استعفای فرهاد کاظمی با کمی تأخیر!
روز سهشنبه اول اردیبهشت 1383 روزی تلخ برای سپاهان قهرمان ایران بود. سپاهان که در آخرین مسابقه مرحله رفت، در ورزشگاه نقشجهان مقابل الاتحاد عربستان (3-2) پیروز شده بود، در بازی برگشت در برابر این تیم (4-0) باخت تا صدر جدول را به نماینده عربستان واگذار کند. پسازآن، سپاهان در هفته ماقبل آخر لیگ فوتبال ایران میزبان پاس تهران بود و در دیداری دراماتیک (4-3) شکست خورد. فرهاد کاظمی مربی سپاهان در پایان این مسابقه در گفتوگویی تلویزیونی از کنار زمین استعفا کرد و گفت دلیل خالیبودن ورزشگاه در بازی با پاس، ناامیدی تماشاگران بعد از شکست مقابل الاتحاد بود. به هر شکل استعفای کاظمی پذیرفته نشد. سپاهان با او دو مسابقه بعدی خود را برد؛ اما با 4 برد، یک مساوی و یک شکست و تفاضل گل 5+ پایینتر از الاتحاد قرار گرفت که تفاضل گل 10+ داشت. تنها یک تیم از هر گروه صعود میکرد و سپاهان با 13 امتیاز حذف شد! در عوض در پایان همان فصل، سپاهان با دو برد (3-2) و (2-0) در فینال جام حذفی مقابل استقلال قهرمان شد و کاظمی هم یک جام دیگر بعد از استعفا به دست آورد!
طعنه گزارشگر به بازیکن نادی الرفاع
از اتفاقهای جالب دومین دوره لیگ قهرمانان آسیا در سال 2004، ماجراهایی بود که برای تیم الرفاع بحرین رخ داد. الرفاع در کنار پاختاکور و نادی قطر همگروهیهای ذوبآهن در این دوره مسابقات بود. دیدار دو تیم الرفاع و ذوبآهن در بحرین در حالی به سود ذوبآهن در جریان بود که در اواخر مسابقه، یک ضربه ایستگاهی از فاصلهای بسیار دور نصیب حریف بحرینی شد. وقتی بازیکن الرفاع دورخیز کرد تا توپ را مستقیما به سمت دروازه شلیک کند، گزارشگر مسابقه علیرضا علیفر به طعنه گفت: «چنان دورخیز کرده که انگار از آنجا میخواهد توپ را گل کند!» بازیکن الرفاع دورخیز کرد و… کمی بعد شلیک او مستقیما وارد دروازه شد و گزارشگر نیز بدون اشاره به جمله خود، به گزارش ادامه داد!این مسابقه سرانجام (2-2) تمام شد و ذوبآهن یک امتیاز باارزش از خاک حریف به دست آورد؛ اما چندی بعد، تیم بحرینی از تورنمنت کنار کشید و تمام نتایج این تیم مقابل رقبایش نیز حذف شد تا سفر به بحرین و آن گل تاریخی از لیست مسابقات حذف شود!
شروع طوفانی اصفهانیها در آسیا
تیمهای ایرانی عادت دارند مسابقات قهرمانی آسیا را به شکلی درخشان آغاز کنند و بعد بهمرور، افول آنها آغاز شود. این مسئله غیرطبیعی هم نیست. درخشش در لیگ قهرمانان نیاز به استمرار در درخشش دارد و شکل فرسایشی تورنمنت، شانس درخشش را از تیمهایی که نوسان دارند، میگیرد. سپاهان و ذوبآهن هم در حالی در بهمن1382 کار خود را در لیگ قهرمانان آسیا آغاز کردند که سپاهان در روز سهشنبه 21بهمن، بهعنوان قهرمان لیگ ایران در برابر نفتچی ازبکستان قرار گرفت و با چهار گل این تیم را شکست داد. یک روز بعد نوبت به ذوبآهن رسید تا در خانه مقابل پاختاکور ازبکستان با یک گل به برتری دست پیدا کند؛ دو نتیجه درخشان که همه را به آینده امیدوار کرد!
گلی که سرنوشت تیمهای ایرانی را عوض کرد!
در سال 2005 بالاخره کاظمی استعفا کرد و استانکو پوکله پوویچ برای دومین بار مربی سپاهان شد. طلاییپوشان این بار تا روز آخر صاحب 3 برد مقابل تیمهای الشباب عربستان و الوحده سوریه شدند و یک تساوی خانگی هم در برابر العین امارات به دست آوردند. همهچیز بهروز آخر کشیده شده بود؛ جایی که العین برای صعود باید به پیروزی میرسید و سپاهان تنها با یک تساوی به دور بعد میرفت. نبرد مهیج دو تیم بارها تیم صعودکننده از گروه را تغییر داد تا اینکه سرانجام العین با به ثمر رساندن گل سوم، به برتری (3-2) دستیافت و سپاهان (قهرمان جام حذفی ایران) را حذف کرد. العین در مرحله بعد حریف پاس (قهرمان لیگ ایران) شد و با دو تساوی (1-1) و (3-3) و به دلیل گل زده در خانه پاس، زمینه حذف دومین نماینده ایران را هم فراهم آورد. اگر سپاهان گل سوم را از العین نخورده بود، ایران قطعا یک نماینده در نیمهنهایی این مسابقات داشت!
عباس محمدی و سیدصالحی ستارگان فوتبال ایران
در سومین حضور سپاهان در لیگ قهرمانان، داستانی متفاوت برای این تیم رقم خورد. زردهای اصفهان در سال 2007 تنها نماینده ایران در آسیا بودند؛ زیرا قهرمان لیگ ایران (استقلال) با بیتوجهی لیست بازیکنان خود را دیر به کنفدراسیون فوتبال آسیا ارسال کرد و از رقابتها کنار گذاشته شد!اما سپاهانیها جور فوتبال ایران را کشیدند و در نخستین بازی خود با دو گل سیدمهدی سیدصالحی (2-1) الاتحاد را شکست دادند. برد (1-0) در دو بازی رفتوبرگشت مقابل الشباب عربستان غیرمنتظره بود؛ اما محقق شد و در هر دو بازی سیدصالحی گلزنی کرد.طلاییپوشان سرانجام در گروهی که تیمهای الشباب عربستان، العین امارات و الاتحاد سوریه حضور داشتند صاحب 13 امتیاز شدند تا با صدرنشینی در گروه خود، حریف کاوازاکی ژاپن در مرحله یکچهارم نهایی شوند. مسابقه دو تیم هم در بازی رفت و هم در بازی برگشت بدون گل خاتمه یافت و عباس محمدی دروازهبان سپاهان چنان در زمین حریف درخشید که با احمدرضا عابدزاده در بازی ایران و استرالیا در ملبورن مقایسه شد. سرانجام آن دیدار که با برتری (5-4) سپاهان در ضربات پنالتی خاتمه یافت و آنگاه نوبت به الوحده امارات رسید که درمجموع دو بازی رفتوبرگشت (3-1) مغلوب سپاهان شود. به این ترتیب نماینده ایران در حالی به فینال رقابتها صعود کرد که تمام بازیهای رفت را در زمین خودی انجام داده بود؛ صعودی به معنای واقعی با اعمال شاقه!
شادی گل انتقامی!
ذوبآهن به لطف گلهای کاسترو، رجبزاده و خلعتبری در یکچهارم نهایی موفق شد پوهانگ استیلرز کرهجنوبی را شکست دهد و در نیمهنهایی حریف الهلال عربستان شود. مسابقه رفت در فولادشهر با تکگل قاسم حدادیفر در حالی به سود ذوبآهن خاتمه یافت که چاشنی شانس نیز در این برد دخیل بود. بهخصوص در لحظه از دست رفتن پنالتی کریستین ویلهلمسون سوئدی. بازی برگشت دو تیم در حضور 68752 تماشاگر در ورزشگاه ملک فهد برگزار شد و تک گل دقیقه 55 کاسترو برتری (1-0) ذوبآهن را رقم زد.
شادی ذوبیها پس از صعود به فینال، دقیقا مشابه شادیای بود که عربستانیها بعد از برد (2-1) در ورزشگاه آزادی مقابل تیم ملی ایران انجام داده بودند؛ پریدن دو بازیکن به هوا و ضربهزدن با پایین تنه به یکدیگر. تنها بعد از یک سال انتقام گرفته شده بود. هرچند باز هم پایان خوشی در انتظار نماینده اصفهان نبود و روز شنبه 22آبان 89، ذوبآهن با شکست (3-1) مقابل ایلهوا چونما از کرهجنوبی نایب قهرمان آسیا شد با اینکه نایبقهرمانی، شیرینی قهرمانی و فتح جام را نداشت؛ اما به افتخاری بزرگ در کارنامه سبزپوشان دیار نصفجهان تبدیل شد.
عواقب احترام نگذاشتن به مربی مرحوم
ذوبآهن یک سال بعد از نایبقهرمانی آسیا بهعنوان یکی از تیمهای صدرنشین مرحله نخست، دیدار روز چهارشنبه 4 خرداد خود را در خانه مقابل النصر عربستان برگزار کرد. ناصر حجازی به تازگی از دنیا رفته بود و بازیکنان ذوبآهن به یاد مربی سابق خود در ابتدای بازی دقیقهای در دایره میانی زمین سکوت کردند. اما بازیکنان النصر عربستان چنین کاری انجام ندادند. حرکت آنها بهعنوان بیاحترامی عمدی به حجازی تلقی شد. در حالی که عربستانیها قبل و بعد از این مسابقه نیز نشان داده بودند که کلا رسم احترام گذاشتن را در دایره مرکز زمین انجام نمیدهند و این کار را نمیتوان بی احترامی تلقی کرد. هرچه بود، خشم ذوبیها برانگیخت و در دقیقه اول بازی، محمد قاضی دروازه النصر را گشود. ایگور کاسترو در دقیقه پنجم طوفان ذوبآهن را ادامه داد و همین بازیکن در دقیقه 63 باز هم گلزنی کرد. شاهین خیری گل بعدی ذوبآهن را زد و این تیم با برتری (4-1) خود، اشک اعراب را درآورد؛ یا حداقل اشک یکی از بازیکنان النصر در هنگام تعویض در آمد! هرچند پایان خوشی در انتظار شاگردان منصور ابراهیمزاده نبود و این تیم با وجود تساوی خارج از خانه مقابل سوون سامسونگ کرهجنوبی، در خانه با این تیم (1-1) کرد و آن گاه در وقت اضافی بازی را (2-1) باخت و حذف شد.
کهکشانیهای حواس پرت و قانون سقف قراردادها
برای رسیدن به نقطه اوج فوتبال آسیا در سال 2011، سپاهان کهکشانی امیرقلعهنویی میتوانست بهترین گزینه ممکن باشد. این تیم کار خود را در لیگ قهرمانان با برد (5-1) در برابر الجزیره امارات آغاز کرد و در این برد، احمد جمشیدیان (2 گل)، ابراهیم توره، میلوراد یانوش و جواد کاظمیان گلزنی کردند. در برتری (2-0) مقابل الغرافه قطر نوبت به جمشیدیان و هادی عقیلی بود که دروازه حریف را باز کنند و سپس نوبت به دو مسابقه با اهمیت مقابل الهلال رسید. برد (2-1) در ورزشگاه ملک عبدالله با گلهای ابراهیم توره و فابیو جانواریو و تساوی (1-1) در خانه با گل محرم نویدکیا. در مسابقه برگشت مقابل الغرافه هم نوبت به مهدی رحمتی بود که پنالتی جونینیو را مهار کند. سپاهان با 13 امتیاز صدرنشین گروه خود شد و در تک بازی خانگی مرحله یک هشتم نهایی، با گلهای جانواریو، توره و عقیلی (3-1) بنیادکار ازبکستان را شکست داد. به قول قلعه نویی فقط یک یاعلی مانده بود تا قهرمانی سپاهان در آسیا. اما ناگهان همه چیز تغییر کرد. مدیران سپاهان تصمیم گرفتند قانون سقف قراردادها را رعایت کنند و به هیچ بازیکنی بیشتر از 300 میلیون تومان پرداخت نکنند! نتیجه این شد که در فاصله مرحله یکهشتم و یکچهارم نهایی این رقابتها، بازیکنانی مثل رحمتی جانواریو، خسرو حیدری و… همگی تیم را ترک کردند! تیم از بازیکنانی جدید استفاده کرد و در روز چهارشنبه 23 شهریور 1390 با هدایت لوکا بوناچیچ در خانه با تکگل امید ابراهیمی در برابر السد قطر پیروز شد. امیدها داشت زنده میشد که ناگهان مشخص شد رحمان احمدی دروازهبان تازهوارد سپاهان، در مرحله اول مسابقات با تیم پرسپولیس دو اخطاره شده است! سپاهان (3-0) بازنده اعلام شد و هر چند در خانه حریف با دو گل عمادرضا و حسن اشجاری از السد پیش افتاد؛ اما این نتیجه کافی نبود. بازی با برتری (2-1) سپاهان خاتمه یافت و نماینده ایران ناباورانه حذف شد. السد هم قهرمان آسیا شد و در جام جهانی باشگاهها عنوان سوم را از آن خود کرد؛ آن هم در حالی که در میدان مسابقه هم در خانه و هم در خارج از خانه از سپاهان شکست خورده بود.
نخستین فینالیست ایرانی
تیم سپاهان در دیدار رفت فینال سال 2007 در فولادشهر با فرصتسوزیهای محسن حمیدی مقابل اوراواردز ژاپن به تساوی (1-1) دست یافت تا کارش برای بازی برگشت دشوار شود. دیدار برگشت در روز چهارشنبه 14 نوامبر (23 آبان1386) برگزار شد و سپاهان با ترکیب عباس محمدی، هادی عقیلی، محسن بنگر، سعید بیات، جابا مجیری، محرم نویدکیا، عبدالوهاب ابوالهیل، محسن حمیدی، ابراهیم لوینییان، احسان حاجصفی و عماد رضا در برابر حریف ایستاد. در طول بازی حسین کاظمی جای بیات را گرفت، محمود کریمی جانشین عمادرضا شد و حسین پاپی جانشین محسن حمیدی شد. اما سپـاهان در ایــن بـازی موفق به کسب پـــیـروزی نـــشــد و بــرد (2-0) اوراواردز، قهرمانی این تیم در آسیا را مسجل کرد تا سپاهان به نایبقهرمانی آسیا بسنده کند.
حضور در فینال لیگ قهرمانان، افتخاری بود که سپاهان هرگز موفق به تکرار آن نشد و در میان تیمهای ایرانی تنها توسط ذوبآهن اصفهان و پرسپولیس (دو بار) تکرار شد. سپاهان با توجه به فینالیستشدن در این دیدار و البته میزبانی تیم ژاپنی در جام باشگاههای جهان، موفق شد به این رویداد مهم راه پیدا کند و از آن زمان تاکنون هیچ تیم ایرانی موفق به انجام چنین کاری نشده است.
یک دیدار خاص برای ذوبآهن
سال 2010 برای ذوبآهن، سالی خاص بود. ایگور کاسترو گلی 3 امـتـیازی در برابر الوحده امارات به ثمر رساند و پس از تساوی (2-2) در خانه الاتحاد عربستان با گلهای اسماعیل فرهادی و محمد قاضی، نوبت رسید به برتری (3-0) در برابر بنیادکار با گلهای محمد حسینی، مـحـمـد قـاضـــی و محمـدرضا خلعتبری. دو برد تکگله دیگر در بـرابـر بنیادکار و الاتحاد با گلهای خلعتبری حاصل شد تا ذوبآهن میزبان تکمسابقه مرحله یکهشتم نهایی باشد.
حریف این تیم در روز چـهـارشــنـبـه 22 اردیبهشت 1389 مس کرمان بود. این اولین بار بود که دو تیم ایرانی در لیگ قهرمانان به مصاف هم میرفتند. ایگور کاسترو تکگل بازی را در دقیقه 85 به ثمر رساند و ذوبآهن نبرد سراسر ایرانی را به سود خود خاتمه داد تا این برد شروعی بر خاطرهسازی شاگردان منصور ابراهیمزاده در این دوره از رقابتهای آسیایی باشد؛ اتفاقی که دیگر تکرار نشد.