ازاین‌رو در خلق میزانسن‌ها تلاشی برای حس آرامش در بیننده داشته است. نورپردازی، رنگ فیلم و استفاده از عناصری مثل ماشین فولکس قرمزرنگ در طبیعت سرسبز شمال و همچنین، کنتراست و هارمونیک کردن لباس بازیگران در خیلی از سکانس‌ها با رنگ درودیوار منزل و نحوه چیدمان منزل پدر با بازی مرحوم علی انصاریان همه گواهی این مطلب است. فیلم‌برداری «شهرام نجاریان» در نماهایی که در ارتفاع و در تله کابین به‌صورت «مدیوم شات» از دو بازیگر گرفته‌شده است. تحسین‌برانگیز است بعد از فیلم «شبح کژدم» ساخته کیانوش عیاری که در تله‌کابین صحنه‌های زیادی را شاهد هستیم که مخاطب هم گویی خود را در کنار کاراکترها حس می‌کند، در این فیلم هم این حس سمپات که با توجه به آرامش طبیعت و بارش دانه‌های برف است برای بیننده حس خوبی را تداعی می‌کند که در ادامه همان القا کردن آرامشی است که آرام‌آرام در فیلم کم و کمتر می‌شود تا در نقطه اوج این داستان فرازوفرود یک رابطه زناشویی را شاهد باشیم، البته جنس این مناقشه به دلیل وجه هنری هر دو کاراکتر کمی متفاوت است. عماد فرد روشنفکری است که رویای کارگردان شدن در سر دارد، از آن‌طرف طوبی هم بازیگر تئاتر است و دریکی از پلان‌های فیلم تناظر این دو در مقابل یکدیگر که دعواهای تئاتری و سینمایی کشیده می‌شود و نویسنده قصد دارد به این بگومگوهای همیشگی بازیگران تئاتر و سینما طعنه‌ای بزند.
یکی از نکات مهم فیلم، اقتباسی آزاد است که از «کتاب سیری» از عشق اثر «آلن دوباتن» گرفته‌شده است؛ اما کارگردان خیلی دنبال عرضه کردن یک فیلم با لایه‌های اگزیستانسیالیستی با توجه به پدیده عشق نیست بلکه سادگی رابطه عاشقانه‌ای را نشانه می‌گیرد که ممکن است به دلایل مختلف مثل فشارهای بیرونی، درون خانواده را تحت شعاع قرار دهد. یکی دیگر از نکات فیلم کاراکتری است که علی انصاریان که به‌تازگی از بین ما رفته آن را ایفا می‌کند؛ پدر طوبی که در روستایی در شمال آرمیده است و به‌تنهایی به شکلی روشنفکرانه در یک محیطی آرام‌بخش زندگی می‌کند، کتاب می‌خواند و خیلی حکیمانه با دختر و داماد خود صحبت می‌کند. او به‌واقع چنین نقش خردمندانه‌ای را خیلی خوب بازی می‌کند و گویا وداعی ماندگار با دنیای هنر برای او رقم می‌خورد. درمجموع فیلم «رمانتیسم عماد و طوبی» از دسته فیلم‌های مناسب برای روانکاوانی است که با سایکو سینما آشنایی دارند و می‌توانند با این فیلم به درمان مراجعه‌کنندگان خود بپردازند.
