دوج‌کوین 40سنتی دلار 32هزارتومانی است

دوج‌کوین، رمزارز محبوب ایلان ماسک به یکه‌تاز کریپتوکارنسی تبدیل شده است و حجم معاملات آن در صرافی‌های داخلی روزانه از 100 میلیارد تومان فراتر می‌رود. افراد زیادی در این روزها سرمایه‌های کلانی را وارد کریپتو می‌کنند تا دوج بخرند! مانند همان افرادی که سال گذشته دارایی خود را نقد می‌کردند تا هر سهمی در بورس بخرند. مسئله اینجاست که سبک سرمایه‌گذاری دوج‌کوین در بهار 1400 دقیقا شبیه به بورس در بهار 1399 است و این شاید مقدمه یک فاجعه دیگر باشد!

چرا حجم معاملات دوج‌کوین روزانه بالاتر از بیت‌کوین و سایر آلت‌کوین‌هاست؟ رمزارزها در فضای بلاک‌چین برای حل یک مشکل ایجاد شده‌اند و قرار است راه‌حل‌های غیرمتمرکزی ارائه دهند؛ ولی دوج‌کوین فقط یک شوخی ساده است. سال‌ها پیش خالق دوج‌کوین این سکه را بر مبنای رفتار سگ موردعلاقه‌اش طراحی کرد و با تعداد 128 میلیارد در صرافی‌ها عرضه شد تا اینکه دوج‌کوین موردتوجه ثروتمندانی مانند ایلان ماسک قرار گرفت.
سرمایه‌گذارانی مانند ایلان ماسک، دوج‌کوین را در کف قیمتی بارها خریدند؛ سپس با تبلیغات و توییت‌های پشت سرهم مردم را به خرید آن تشویق کردند؛ تا اینکه تنها در طول یک سال گذشته قیمت دوج‌کوین بیش از 40 برابر شده است. هم ایلان ماسک و هم نهنگ‌های دوج در طول این مدت بارها تکرار کردند که دوج‌کوین یک شوخی ساده است؛ بااین‌حال سرمایه‌گذاران داخلی ما هرروز با پول بیشتری دوج‌کوین می‌خرند.
سرمایه‌گذاری برای یک جامعه اتفاقی مبارک است؛ ولی پرسش اینجاست: «مردم روی چه چیزی سرمایه‌گذاری می‌کنند؟» سال گذشته بارها کارشناسان به مردم هشدار دادند تا از سهام بنیادی بورس خرید کنند یا اگر تجربه ندارند ابتدا سرمایه خود را به صندوق‌های سرمایه‌گذاری بسپارند، در مقابل عده‌ای بدون کوچک‌ترین اطلاعاتی اقدام به خرید سهم‌های کوچک و بادشده بورس کردند و نتیجه آن چه بود؟ بهار 1398 نیز همین افراد بدون هیچ اطلاعاتی سهام شرکت‌های اخراجی در بازار پایه بورس را خریده بودند و نتیجه آن چه شد؟ حالا سرمایه‌گذاران بدون توجه به نظر کارشناسان و واقعیت‌های موجود دوج‌کوین می‌خرند.
عادت غلط بعدی ترس از جاماندن است. «هر سهمی یا هر رمزارزی در هر قیمتی خریدنی نیست.» این اصل اساسی سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی است؛ ولی رفتار سرمایه‌گذاران داخلی نشان می‌دهد هر چه قیمت افزایش پیدا می‌کند، تقاضا برای آن سهم یا رمزارز بیشتر می‌شود. وقتی قیمت دوج‌کوین کمتر از یک سنت بود، تقاضای چندانی در صرافی‌های داخلی نداشت؛ ولی حالا که بالاتر از 40 سنت است، حجم معاملات دوج‌کوین سر به فلک می‌کشد.
سرمایه‌گذاران داخلی طی سال‌های گذشته بارها از این نوع تصمیم‌گیری ضرر کرده‌اند؛ مانند افرادی که سکه 16 میلیونی خریدند یا برای دلار 32هزار تومانی صف کشیدند و هنوز همان اشتباه را تکرار می‌کنند. دوج‌کوین 30 یا 40 سنتی همان دلار 32 هزار تومانی است!
تحلیلگران مطرح جهانی نیز طی هفته‌های گذشته به سرمایه‌گذاری در دوج‌کوین هشدار داده‌اند؛ مانند خالق کرنادو که وعده داد به‌زودی حباب دوج‌کوین خالی خواهد شد یا مدیرعامل صرافی بایننس که از مردم خواست به بنیاد رمزی که می‌خرند، توجه بیشتری داشته باشند؛ بااین‌حال عطش مردم برای سرمایه‌گذاری روی گزینه‌های بی‌ارزش فروکش نمی‌کند.
اینکه چرا مردم در طول چند سال متوالی یک رفتار غلط سرمایه‌گذاری را بارها تکرار می‌کنند و اینکه روی آن پافشاری دارند، باید مورد بررسی قرار گیرد. شاید فقدان آموزش‌های سرمایه‌گذاری مولد این شرایط باشد؛ سرمایه‌گذاران داخلی حتی زمان خرید را نمی‌دانند و همیشه در سقف‌های قیمتی سرمایه خود را وارد می‌کنند.
بااین‌حال هر چه کارشناسان امروز تکرار می‌کنند، بی‌فایده است؛ مردم بدون توجه به هیچ نشانه بنیادی در حال خرید رمزارزهای بدون پشتوانه بازار کریپتو مانند دوج‌کوین هستند و زیاد طول نمی‌کشد که این حباب منفجر می‌شود. دوج‌کوین یک سناریوی تکراری است که طی سال‌های گذشته بارها اتفاق افتاد؛ چه در بازار پایه بورس و چه در بورس و طلا و ارز و تمام حوزه‌های سرمایه‌گذاری! زمانی که بزرگان در حال خروج بودند با تبلیغات زیاد مردم را تشویق به خرید کردند؛ سپس قیمت‌ها ریخت. آنچه در بورس و بازار پایه یا بازارهای طلا و ارز رخ داد و شاید به‌زودی در بازار رمزارزهای بدون محتوایی مانند دوج‌کوین تکرار شود، قابل پیشگیری است! نه به دانش تحلیلی و تکنیکالی پیچیده‌ای نیاز دارد و نه به علم غیب! فقط کافی است کوچک‌ترین اصول سرمایه‌گذاری را رعایت کنید.