مرتضی ناجی، روان‌شناس، در گفت‌وگو با «اصفهان‌زیبا» به بیان چرایی این مسئله پرداخته است.
آمارهای اعلام‌شده از سوی سازمان بهزیستی از افزایش انواع آسیب‌های اجتماعی در دوران کرونا حکایت دارد. چرا و چگونه کرونا این آسیب‌ها را افزایش داد؟
از زمان شیوع کرونا بیشترین توجه افراد و خانواده‌ها و برنامه‌ریزهای اجتماعی به همه‌گیری معطوف شد و این مسئله را اولویت نخست قرار داد و توجه به برخی از آسیب‌های اجتماعی متوقف شد؛ به خاطر اینکه ویروس همه جامعه را درگیر کرد. اما با گسترش بیماری، به تدریج ابعادی که درخصوص آن غفلت شده بود، دوباره مورد توجه قرار گرفت؛ مسائلی مثل طلاق، اعتیاد، همسرآزاری، خودکشی و… . کرونا بر سبک زندگی و ابعاد اجتماعی و اقتصادی به طور خاص تأثیر گذاشته است؛ برای مثال، منابع درآمدی برخی از قشرهای جامعه به دلیل این بیماری مخدوش شد و کاهش یافت و برخی نیز شغل خود را از دست دادند. از سوی دیگر تورم هم به سیر صعودی خود ادامه داد. همه این عوامل خودشان را با انواع ناسازگاری‌های خانوادگی، اجتماعی و شغلی نشان دادند و این موضوع به ظهور و افزایش آسیب‌های اجتماعی منجر شد که منشأ اصلی آن‌ها کرونا بوده است.
آیا افزایش آسیب‌های اجتماعی در دوران پساکرونا نیز ادامه‌دار خواهد بود؟
بله. در دوران پساکرونا به آن دسته از مسائل و چالش‌های اجتماعی که اکنون توجه نمی‌شود، پرداخته می‌شود و ممکن است مسائلی که فعلا به خاطر کرونا حائز اهمیت نیستند، در اولویت قرار گیرند. بنابراین پیش‌بینی می‌شود که آمار آسیب‌های اجتماعی در دوران پسا کرونا افزایش یابد.
پس حل و کاهش آسیب‌های اجتماعی پس از کرونا نیز سخت‌تر خواهد بود. درست است؟
بله. حل و اتخاذ راهکار برای کاهش آسیب‌ها در دوران پساکرونا سخت‌تر می‌شود؛ چرا که پیشگیری‌های لازم انجام نشده است. همچنین هزینه‌های کاهش در سطوح مختلف نیز بیشتر و البته اثربخشی آن نیز کمتر می‌شود؛ به این دلیل که اکنون به خاطر کرونا بسیاری از آسیب‌های اجتماعی به طور آگاهانه نادیده گرفته شده و در خصوص آن غفلت شده است.
