این خانه روشن است

سال 1381 انجمن دوستداران ادبیات کودک و نوجوان در اصفهان شروع به فعالیت کرد. هدف اصلی انجمن، ترویج کتاب و کتاب‌خوانی بین کودکان و بزرگ‌سالان بود. دفتر مرکزی انجمن در خیابان فرایبورگ قرار داشت؛ اما چون هیئت امنا و اعضای اصلی انجمن رسالت خود را در مناطق محروم اصفهان می‌دیدند، تصمیم گرفتند در چند نقطه از اصفهان شعبه‌ای دایر کنند و اعضایشان را برای تدریس و تسهیلگری به این مناطق بفرستند (خدمات کاملا به‌صورت رایگان). حصه و ملک‌شهر (بخش مربوط به مهاجران افغانستانی) دو شعبه این انجمن هستند. 

تاریخ انتشار: 12:05 - جمعه 1400/01/13
مدت زمان مطالعه: 3 دقیقه
بخشی که مربوط به حصه بود، پس از مدتی بسیار پررفت‌وآمد شد و نظر زنان و کودکان و نوجوانان آن منطقه را به خود جلب کرد. کم‌کم رضایت اهالی بیشتر شد و تعداد مراجعه‌کنندگان به این مرکز بیشتر. بازدهی این مرکز آن‌قدر زیاد بود که حتی خود اعضای انجمن هم تصور نمی‌کردند. گزارش مختصری از عملکرد این انجمن در منطقه حصه را تهیه کرده‌ایم تا با تلاش آن‌ها و همچنین تلاش زنان و کودکان حصه که این‌قدر مشتاق دانستن هستند، بیشتر آشنا شوید.
دفتر انجمن دوستداران ادبیات کودک و نوجوان در منطقهٔ حصه در سال 1392 تأسیس شد. 
از همان زمان، کلاس‌های زیادی در این منطقه برگزار شد. اعضای این انجمن، با علم بر اینکه این منطقه از لحاظ فرهنگی و اقتصادی محروم است، از زمانی که کار خود را آغاز کردند، تمرکزشان را بیشتر بر کارهای فرهنگی و در تخصص خودشان، مثل کتاب‌خوانی و افزایش سطح سواد کودکان و مادران آن‌ها گذاشتند و تلاششان این بود که بتوانند به مادران این منطقه کمک کنند تا در تربیت و پرورش فرزندانشان تغییری هرچند کوچک ایجاد کنند.
‌ کلاس‌هایی که این انجمن در این مدت برگزار کرد، از این قرار است: یک، کلاس آواورزی و الفباورزی برای کودکان پنج تا شش سال. این کلاس‌ها به تقویت مهارت‌های یادگیری سواد، قبل از ورود کودکان به مدارس کمک می‌کند. چون برخی کودکان حصه نمی‌توانستند به پیش‌دبستانی بروند، این کلاس‌ها برایشان بسیار مفید بود. 
دو، کلاس کتاب‌خوانی و فارسی‌آموزی ادبی برای تقویت سواد پایه. در این کلاس‌ها هم فارسی‌آموزی کار می‌شود و هم کودکان با فضای کتاب‌خوانی آشنا می‌شوند. در حقیقت اعضای انجمن اصرار داشتند که حتما برای کودکان کتاب خوانده شود؛ چون کسب این مهارت برای کودکان بسیار ضروری است و طی آن، مهارت‌های جانبی زیادی را نیز فرا می‌گیرند. 
سوم، کلاس‌های خلاقیت برای کودکان پنج تا شش سال. چهارم، کلاس‌های لولوپی که ریاضی‌آموزِ ادبی است و طی آن، مفاهیم اساسی ریاضی از طریق داستان به آن‌ها آموزش داده می‌شود. این کلاس هم برای کودکانی که می‌خواهند وارد دبستان شوند بسیار مفید است.
 پنجم، اجرای طرح خواندن با نوزاد و کودک که برای مادران و نوزادان و اطفال است.
 این کلاس تابه‌حال برای سه گروه از مادران منطقه حصه برگزار شده است. ششم، آموزش کار با بسته‌های لولوپی، آواورزی، الفباورزی و کتاب‌خوانی با صدای بلند به مادران. در این کلاس به مادران آمورش داده می‌شود که در خانه چگونه با فرزندانشان کار کنند و برایشان کتاب بخوانند؛ همچنین برای اعضای انجمن بسیار مهم بود که در این کلاس طرز کار با این بسته‌های آموزشی را به مادران یاد بدهند تا از آن زمان به بعد، مادران بیاموزند با کودکانشان چگونه کار کنند؛ همچنین سطح سواد و توانایی مادران از این طریق افزایش پیدا کند. در این کلاس‌ها چگونگی «رفتار با کودک» نیز به مادران آموزش داده می‌شود. 
هفتم، اجرای طرح دوساله هدیه کتاب. در این طرح، هر فصل به‌صورت رایگان کتاب یا بسته‌ای رایگان در اختیار مادر و کودک قرار می‌گیرد. این بسته‌ها به کمک خیرین فرهنگی تهیه می‌شود. هشتم، تأسیس کتابخانه کودک‌محور زهره در خصوص و دنبالهٔ طرح فراگیر «با من بخوان». در این کتابخانه کتاب‌های باکیفیت برای کودکان و بزرگ‌سالان فراهم شده که تمامی مردم منطقه می‌توانند به رایگان و البته با عضویت در آن، از کتاب‌ها استفاده کنند. نهم، در کنار آموزش‌ها، اردوهای تفریحی و آموزشی برای مادران و کودکان برگزار می‌شود؛ مثلا اردوی کانون پرورش فکری که بار آموزشی دارد یا باغ بانوان برای مادران و کودکان که در آنجا نشست هم برگزار می‌شود. دهم، غیر از این موارد، به‌صورت رایگان هرساله برای تمام کودکان بینایی‌سنجی انجام می‌شود. یازدهم، کودکان در این مرکز به صورت رایگان ویزیت می‌شوند و اگر مشکل جسمی دارند برطرف می‌شود.
بعد از مدتی که اعضای انجمن دوستداران کودک این اقدامات را انجام دادند، به‌وضوح تغییرات محسوسی را بین مادران و کودکان دیدند. اولین مسئله‌ای که در بین مادران دیده شد، تغییر نگاهشان به کودکان بود؛ اینکه نباید کودکان را به حال خود رها کرد. این تغییر نگاه، عمده‌ترین و باارزش‌ترین حرکت بود.  مورد بعدی، بالارفتن سطح توانایی و سواد کودکان بود. کودکانی که آواورزی و الفباورزی را خوانده بودند، بعد که مدرسه می‌رفتند، یادگیری‌شان بسیار سریع‌تر از سایر دانش‌آموزان بود و فعال‌تر رفتار می‌کردند. مسئلهٔ بعدی، افزایش سطح فرهنگ مادران و کودکان بوده است. مادران، دیگر به سواد بچه‌ها توجه می‌کردند و برایشان شکوفایی استعدادهای کودکان بسیار مهم شده بود؛ همچنین خانواده‌ها با موضوع کتاب‌خوانی درگیر شده بودند و تلاش می‌کردند برای کودکشان کتاب بخوانند و خودشان هم مطالعه کنند.
برچسب‌های خبر
اخبار مرتبط