رفتار امام خمینی(ره) با همسر
«همسر بزرگوار امام خمینی(ره) درباره نحوه برخورد حضرت امام با ایشان می‌گوید: حضرت امام به من خیلی احترام می‌گذاشتند و خیلی اهمیت می‌دادند. هیچ حرف بد یا زشتی به من نمی‌زدند. امام حتی در اوج عصبانیت هرگز بی‌احترامی و اسائه ادب نمی‌کردند. امام در هنگام ناهار یا شام، غذا را شروع نمی‌کردند؛ به بچه‌ها هم می‌گفتند «صبر کنید تا خانم بیایند.» حضرت امام، کارهای خانه مثل، جارو کردن و ظرف شستن و حتی شستن روسری بچه خودمان را هم وظیفه من نمی‌دانستند و اگر به جهت نیاز گاهی به این کارها دست می‌زدم، ناراحت می‌شدند و آن را به‌حساب نوعی اجحاف نسبت به من می‌گذاشتند. امام در مسائل خصوصی زندگی من دخالت نمی‌کردند؛ هر طوری که دوست داشتم، زندگی می‌کردم. به رفت‌وآمد با دوستانم کاری نداشت… .»
رفتار علامه طباطبایی(ره) با همسر
ایشان خودشان آورده‌اند: «گاهی که می‌خواستم از منزل بیرون بروم ابتدا می‌رفتم ببینم خانم کاری دارد یا نه. اگر کاری داشتند از منزل خارج نمی‌شدم و متقابلا خانم هم همیشه مراعات ما را داشتند.» خود علامه طباطبایی صراحتا فرموده‌اند من خیلی مدیون خانمم هستم.
در پاسخی که مرحوم علامه برای نامه تسلیت یکی از شاگردانشان نوشته‌اند، شدت علاقه خویش را به همسرشان ابراز داشته‌اند و بااینکه چندین بار در این نامه حمد خدا را به‌جای آورده‌اند نوشته‌اند: «با رفتن او برای همیشه خط بطلان به زندگانی خوش و آرامی که داشتیم کشیده شد.»
رفتار شهید مطهری با همسر
همسر ایشان می‌گوید: «در مدت ۲۶ سالی که با ایشان زندگی کردم، همیشه با یک حالت تواضع و آرامش با من رفتار می‌کردند؛ با صدای متین و چهره خندان، به‌طوری‌که من با یک ارادت و عشق خاصی کار می‌کردم و علاقه شدید ایشان به من و محبت‌هایی که می‌کردند مرا در انجام کارهای منزل رغبت و شوق عجیبی می‌بخشید. ایشان از رنج و ظلم به یک زن خیلی ناراحت می‌شدند و آن را ننگی بر مردان می‌شمردند و البته نظر ایشان را درباره زن مسلمان می‌توانید از لابه‌لای کتاب‌هایی که نوشته‌اند، پیدا کنید.»همواره عنایت و توجه علمای دین به مقوله «زن» برای عوام مردم موردتوجه بوده است و سخنان و رفتارهای این بزرگان درباره این موضوع، نقل مجالس و محافل. این تنها گوشه‌ای از رفتار بزرگان دین با همسرانشان بوده است که می‌تواند الگوی بسیار مناسبی برای رفتارهای ما باشد.
منبع: مجله مهر
