بریم به درک

 با این‌حال آن را هرچه بنامند، ساحلی بسیار زیبا با حس و حالی عجیب است که اگر تور چابهار را خریداری کردید اطمینان حاصل کنید که درک را ازدست نخواهید داد. در شهرت «درک» باید بگویم که نام آن بیشتر از شکل آن تأثیر داشت و ماجرا از جایی شروع شد که یک گروه آفرودسوار با توئیتی با عنوان «#رفتیم_به_درک» چونان طوفانی به پا کردند که آوازه آن از طوفان‌های خود روستا که تپه رمل‌ها را گاهی پر از آب و صدف می‌کند، سهمگین‌تر شد.
داستان درک زاویه دیگری نیز دارد و آن هم هجوم بی‌پروای آفرود‌بازان و گردشگرانی است که با خودرو در ساحل یا تپه رمل‌های کنار آن به سواری می‌پردازند. به این داستان کمپینگ‌های بدون رعایت نکات محیط زیستی و انبار زباله‌های رهاشده در ساحل و رمل‌ها را اضافه کنید. هرچند امسال برای ورود به جاده ساحلی باید 30 هزار تومان ورودی پرداخت می‌کردید که اتفاق خوبی به نظر می‌رسد، ولی با این حال تأثیری در حفاظت از منطقه و جمع‌آوری زباله نداشته است و شاید تنها راه آن اتکا به پشتوانه گردشگران دلسوز و لیدرهای گردشگری مسئولیت‌پذیر باشد.

 چابهار دنیای متفاوت گردشگری ایران

چابهار با هر آنچه از گردشگری ایران دیده‌اید تفاوت دارد. اگر می‌خواهید از آن لذت ببرید، ابتدا باید نگاهتان را به سفر تغییر دهید. نگاه گردشگرانه به وقت شرقی‌ترین قست ایران، کم‌نظیر، دلربا و دارای فرهنگی خاص و متفاوت با مردمی خونگرم است که سال‌های بسیاری از ما دور بوده‌اند. سواحل زیبا، موج‌فشان، دریاچه صورتی، درخت انجیر معابد، کوه‌های مینیاتوری، صخره بریس، خلیج گواتر با دلفین و پرنده‌های زیبا و از سمت دیگر با گلفشان و صخره و سواحل پزم و اسکله و بازار و هر آنچه می‌خواهید وجود دارد. البته همه اینها دنبال ذهنی جست‌وجوگر و طالب آموختن و آشنایی با فرهنگ‌های مختلف است که سختی سفر را می‌پذیرد و عاشقانه قدم در راهی طولانی با جاده‌های گاهی نامناسب می‌گذارد و به میهمانی مردمی می‌رود که از قافله گردشگری جا مانده‌اند. در میان این همه جاذبه که نام بردم، ساحلی با نامی متفاوت قرار دارد؛ نامی که گاه خنده بر لب می‌آورد و گاه حس خوب نسیم دریا در ماسه‌های بیابان را خلق می‌کند.

ساحل درک خیلی دور کمی نزدیک

رسیدن به روستای درک از نظر کیلومتری فاصله زیادی ندارد، اما زمانی در حدود دو‌ساعت‌و‌نیم را از چابهار باید در راه باشید. هرچند جاده و مسیر به قدری زیباست که شاید از مقصد هم لذت‌بخش‌تر باشد. از یک سمت درختچه‌های زیبا و از سمتی کوه‌های مینیاتوری و از سمتی کلوت‌های عظیم در کنار جاده چنان رخ بر کشیده‌اند که بهت همراه با آه حسرت از این همه ثروت گردشگری که تنها مانده است بر شانه‌هایتان خواهد نشست. پس از گذر از راه به جاده ساحلی می‌رسید که به تازگی برای ورود به آن باید هزینه ورودی بپردازید. با دیدن این کیوسک خیلی خوشحال شدم و گفتم با دریافت هزینه به طور قطع باید در حفاظت آن تمهیداتی نیز صورت گرفته باشد که خب متأسفانه اقدامی جز ساختن یک سرویس بهداشتی صورت نگرفته بود و یک سایبان بسیار نافرم با شکل سازه‌های نافرم که از قبل موجود بود.

 آنچه درک به آن نیز دارد

من مسافران خود را همیشه قبل از رسیدن به ساحل از اتوبوس پیاده می‌کنم و به صورت پابرهنه در شن‌های ساحلی تا درختان نخل و ساحل می‌برم و اگر کسی دوست داشته باشد، به کنار تک درخت نخل می‌رود. یادتان باشد در تور چابهار وجه تمایز اصلی «بندر تنگ» با «درک» داشتن درختان نخل است وگرنه بندر تنگ هم تپه‌های بزرگتری دارد و کشتی سنگی و هم از همه مهم‌تر نزدیک‌تر است. درک از نظر زیبایی چیزی کم ندارد؛ اما نبود رستوران یا بوم‌گردی که غذای با کیفیت و مناسبی ارائه کند، واقعا لطمه زیادی به آن می‌زند؛ چون بعد از این همه راه برای رسیدن به آن برای تدارک ناهار و استراحت در مکانی مناسب یک ساعت و نیم دیگر زمان به برنامه اضافه کنید که از نظر زمانی بسیار مشکل است. مورد بسیار مهمی که در این بادیه به چشم می‌خورد حرکت ماشین‌های آفرودی و حتی معمولی در خط ساحلی است. این در حالی است که مسافران گاهی حواسشان به خودروها نیست و برخی افراد با سرعت زیاد در حرکت هستند و گاهی محلی‌ها نیز با موتور در خط ساحلی حرکت می‌کنند. گاهی هم با قایق به مسافرهایی که در حال شنا هستند نزدیک می‌شوند. از همه این‌ها که بگذریم، از حجم زباله‌ای که در ساحل ریخته شده نمی‌توان گذشت. اول باید سطل‌های در دار در چند جا تعبیه شده و بعد از آن نیز زباله‌ها جمع آوری شود. می‌توان در ورودی به تورها کیسه زباله ارائه کرد و آن دسته از دوست داران محیط زیست را که علاقه‌مند به پاک‌سازی هستند به اینکار ترغیب کرد. فراموش نکنیم بسیاری از طبیعت‌گردان به زباله‌های خود بی‌تفاوت هستند؛ ولی برخی نیز با عشق به طبیعت و با اعتقاد به قانون کارما از آن محافظت کرده و آن را تمیز می‌کنند.

 حیات وحش درک

بر عکس آنچه بسیاری فکر می‌کنند ساحل درک زیستگاه بسیاری از موجودات است و هنگامی که به زیستگاه آن‌ها وارد می‌شویم، باید بسیاری از موارد را رعایت کنیم. هرچند تا رسیدن به فرهنگ اینکه صدف جمع آوری نکنیم راه زیادی مانده است، ولی با این‌حال ایجاد سرو صدا و روشن‌کردن آتش در هر مکانی به علاوه تولید زباله بسیار باعث می‌شود تا جاندارانی که در شرایط سخت و شکننده و آب و هوای خاص آنجا زندگی می‌کنند، بسیار آسیب‌پذیر باشد. امیدوارم لیدرها و مسئولان گردشگری منطقه با همکاری و هم‌فکری و رفتاری مسئولانه به حفظ این اثر طبیعی برای دیگران کمک کرده و در رشد و ارتقای صنعت گردشگری منطقه اقداماتی صورت دهند تا این مکان به مقصدی زیبا و دارای آرامش برای گردشگران تبدیل شود. در قدم اول فراموش نکنید این شما گردشگر عزیز هستید که با رفتاری مسئولانه می‌توانید در رشد گردشگری پایدار منطقه تأثیرگذار باشید. به امید روزی که اقامتگاه‌های بوم‌گردی و هتل‌های زیبا با سرمایه تعاونی‌های مردم بومی در این روستا ساخته شده باشد و گردشگران با فراق بال سکنا گزیده و از آب‌و‌هوا و آرامش کم‌نظیر آن استفاده کنند.