در سال 97 بهترین ورزشکار آسیا لقب گرفتم
از کودکی عاشق ورزش بودم و از 9سالگی ژیمناستیک کار می‌کردم؛ پس از آن ورزش‌های اسکیت و بوکس را نیز تجربه کردم و در ۱۳سالگی به رشته کاراته روی آوردم. در همان دوران مربیان گفتند که استعداد دوومیدانی دارم و به این رشته روی آوردم. درواقع از سال ۹۴ و درحالی‌که ۱۶ساله بودم ورزش برای من حرفه‌ای شد و تنها پس از یک سال تمرین، از سال ۹۵ وارد تیم ملی دوومیدانی شدم.
اولین مسابقه بین المللی من در سال ۹۶ بود که دو مدال برنز در رده بزرگ‌سالان کسب کردم؛ همچنین در مسابقات پاراآسیایی جاکارتا نیز موفق به کسب یک نقره و دو برنز برای کاروان ایران شدم. سال ۹۶ و در مسابقات سوئیس اولین دونده دختر بودم که به مسابقات جهانی می‌رفت. در اولین مسابقه باید در ماده ۸۰۰ متر که تخصص من نبود مسابقه می‌دادم. پس از استارت با اختلاف نسبتازیادی اول شدم؛ اما به دلیل خطایی که رخ داد و زودتر به ردیف اول آمدم، داوران مرا دیسکالیفه (اخراج به‌دلیل انجام خطا) کردند. پس از این اتفاق از نظر روحی بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم؛ ولی تلاش کردم و در مسابقه عصر آن روز طلا گرفتم.
در سال 97 بهترین ورزشکار آسیا لقب گرفتم. یک روز از فدراسیون با من تماس گرفتند که از دبی دعوت‌نامه آمده و به‌عنوان بهترین ورزشکار آسیا شناخته شده‌ام و باید در مراسمی در دبی حاضر شوم؛ دلیل این جایزه نیز کسب مدال بازی‌های آسیایی در سن بسیار پایین عنوان شد.
همیشه از کمبود امکانات رنج می‌بریم
در ورزش علاوه بر تلاش ورزشکار به ارکان دیگری نیاز است؛ ارکانی مثل امکانات، شرایط خوب تمرینی و حمایت لازم که باید در کنار استعداد و همت ورزشکار باشد تا نتیجه ایدئال به‌دست آید؛ اما متأسفانه ما همیشه از کمبود امکانات رنج می‌بریم و این موضوع بدون شک بر نتیجه گیری تأثیر می‌گذارد. در سال‌های گذشته مسئله فقدان حمایت مسئولان ورزشی استان هم اذیت‌کننده بود؛ اما امسال در این رابطه مشکلی نداشته‌ام. در این چند سالی که من ورزش می‌کنم، این تنهاسالی است که اداره‌کل خیلی خوب از ما حمایت کرده است.
می‌خواهم در بازی‌های پاراالمپیک 2024 مدال کسب کنم
فعلا تا اردیبهشت‌ماه سال آینده که رقابت‌های انتخابی پاراآسیایی چین برگزار می‌شود، مسابقه‌ای در پیش ندارم؛ اما همچون همیشه روزی دو جلسه تمرین می‌کنم تا بتوانم به بالاترین میزان آمادگی برای این رقابت‌ها برسم. کسب چندین مدال خوش‌رنگ در بازی‌های پاراآسیایی پیش رو اولین هدفم است. می‌خواهم میزان آمادگی‌ام را به سطحی برسانم که نه‌تنها موفق به کسب سهمیه بازی‌های پاراالمپیک 2024 شوم که در آن بازی‌ها به مدال نیز دست یابم.
استقلال بهترین تأثیری است که ورزش بر زندگی من داشته
ورزش بر زندگی شخصی من تأثیر زیادی گذاشته و به‌طورکلی زندگی من را متحول کرده است. مستقل‌شدن بهترین و مهم‌ترین تأثیری است که ورزش بر زندگی من گذاشته است؛ برای همین به افرادی که مثل من با مشکلات جسمی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، می‌گویم که به سمت ورزش کشیده شوند. البته باید این نکته را متذکر شوم که ورزش‌کردن آن‌هم به‌صورت حرفه‌ای به گونه‌ای است که باید خود فرد علاقه داشته باشد؛ این طور نیست که به اجبار بشود فردی را به‌سمت ورزش کشاند. اگر فرد به ورزشی علاقه داشته باشد، می‌تواند در آن رشته موفق باشد. اینکه هیچ علاقه‌ای نداشته باشد و بخواهد به زور هیئت یا خانواده بیاید، به نظر من هیچ موفقیتی نمی‌تواند در ورزش یا هر رشته‌ای داشته باشد. برای موفقیت در هر رشته‌ای استعداد و علاقه خیلی مهم است.
همیشه سعی کرده‌ام زیاد به مشکلات توجه نکنم
باید یک‌سری برنامه‌های استعدادیابی برای افرادی مثل من که مشکلات جسمی دارند، اما می‌خواهند ورزش را به‌صورت حرفه‌ای دنبال کنند و علاقه به این کار دارند، گذاشته شود تا این افراد در این برنامه‌ها و مسابقه‌ها شرکت کرده و استعدادشان کشف شود. در ادامه هم هیئت و اداره‌کل از آن‌ها حمایت کنند. با توجه به شرایطی که داشتم، شروع راه ورزش بسیار سخت بود؛ اما آرام‌آرام با آن کنار آمدم تا به اهداف بالایی که برای خود ترسیم کرده بودم، برسم. مشکلات برای ما بیشتر از افراد سالم است؛ ولی من همیشه سعی کرده‌ام زیاد به مشکلات توجه نکنم. به بچه‌هایی مانند خودم می‌گویم که باید خودشان را باور کنند. اگر به خودباوری برسند، به هرآنچه آرزو دارند، خواهند رسید. خودباوری، نه‌تنها مشکل بچه‌های کم‌بینا و نابینا، بلکه مشکل بسیاری از افراد جامعه است. خودباوری را باید در پاها و دستانی دید که در پاراالمپیک می‌دوند و برای موفقیت تلاش می‌کنند.چون معلول بودم، نتوانستم از سهمیه قهرمانی برای ورود به دانشگاه استفاده کنم. من دیپلم انسانی دارم. به‌خاطر مسابقه‌های متوالی که داشتم، نتوانستم تحصیلاتم را ادامه بدهم. امسال تصمیم گرفتم ادامه تحصیل دهم. با توجه به اینکه به من گفته شده بود با سهمیه قهرمانی می‌توانی در دانشگاه دولتی اصفهان رشته تربیت‌بدنی شرکت کنی و من امسال برای ثبت‌نام اقدام کردم تا بتوانم درسم را ادامه دهم، ولی در حین انجام مراحل ثبت‌نام به من گفته شد که به‌تازگی بخش‌نامه جدیدی از سوی وزارت علوم به دانشگاه‌ها ارسال شده که افرادی مثل من که حکم‌هایشان پاراآسیایی و پاراجهانی است، امکان حضور در رشته تربیت بدنی را با استفاده از سهمیه قهرمانی ندارند و این طرح فقط مخصوص کسانی است که در مسابقات آسیایی یا جهانی موفق به کسب مدال شده‌اند. این موضوع به‌شدت من را ناراحت کرده است. چند سال به‌خاطر ورزش درسم عقب افتاد و حالا به‌خاطر این مسئله.
