هنر زیبا در هنرستان

 در سال 1335 ه.‌ش بنا به افزایش متقاضیان تحصیل در هنرستان صنعتی و همچنین توجه به افزایش رشته‌های آموزشی، هنرستان به دو بخش هنرستان صنعتی و هنرستان هنرهای زیبا تفکیک و مسئولیت هنرستان هنرهای زیبا به عیسی بهادری و مسئولیت هنرستان صنعتی به مهندس طاهبازیان سپرده شد.در هنرستان هنرهای زیبا با هدف حمایت و احیای هنرهای ملی، رشته‌های نقشه‌کشی فرش، زری‌بافی، کاشی‌سازی، منبت‌کاری، خاتم‌سازی، مجسمه‌سازی، قلم‌زنی و نقاشی مینیاتور و نقاشی طبیعت آموزش داده می‌شد که زیر نظر مستقیم نخست‌وزیر وقت بود. لازم به ذکر است که جداشدن هنرستان بدون تشنج و اعتراض نبود تا جایی که عیسی بهادری با احداث یک دیوار این دو قسمت را کاملا از هم تفکیک کرد که البته توسط هنرجویان تخریب و در نهایت ساختمان جدیدی برای هنرستان فنی ساخته شد.

مسئولان هنرستان پس از آنکه موفق به برقراری آرامش و ثبات نسبی در هنرستان شدند، سیاست‌های ویژه‌ای برای اداره این دو مرکز اتخاذ کردند. در واقع از بدو تأسیس هنرستان هر ماه مبلغ 100 ریال کمک‌هزینه تحصیلی به هنرجویان پرداخت می‌شد. هدف از پرداخت این کمک‌هزینه جذب بیشتر هنرجو بود؛ زیرا هنرجویان برای آموزش نیاز به لوازم و مواد اولیه داشتند و از آنجا که برخی از آن‌ها در شرایط مالی مناسبی به سر نمی‌بردند، این کمک‌هزینه شرایط تحصیل و آموزش را برای آن‌ها سهل‌تر می‌کرد. اما از سال 1337‌ش کمک‌هزینه هنرجویان قطع شد. البته این به این معنا نبود که از حمایت‌های مادی برخوردار نباشند؛ بلکه بنا به صلاحدید مسئولان تصمیم بر آن شد که به جای دادن ماهی، ماهی‌گیری به آن‌ها آموزش دهند. در واقع شرایط فعالیت اقتصادی برای هنرجویان سال آخر در شرکت‌ها و مراکز صنعتی، هنری و… فراهم شد و هنرجویان سال اول که نیاز مالی داشتند، در ازای انجام فعالیت در هنرستان و سایر نهادهای وابسته به هنرستان کمک‌های نقدی و غیرنقدی دریافت می‌کردند. علاوه بر آن در سال 1339ش، با بازگشت مجدد آلمان‌ها به ایران تغییرات محسوسی در قوانین آموزشی هنرستان‌ها به وجود آمد. آقای ابرله به عنوان کارشناس آلمانی به اداره آموزش و پرورش اصفهان معرفی شد و فعالیت خود را آغاز کرد. اولین برنامه او اجرای ورزش صبحگاهی بود؛ برای اجرای این برنامه دستور داد تمام پرسنل هنرستان (رئیس تا مستخدم) قبل از ساعت 8 صبح در هنرستان باشند و به همراه او و هنرجویان ورزش کنند. همچنین درِ هنرستان ساعت 8 صبح بسته شود و روی هیچ‌کس باز نشود. مورد دیگر آموزش مجدد زبان آلمانی بود که زبان انگلیسی جایگزین آن شده بود و با پیگیری ابرله آموزش زبان آلمانی هم‌زمان با آموزش زبان انگلیسی نیز اجرا شد. هیئت‌رئیسه جدید هنرستان با هم‌فکری سایر اساتید تلاش کردند تا حاصل آثار هنری هنرجویان این هنرستان را به دنیا معرفی کنند و علاوه بر درآمدزایی، عشق و جسارت خلق آثار هنری ماندگار را بیش از پیش در وجود هنرجویان ایجاد کنند. بنابراین آثار این هنرستان در انبارها ذخیره و نه‌تنها در زمان مقتضی با قیمت مناسب به فروش می‌رسید، بلکه مصنوعات آن‌ها به شخصیت‌های داخلی و خارجی بسیاری از کشورها اهدا می‌شد. همچنین بنا به صلاحدید رؤسای هنرستان آثار هنرجویان در برخی از نمایشگاه‌های سالیانه شهرهایی چون توکیو و بروکسل به نمایش گذاشته و به ملت‌های دیگر معرفی می‌شد. در نهایت حاصل این تلاش‌ها و عشق وافر به حفظ و احیای هنر ایرانی سبب شد تا هنرمندان صاحب‌‌نامی‌در عرصه جهان از جمله: محمود فرشچیان، جواد چایچی، رستم شیرازی، مهدی عمومی، عباس پورصفا، اکبر چپریان، رضاابوعطار، پروفسور فطوری و علی سبزواری از مکتبی که به همت عیسی بهادری و سایر عاشقان صنعت و هنر ایرانی ایجاد شده بود، فارغ‌التحصیل و هرکدام از آن‌ها با خلق آثار فاخری در گوشه و کنار جهان به عنوان سرمایه‌های انسانی باعث فخر ایران‌زمین در جهان شوند.