تا پیش از فصل دوم لیگ برتر، تابوی سرخابی وجود داشت. وقتی صحبت از قهرمانی به میان می‌آمد، اهالی فوتبال به‌دنبال این بودند که جام را در دست استقلال ببینند یا پرسپولیس! اما در دوره دوم لیگ برتر این تابو شکسته شد: سپاهان قهرمان لیگ برتر شد و ذوب‌آهن قهرمانی جام حذفی را از آن خود کرد تا قطب دیگری مقابل فوتبال تهران ظاهر شود؛ نصف‌جهان!
سپاهان در آن فصل، آن‌چنان خوش درخشید که اهالی فوتبال اذعان داشتند، قهرمانی حق مسلمش بود. سپاهان در رفت و برگشت استقلال را شکست داد و در دو بازی هم یک‌بار پرسپولیس را مغلوب کرد و در دیگری به تساوی رسید تا قدرت خود را به حریفان نامی پایتخت دیکته کند. قبل از پایان فصل قهرمانی سپاهان قطعی شد و در پایان لیگ هم آقای گلی به شاگر فرهاد کاظمی رسید. از آنجا بود که کم‌کم فوتبال اصفهان خود را برای آقایی بر فوتبال ایران آماده کرد.
دو دوره تاریخی
فوتبال باشگاهی ایران را می‌توان به دو دوره تقسیم کرد: قبل از قهرمانی سپاهان و بعد از قهرمانی طلایی‌پوشان نصف‌جهان! تا قبل از دوره دوم لیگ برتر، عموما ما شهرستانی‌ها دنبال این بودیم که ببینیم عنوان بهترین تیم شهرستانی به کدام تیم می‌رسد. واقعیتش را اگر بخواهید بعد از قهرمانی سپاهان در لیگ برتر، هواداران سایر تیم‌ها، به‌خصوص باشگاه‌های خوزستانی و تبریزی، به خودشان آمدند، انتظاراتشان بالاتر رفته و خواهان قهرمانی تیم‌هایشان شدند. بعد از این قهرمانی بود که شاهد قهرمانی دیگرتیم‌های شهرستانی بودیم. فولاد و استقلال خوزستان، طعم شیرین قهرمانی در رقابت‌های لیگ برتر را چشیدند و تیم‌های تراکتور، استقلال اهواز و ذوب‌آهن ازجمله تیم‌هایی بودند که به‌رغم همه لیاقت‌هایی که داشتند و حضور در کورس قهرمانی، دستشان به جام قهرمانی لیگ برتر نرسید؛ اما این تیم‌های شهرستانی و البته تراکتور، ثابت کردند که فوتبال و قهرمانی تنها در تهران نیست و استان‌های دیگر ازجمله نصف‌جهانی‌ها داعیه قهرمانی دارند.
شعار ماندگار
سپاهان اگرچه با فرهاد کاظمی در فصل دوم لیگ برتر به قهرمانی رسید، ولی یادی کنیم از چرخابی، قلعه‌نویی، حسین فرکی و البته استانکو و کرانچار فقید! که زمینه‌ساز قهرمانی‌های سپاهان بودند یا جام را بالای سر بردند تا هواداران بخوانند «حالا حالا قهرمانیم». حالا که صحبت به اینجا رسید از مرحوم یاوری یادی کنیم. محمودخان از ستاره‌های فراموش‌نشدنی فوتبال ایران و به‌خصوص اصفهان بود و بدون شک برخی از مربیان بزرگ فعلی، خود را مدیون او و شاگردی یاوری می‌دانند.
سپاهان بعد از این قهرمانی حتی تا نایب‌قهرمانی آسیا پیش رفت و در جام باشگاه‌های جهان نیز حضور پیدا کرد تا تمامی رکوردها را جابه‌جا کند و البته اولین باشد. سپاهان در بعد اخلاقی نیز می‌توان گفت جزو بهترین‌های لیگ بوده و هست. طلایی‌پوشان اصفهان از مکتب شاهین بزرگ هستند و همین مکتب‌داربودن در کنار قهرمانی‌ها و توانایی‌های فنی باعث شده تا همه حریفان داخلی و خارجی با احترام از سپاهان یاد کنند.
نمونه اخیر آن را می‌توان در صحبت‌ها و حرکات محرم نویدکیا دید. کاپیتان سابق سپاهان که بارها جام قهرمانی را بالای سر برد و حالا در کسوت سرمربی روی نیمکت این تیم بزرگ می‌نشیند، هم در مصاحبه‌ها و هم در رفتار خود از منش خاصی برخوردار است.
قهرمانی سپاهان در فصل دوم لیگ برتر باعث بازگشت غرور به تیم‌های شهرستانی شد.
اصفهان سال‌هاست حرفهای زیادی برای گفتن دارد. در بدترین و ضعیف‌ترین حالت ممکن بازهم سپاهان می‌تواند مدعی جدی قهرمانی باشد و همه این‌ها وام‌دار همان اولین قهرمانی در لیگ برتر است.
