آورده بودند فقط و فقط به خاطر ندانم‌کاری و برخی عداوت‌ها و خصومت‌های جناحی وسیاسی از دست بدهیم؟! واز همه مهم‌تر گاهی همین اختلاف‌نظرها و اختلاف‌های میان اهالی ورزش چنان بالا گرفته که هیچ‌کدام حاضر به کناره‌گیری نشده‌اند ودر نهایت ترجیح داده‌اند تا افراد غیرورزشی زمام امور را به دست بگیرند و ورزش کشورمان را به قهقرا سوق دهند!!