نهج‌البلاغه با نگاه کاربردی

او افزود: مطالب نهج‌البلاغه بیشتر به دوران حکومت علی (ع) مربوط می‌شود و طبیعتا جمهوری اسلامی که نظامی نوپاست و به‌عنوان یک حکومت دینی و اسلامی شناخته می‌شود، پیوند نزدیکی با این کتاب باید داشته باشد. علاوه بر این، فهم قواعد ادبیات عرب به‌منظور فهم درست کلام امیرالمؤمنین(ع)، مسیری بود که مرحوم فولادگر در شرح و تفسیر نهج‌البلاغه طی کرد.
ایشان به لحاظ دانشگاهی، مدرک کارشناسی‌ارشد ادبیات عرب داشت و به لحاظ حوزوی نیز تا سطح قابل‌توجهی پیش رفته بود و با بزرگانی مثل مرحوم آیت‌الله طیب و آیت‌الله مدرس ارتباط داشت که نشان می‌دهد به‌جای علمی، موقعیت خوبی دارا بود. اینکه کسی بتواند در محضر نهج‌البلاغه باشد و آن را درک کند، توانمندی ویژه‌ای می‌خواهد و پیچیدگی‌هایی دارد که ایشان این توانمندی را داشت و برای آن تلاش زیادی انجام داد؛ چنانکه تبیین نهج‌البلاغه برای عموم از سوی ایشان ۲۰ سال طول کشید و این غیر از مطالعات موضوعی بود که مرحوم فولادگر راجع به نهج‌البلاغه انجام داد.
همین‌که مرحوم فولادگر توانسته بود عده‌ای از فرهیختگانی را که به مباحث دینی، خصوصا قرآن و نهج‌البلاغه علاقه داشتند، دور خود جمع کند، نشان‌دهنده جاذبه‌های علمی و اخلاقی ایشان است. ویژگی برجسته دیگری که در ایشان وجود داشت، پشتکار زیاد بود. مرحوم فولادگر به پیشه آهنگری اشتغال داشت و باوجوداین کار سنگین، در اوقات فراغت خود به‌جای استراحت و رفع خستگی، به مطالعه علوم دینی می‌پرداخت و این خودش همت بلندی می‌خواهد که کسی باوجود یک شغل پرزحمت، معارف دینی را که آن‌هم به‌وقت و حوصله گسترده‌ای نیاز دارد، دنبال کند.
اگرچه در سال‌های اخیر، ایشان از کار بازنشسته شده بود، ولی از همان جوانی پیشه آهنگری و مطالعه علوم دینی را به‌موازات هم پیش می‌برد؛ ضمن اینکه در دانشگاه معارف و دارالقرآن نیز استاد شناخته‌شده‌ای بود و شاگردان زیادی چه در دانشگاه و چه در جلسات تدریس خصوصی تربیت کرد. ایشان با تربیت افراد علاقه‌مند به نهج‌البلاغه، در نشر معارف این کتاب در حد خودش مؤثر واقع شد که خودش یک توفیق برای ایشان محسوب می‌شود.