در شرق کنتاکی، سیلاب خانه‌‌های مسکونی را دربرگرفت و جریانی از گل به راه افتاد که در نتیجه آن، حداقل 37 نفر جان خود را از دست دادند. رویدادهای آبی این‌‌چنینی تنها به ایالات‌‌متحده محدود نمی‌‌شود؛ بلکه پیش‌‌تر در همین تابستان شاهد جاری‌شدن سیل‌‌های گسترده در هند و استرالیا بودیم و سال گذشته نیز وقایع مشابهی در غرب اروپا رخ داد. پژوهش‌‌های دانشمندان نشان می‌‌دهد که چرخه آب جهان تشدید شده است و همچنان که سیاره زمین گرم‌‌تر می‌‌شود، شدت بیشتری هم پیدا خواهد کرد. پیش‌‌بینی می‌‌شود درنتیجه این تغییرات، تعادل آب‌‌وهوایی بسیاری از مناطق جهان به هم بخورد؛ به‌‌این‌‌ترتیب که در بسیاری از نواحی شاهد رطوبت مفرط و بارشهای شدید خواهیم بود و برخی نقاط دیگر ازجمله مدیترانه، نواحی جنوب‌‌غربی استرالیا، جنوب‌‌غربی آمریکای جنوبی، آفریقای جنوبی و نواحی غربی آمریکای شمالی، خشکی مفرطی را تجربه خواهند کرد؛ به‌‌علاوه، هم رطوبت و هم خشکی مفرط، همگام با گرمای بیشتر زمین تشدید خواهد شد.
چرا چرخه آب به افراط رفته است؟
آب در طبیعت در گردش است و بین جو، اقیانوس‌‌ها، زمین و ذخایر یخ حرکت می‌‌کند. آب می‌‌تواند به شکل برف یا باران ببارد، به زمین نفوذ کند، وارد آبراه‌‌ها شود، به اقیانوس‌‌ها بپیوندد، یخ بزند یا بخار شود و به جو برگردد. گیاهان نیز آب را از زمین جذب می‌‌کنند و با تعریق از راه برگ‌‌هایشان، آن را وارد هوا می‌‌کنند. بهطورکلی در دهه‌‌های اخیر، نرخ بارش و تبخیر افزایش یافته است. چندین عامل در تشدید چرخه آب و به افراط رفتن آن دخیل هستند؛ اما یکی از مهم‌‌ترین آن‌‌ها، این است که گرم‌شدن زمین و بالارفتن درجه‌‌حرارت آن باعث شده است بیشینه مقدار رطوبت ممکن در هوا افزایش پیدا کند و این یعنی ظرفیت بیشتر برای بارش باران.علم فیزیک، مدل‌‌های کامپیوتری و سایر شواهد موجود، همگی این بُعد تغییرات اقلیمی، یعنی تشدید بارش باران درنتیجه بالارفتن درجه‌‌حرارت زمین را تأیید می‌‌کنند. آب یکی از ضروری‌‌ترین و حیاتی‌‌ترین منابع برای تمام اکوسیستم‌‌ها و جوامع انسانی است؛ بنابراین درک تغییرات ایجادشده در چرخه آب نه‌‌تنها ما را برای فجایع احتمالی آینده آماده می‌‌کند، بلکه برای حراست از زمین و تداوم حیات بشر ضروری است. تشدید چرخه آب به این معناست که هم رطوبت و هم خشکی مفرط بیشتر خواهد شد و بهطورکلی، تغییرپذیری چرخه آب افزایش خواهد یافت؛ البته این تغییرات در تمام جهان یکنواخت نخواهد بود. پیش‌‌بینی می‌‌شود که در اغلب نواحی زمین، شدت بارش باران افزایش یابد؛ اما بیشترین شدت خشکی در منطقه مدیترانه، نواحی جنوب‌‌غربی آمریکای جنوبی و غرب آمریکای شمالی تجربه خواهد شد. احتمالا به‌‌ازای هر یک درجه سانتی‌‌گراد افزایش درجه‌‌حرارت زمین، رویدادهای بارشی مفرط به میزان حدود 7درصد در سرتاسر جهان تشدید خواهند شد. علاوه بر خشکی و رطوبت مفرط، بسیاری از ابعاد دیگر چرخه آب نیز همگام با گرم‌‌ترشدن زمین تغییر خواهند کرد؛ ازجمله کاهش حجم یخچال‌‌های طبیعی، کاهش مدت‌‌زمان پوشش فصلی برف، آب‌شدن زودهنگام برف و تغییراتی در بارشهای مونسونی که در نواحی مختلف، بسیار متفاوت خواهند بود. این تغییرات، دسترسی میلیاردها انسان به منابع آبی را تحت‌تأثیر قرار خواهد داد.
چاره چیست؟
آنچه درباره تمام تغییرات ایجادشده در چرخه آب صدق می‌‌کند، این است که هرچه میزان انتشار گازهای گلخانه‌‌ای بیشتر شود، تغییرات موردنظر نیز شدیدتر و مخرب‌‌تر خواهد بود. شواهد و مستندات علمی نشان می‌‌دهد که پایبندی به هدف توافق اقلیمی پاریس، یعنی محدودکردن گرمایش جهانی به حداکثر 1.5 درجه سانتی‌‌گراد، تا چه اندازه حیاتی است و رهبران جهان باید برای رسیدن به این هدف، بی‌‌درنگ میزان انتشار گازهای گلخانه‌‌ای را در مقیاس گسترده‌‌ای کاهش دهند. روشن است که رویدادهای آبی پیش‌‌آمده، رابطه نزدیکی با میزان انتشار گازهای گلخانه‌‌ای و درجه‌‌حرارت زمین دارد؛ تا جایی که حتی کسری از درجه نیز می‌‌تواند در سرنوشت بشر تأثیرگذار باشد.
منبع: theconversation.com
