سویه کرونا اومیکرون با سرعت نور در حال انتشار است و به گفته کارشناسان، کودکان را هم بسیار بیشتر از سایر گونه‌ها مبتلا می‌کند؛ موضوعی که می‌تواند باعث افزایش استرس و اضطراب در کودکان شود. به نظر شما مواجهه خانواده‌ها با این موضوع باید چگونه باشد؟
مهم‌ترین مسئله‌ای که خانواده‌ها در رابطه با کرونا اومیکرون باید به آن توجه داشته باشند، این است که به بچه‌ها آگاهی دهند که ابتلا به این ویروس قابل‌پیشگیری است؛ بنابراین باید بسیار بیشتر از گذشته به رعایت بهداشت پایبند باشند و در همین راستا هم خانواده‌ها باید به کودکان خود رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی را آموزش دهند؛ البته به گونه‌ای که نه باعث افزایش استرس و اضطراب کودکان شوند و نه اینکه به آن بی‌خیال شوند و کرونا را چندان جدی نگیرند.
برخی از خانواده‌ها برای کاهش نگرانی کودکان خود، کرونا را انکار می‌کنند یا مثلا به کودکان اطمینان می‌دهند که آن‌ها به‌هیچ‌وجه به این ویروس مبتلا نمی‌شوند. چنین رویکردی چه پیامدهایی را به همراه دارد؟
پدر و مادرها به‌هیچ‌وجه نباید احتمال ابتلای کودکان به کرونا را نادیده بگیرند و دست به انکار آن بزنند. آن‌ها باید در این رابطه به بچه‌ها آگاهی‌های لازم را بدهند. به‌طورکلی دراین‌باره باید با یک دید واقع‌گرایانه به کودکان آموزش و آگاهی داد؛ چراکه آن‌ها به هرحال در معرض رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی قرار دارند و بالاخره از این موضوع باخبر می‌شوند. پدر و مادرها ضمن هشدار به کودکان در رابطه با اومیکرون باید راهکارهای پیشگیری از ابتلای آن را به کودکان خود بیاموزند و در این مسیر نه افراط در پیش بگیرند و نه به آن بی‌تفاوت باشند.
همچنین برخی از کودکان در این ایام به دلیل تردد پدران و مادران خود از خانه به محل کار، نگران هستند. در چـنـیــن شرایطی نیز خانواده‌ها باید به کودکان اطمینان خاطر بدهند که پدران و مادرانشان شیوه‌نامه‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند. علاوه براین، سیستم ایمنی کودکان هم در این دوران باید تقویت شود.
با توجه به اینکه کرونا بسیاری از کودکان را خانه‌نشین کرده است، خانواده‌ها چگونه می‌توانند از انزوا و افسردگی کودکان جلوگیری کنند؟
پدر و مادرها می‌توانند در این ایام کودکان را به فضاهای باز و خلوتی که بی‌خطر است و امکان انتشار ویروس در آن‌ها کمتر از باقی جاهاست ببرند و با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی اجازه دهند کودکان با دوستان خود برای چند دقیقه‌ای هم‌بازی شوند. همچنین در این دوران می‌توان به کودکان ورزش‌ها، نرمش‌ها و بازی‌هایی را که امکان انجام آن‌ها در خانه وجود دارد، آموزش داد؛ تفریح‌هایی که همه اعضای خانواده می‌توانند در آن سهیم باشند و شرایط شاد و پرنشاطی را برای کودکان فراهم کنند.
