نُه آویز برای خانه صفوی

«نه آویز برای خانه صفوی» عنوان نمایشگاه دیگری از مجموعه نمایشگاه‌های آرت پروژه است که به ارائه آثاری از «حسین تحویلیان» پرداخته و حس نوستالژیک مکان‌های قدیمی را درکنار ذهنیت او از نگاره‌های صفوی و تلفیق سمبلیک آن با رخدادهای امروز جهان نمایش می‌دهد. حسین تحویلیان درباره آرت پروژه و اهداف آن می‌گوید: «دوره تخصصی آرت پروژه افرادی را که به‌صورت نیمه‌حرفه‌ای آموزش‌هایی را از راه‌های مختلفی گذرانده و یا دانشگاه رفته و مدارک هنری دارند، اما نتوانسته‌اند آموزش خود را تکمیل کنند و مانند یک هنرمند حرفه‌ای فعالیت کنند و روی پای خودشان بایستند و به عبارتی به خودکفایی درونی دست یابند، جذب می‌کند، البته بسیاری از هنرمندان که حتی با برگزاری چند نمایشگاه احساس کردند که باید وارد وادی یک جریان هنری شوند نیز شامل این گروه هم می‌شوند.»

تاریخ انتشار: 00:31 - سه شنبه 1400/06/30
مدت زمان مطالعه: 3 دقیقه

او می‌افزاید: «در آرت پروژه سعی می‌کنیم که هم مطالب نظری به‌ویژه مطالب نظری روز هنر و هم به‌صورت عملی همین مطالبی را کار کنیم که هم‌زمان خود اساتید هم کار می‌کنند؛ یعنی آرت پروژه دوره‌ای نیست که فقط مختص حالت هنرجو باشد و حتی ما عنوان آن‌ها را هنرپژوه گذاشته‌ایم نه هنرجو که شامل همه افراد باشد؛ یعنی، چه آن‌هایی که نقش استاد و چه آن‌هایی که نقش هنرجو را بازی می‌کنند. به عبارتی همه هنرپژوه شده و کار پژوهشی هنر را شروع کرده و سعی می‌کنیم خودمان را قدمی جلوتر ببریم.»
این هنرمند با بیان اینکه فعل هنری یک فعل مداوم و همواره است و هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند که من به نهایت درجه هنری رسیده‌ام، تصریح می‌کند: «فضای آرت پروژه یک پروژه هنری است که هم برای کسی که می‌گوید من سبکی را دارم، یک‌قدم روبه‌جلو است و تأثیر دارد و هم برای آن‌کسی مؤثر است که یک‌قدم عقب است، بنابراین ما ملزم هستیم که حین کار هنرپژوه‌ها خودمان هم دست به آفرینش بزنیم و حتی برای خودمان و هنرپژوه‌ها مطالعات جدیدی پیش‌بینی کنیم.»
عضو هیئت مؤسس هنرمندان نقاش اصفهان ادامه می‌دهد: «خوشبختـــــــانــــه گروهــــی که نمایشگاه‌های آن‌ها برگزار می‌شود سال گذشته دوره آرت پروژه را شروع کردند و امسال دوره جدیدی داریم که بچه‌های جوان‌تری جذب‌شده‌اند و آن‌ها هم کار می‌کنند، البته نکته دیگری که وجود دارد، این است که هرچند فعالیت مجموعه گروه نقاشی بود ولی ما سعی می‌کنیم که همه هنرهای جدید مانند پرفورمنس و ویدئو آرت را نیز در اختیار بچه‌ها قرار دهیم و آن‌ها این تجارب را نیز کسب کرده و بتوانند در ساختارهای هنری خودشان استفاده کنند.»
تحویلیان تأکید می‌کند: «تجربه هنری تجربه‌ای تمام ناشدنی است و همه ما در آرت پروژه هنر پژوه هستیم و کاری را انجام می‌دهیم و قدم‌هایی را برمی‌داریم. چراکه زنده‌بودن یک هنرمند به خلق اثر اوست و ما با خلق اثر زندگی می‌کنیم.»
این هنرمند نقاش همچنین با اشاره به نمایشگاه خود با عنوان «نه آویز برای خانه صفوی» می‌گوید: «این نه آویز برای فضای خانه صفوی خلق‌شده‌اند؛ یعنی خلق این نه اثر در سال 1400 انجام شده و مختص همین فضاست و فقط یک کار قدیمی من در بین آن‌ها وجود دارد که آن‌هم ازنظر سبکی در مکانی مشابه با خانه صفوی اما در خیابان ابن‌سینا کار شده است و من با خلق این نه آویز تلاش کردم تا حس نوستالژیک مکان‌های قدیمی را منتقل کنم.»
او می‌افزاید: «هم‌زمان با اینکه من قصد داشتم چنین آثاری را برای خانه صفوی کار کنم اتفاقاتی ازجمله اتفاقات افغانستان رخ داد که طبیعتا همه ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد و من نیز در ابتدای بیانیه این نمایشگاه آورده‌ام که طالبان هرات را گرفتند، هرات تسخیر شد و بعد در میانه آن نیز به گرفته‌شدن پنجشیر و تقریبا تمام‌شدن اشاره می‌کنم. اینجا من نقبی می‌زنم چون یکی از عناصر اصلی کارهای من عناصری است که از نگارگری ایرانی مدد گرفته است که در آن‌ها بانویی نشسته ترسیم‌شده که آن را اغلب در آثار هرات و صفویه دیدیم و همین بانوی نشسته بعد روی پرده‌های آبی می‌آید. من این ذهنیت صفوی را با اتفاقاتی که در حال وقوع است، البته نه با اشاره مستقیم بلکه به‌صورت سمبلیک در این مجموعه نه اثر قرار داده‌ام.»
تحویلیان تصریح می‌کند: «نکته‌ای که در این مجموعه آثار وجود دارد، این است که اگرچه این آثار گاهی زیبا و دارای حس نوستالژیک هستند، اما هم‌زمان یک نوع اخطار یا نهیب و ترس در دل آثار وجود دارد که تقریبا ما کسانی که در منطقه‌هایی مانند افغانستان و کشورهای عربی زندگی می‌کنند همواره چنین حسی را دارند، یعنی حتی در آرام‌ترین لحظات خود نیز احساس می‌کنند چیزی ترسناک و دلهره‌آور در کنارشان ثبت می‌شود و این چیزی است که محتوای بصری این نه آویز را در خود دارد.»
این هنرمند در بیانیه نمایشگاه «روزمرگی» آورده است: «هرات توسط طالبان تسخیر شد. سیاهی دامن می‌گسترد. رگبار باران ما را به راهرویی کشاند. آویز پرده جلوی راهرو ما را از غوغای باران جدا می‌کرد، اینجا روی این پرده تصویر زنی نشسته بود که گاه با موج باد تکانی می‌خورد و بعد آرام می‌گرفت. زن نشسته بود همچنان که از قبل و بعد عصر صفویه نشسته بود اینجا روی این پرده و آنجا روی آن نازبالش تخت، یادتان هست. امیرعلی شیرنوایی چه شمع‌های بلندمرتبه‌ای بر سر راه انسان در هرات روشن کرد؛ چه شد که شمع‌ها را ندیدیم و این‌چنین ظلمت شد. پنجشیر را طالبان گرفتند. پرده‌ها با نقش زن تا همین دیروز همه‌جا بود، اما امروز دیگر هیچ راهرویی را جدا نمی‌کند. شما این پرده‌ها را ندیده‌اید؟»
گفتنی است آرت پروژه یک دوره تخصصی هنر برای آموزش هنرمندانی است که هنوز به سیاق شخصی خود نرسیده و نتوانسته‌اند روش شخصی خود را پیدا کنند. مجموعه نمایشگاه‌های آرت پروژه با هم‌فکری اساتیدی همچون حسین تحویلیان، سید محمود حسینی و محمود حشمتی‌نژاد و بدون همسان‌سازی و باهدف مرتفع‌کردن نقاط ضعف هر هنرپژوه در زمینه‌های مختلف و رسیدن به سبک و سیاق شخصی آن‌ها شکل‌گرفته است.
علاقه‌مندان برای بازدید از این نمایشگاه می‌توانند تا 31 شهریورماه همه‌روزه از ساعت 17 تا 20 به نگارخانه صفوی، واقع در خیابان خاقانی، حدفاصل خواجه پطرس و وحید، جنب کوچه شماره 31 مراجعه کنند.

برچسب‌های خبر