یکی از کارگران شاغل در کنگان به رویداد 24 گفته است: «من خودم شخصا کارگر فنی هستم و بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارم. اما برای پیمانکار اصلا سابقه و رتبه‌بندی شغلی مهم نیست و فقط این موارد را زمانی بهانه قرار می‌دهد که بخواهد از حقوق و دستمزد ما کم کند. پیمانکارهای بسیاری در عسلویه و اطرافش حتی حاضر به پرداخت حقوق ماهانه به کارگر نیستند و کارگران بسیاری روزمزد کار می‌کنند.» این کارگر پیمانی مشکلاتش را بیشتر توضیح داده و در ادامه تصریح کرده است: «روزمزدی باعث می‌شود که برای روزهای مرخصی و بازگشت به محل زندگی‌مان فکر کنیم داریم از جیبمان می‌زنیم، چون پیمانکار برای ما این حق را درنظر نگرفته و روزهای مرخصی ماهانه ما بدون حقوق است. من ۸۰۰ کیلومتر دور از خانه و خانواده‌ام کار می‌کنم، اما زمانی که به مرخصی ماهانه می‌روم، تلاش می‌کنم هر‌چه کمتر پیش خانواده‌ام بمانم تا بتوانم پول بیشتری در حد کفاف زندگی دربیاورم. جز این حتی هزینه حمل و نقل هم جزو حقوق ما در نظر گرفته نمی‌شود و پول رفت و برگشت به منزل و کار کارگران روزمزد به عهده خودشان است. شما حساب کنید چقدر از دستمزد دریافتی برای ما باقی می‌ماند؟»
کسری نوری، مدیر کل روابط عمومی وزارت نفت به تجارت نیوز گفته است که «این شرکت‌ها به وزارت نفت ارتباطی ندارند و جزو بخش خصوصی هستند. برای پیگیری وضعیت هر دسته از کارگران معترض، باید با سازمان خصوصی خودشان تماس گرفت نه وزارت نفت.» صحبت‌های مدیرکل وروابط عمومی وزارت نفت در حالی است که علی خدایی، نماینده کارگران در شورای عالی کار اعلام کرده است که پیگیری و رسیدگی به مشکلات کارگران نفتی برعهده خود وزارت نفت است. به زعم خدایی «این اعتصاب‌ها مربوط به کارگران پیمانکار وزارت نفت هستند؛ بنابراین، پیگیری وضعیت آنان هم بر عهده وزارت نفت است و در حال حاضر باید اطلاعات اصلی را منحصرا از وزارت نفت گرفت.»
وزارت نفت از زیربار مسئولیت شانه خالی می‌کند!
چگونگی رسیدگی به وضعیت کارگران نفتی را از نمایندگان شورای عالی کار پیگیری کردیم. در این زمینه علی اصلانی، نماینده کارگران در شورای عالی کار به اصفهان‌زیبا می‌گوید: رسیدگی به مشکلات کارگران شرکت نفت برعهده وزارت نفت است، باعث تعجب است که وزارت نفت در این خصوص سلب مسئولیت می‌کند این کارگران برای شرکت نفت کار می‌کنند و واگذارکننده کار وزارت نفت است. اصلانی تصریح می‌کند: وزارت نفت احساس می‌کند یک جزیره مستقل است و از هیچ قانونی تبعیت نمی‌کند. مگر می‌شود متولیان وزارت نفت بگویند به مار ربطی ندارد؟ سازمان نفت با این پیمانکاران قرارداد بسته و این کارگران را تأیید صلاحیت کرده است و مکلف است که پاسخ‌گو باشد و عملکرد پیمانکار را بررسی کند.
او اذعان می‌کند: کارگر زمانی که می‌بیند مشکلش حل نمی‌شود و مشکلاتش ادامه دارد، تنها راه حل را اعتصاب می‌داند. این نه در شأن کارگر است که بخواهد حق خودش را در کف خیابان بگیرد و نه در شأن کشور است. این مشکلات را می‌توان با مذاکره حل و فصل کرد؛ به شرطی که مسئولان گوش کنند و حق و حقوق قانونی را به کارگران بدهد.
کار در شرکت نفت پیمانکاری نیست
نماینده کارگران در شورای عالی کار بیان می‌کند: مشکل اصلی کارگران نفتی بر سر دستمزد است، کارگران و کارکنان رسمی و پیمانکاری باید حق و حقوق یکسان داشته باشند؛ البته این مشکل در سایر ارگان‌ها هم وجود داردکه در کمال تأسف رعایت نمی‌شود و این بار کارگران نفت اعتراض کرده‌اند. اصلانی خاطرنشان می‌کند: تبصره یک ماده 7 باید اصلاح شود، باید تکلیف کارهای مستمر در قانون مشخص شود تا این مشکلات کارگران حل شود، پیمانکاری در وزارت نفت معنی ندارد، این کار دائمی و مستمر است و نباید به پیمانکاری واگذار شود؛ درواقع کارگران نفتی باید 30 سال برای کار رفت‌و‌آمد کنند ولی در قالب پیمانکاری کار کنند! او تأکید می‌کند: پیمانکاری برای کارهای موقتی مانند راه سازی، ساختمان‌سازی‌و… است و شرکت نفت انصاف نیست کار پیمانکاری داشته باشد الان هم وزارت نفت باید وضعیت این کارگران را سامان‌دهی و به مشکلات آن‌ها رسیدگی کند.
کارمشابه؛ مزایای مشابه
در این میان برخی نمایندگان کارگری هم می‌گویند در حال حاضر پیگیری‌ها برای حل و فصل مشکلات کارگران نفتی در حال انجام است. محمدرضا تاجیک نماینده کارگران در شورای عالی کار به اصفهان زیبا می‌گوید: اعتراض کارگران صنعت نفت به دلیل فاصله‌های مزدی آن‌ها با سایر کارکنان و شیفت‌های کاری آن‌هاست. در واقع بین کارگران قراردادی، پیمانکاری و رسمی سازمان نفت فاصله مزدی وجود دارد. تاجیک عنوان می‌کند: شیفت کاری کارکنان رسمی سازمان نفت به این صورت است که بیست روز کار می‌کنند و ده روز استراحت و این شرایط شیفت کاری درخصوص کارکنان پیمانکاری سازمان نفت نیز صدق می‌کند؛ ولی دستمزد آن‌ها با کارکنان رسمی فاصله دارد. بنابراین کارکنان پیمانکاری انتظاراتشان این است که باید همانند کارکنان رسمی شرکت نفت چون کار مشابه انجام می‌دهند، از مزایای مشابه نیز برخوردار شوند.
مشکلات کارگران نفتی باید سه‌جانبه رفع شود
تاجیک درباره راه‌حل رفع مشکلات کارگران سازمان نفت اذعان می‌کند: افرادی که جزو کارکنان رسمی سازمان نفت هستند، از قانون جداگانه‌ای پیروی می‌کنند؛ ولی کارکنان پیمانکاری مشمول قانون کار هستند و برای حل این مشکل باید متوسل به قانون شد و در چارچوب قانون برنامه‌ریزی کرد و مشکل این کارگران را حل و فصل کرد. او تصریح می‌کند: باید به صورت سه‌جانبه نمایندگان کارگری، کافرمایی و دولت که وزارت کار هست، رایزنی و این مشکل را حل و فصل کنند؛ چون این مشکل صنفی است و باید به این صورت حل و فصل شود. نماینده کارگران در شورای عالی کار در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر چه برنامه‌ای برای حل و فصل مشکل کارگران نفت در نظر گرفته شده است، می‌گوید: تا آنجایی که بنده مطلع هستم پیگیری‌هایی در حال انجام است تا این مشکل حل و فصل شود.
مشکل کارگران پیمانی مربوط به قانون کار است
دو روز پیش بیژن زنگنه، وزیر نفت از تلاش برای حل مشکل پیش‌آمده در حقوق و مزایای کارکنان صنعت نفت خبر داد و گفت: تلاش می‌کنیم نتیجه این بررسی و پیگیری‌ها در حقوق تیرماه کارکنان انعکاس یابد.بیژن زنگنه در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چه اقدام‌هایی برای پاسخ‌گویی به مطالبات کارکنان صنعت نفت درباره وضع حقوق و مزایایشان انجام شده است، گفت: از آنجا که شماری از نیروهای رسمی وزارت نفت اعتراض‌هایی درباره محدودیت‌های ایجادشده در سقف حقوقشان در قانون بودجه سال ۱۴۰۰ دارند، نشستی در کمیسیون انرژی مجلس برگزار شد و خوشبختانه عموم نمایندگان با حل این مشکل موافق بودند و قول همکاری دادند. او افزود: همه تلاش خود را خواهیم کرد تا کارکنان صنعت نفت انعکاس این بررسی و رسیدگی‌ها را در حقوق تیرماه خود مشاهده کنند. وزیر نفت با اشاره به مشکلات نیروهای پیمانی وزارت نفت، تصریح کرد: مشکل این افراد ارتباطی به قانون بودجه ۱۴۰۰ ندارد و مربوط به قانون کار است. از این رو طبق قانون کار هر آنچه را که به آن‌ها تعلق بگیرد پرداخت می‌کنیم، اما درخواست‌های فراقانونی آن‌ها مسئله دیگری است.
