به گزارش اصفهان زیبا؛ هفتم فروردینماه، مصادف با ولادت امام حسن مجتبی(ع)بود که تجمع بانوان در گلستان شهدا اصفهان برگزار شد. گردهمایی بانوانی که در حمایت از زنان مقاوم فلسطینی باهم متحد شدند تا هرچه در توان دارند به میدان بیاورند. این برنامه که تنها 48 ساعت از اطلاعیه برگزاری آن گذشته بود، اعلام همبستگی بیش از 30 کانون، مرکز، مجموعه و دیگر گروههای فرهنگی از سراسر کشور را با خود همراه داشت.
چندروزی از این گردهمایی گذشته بود که خبر تشکیل ستاد مردمی همبستگی با زن مقاوم فلسطینی به گوشمان رسید؛ گروهی مردمی که برای آشنایی با عملکرد آن به گفتوگو با فهیمه حیدری، دانشجوی دکتری فلسفه علم و دبیر آموزشوپرورش نشستیم.
چطور شد که بعد از این تجمع تصمیم به تشکیل ستاد گرفتید؟
همواره خانمهای اصفهانی نسبت به مسئله فلسطین دغدغه داشتند و خبر ناگواری که نسبت به بیمارستان شفا منتشر شد، فارغ از کموکیفش، جرقهای بود که باعث تشکیل آن تجمع شد. تاکنون تجمعاتی که شکل گرفته بود، حول محور فلسطین و آرمان فلسطین بود. این کلیبودن باعث شد جای خالی حرکتهای زنانه که خصوصا به زن فلسطینی توجه میکنند را حس کنیم. به همین خاطر جمعی از بانوانی که از قبل باهم همکاری داشتیم، به فکر پرداختن به دفاع و حمایت از زن فلسطینی افتادیم.
بعد از برگزاری تجمع به این نتیجه رسیدیم که توجه به این مسئله نباید تنها به گردهمایی در گلستان شهدا محدود شود، بلکه با توجه به قدمت مسئله فلسطین باید یک حرکت پایدار و عمیق را طرحریزی کنیم. پس یک ستاد همبستگی مردمی با زنان فلسطینی داشته باشیم.
هسته اصلی ستاد از کجا شکل گرفت؟
جمعی از بانوان دغدغهمند از سال 1390 وارد فضای مطالعاتی و پژوهش علوم انسانی شدیم. از 1395 هم بهصورت تخصصی بر مطالعات زنان و الگوی سوم زن پژوهش کردیم که یکی از خروجیهای آن شکلگیری این ستاد بود. پروژه ما، زن انقلاب اسلامی بود که همانطور که گفتم این انقلاب محدود به جغرافیای ایران نیست.
این ستاد برخاسته از اراده بانوان قرار است در چه جهتی حرکت کند؟
اول برای ما مهم است که حرکتمان بهواسطه آزادگان کشور بهخصوص بانوان جلو برود. دوم اینکه درست است که در این شش ماه گذشته یک بیداری جهانی اتفاق افتاده؛ اما همچنان جای خالی روایت از زن فلسطینی به چشم میخورد. بیشتر حمایتهایی که از این زنان میشود، حول محور تعریفهای بینالمللی است؛ اینکه زن بهعنوان یک موجود آسیبپذیر نیاز به حمایت و کرامت مضاعف دارد. بله ما هم این را میپذیریم و حقوق زن وجه اشتراک ما با دنیاست؛ اما روایت زنان فلسطینی در طول این دهههایی که سرزمینشان مورد اشغال قرار گرفته هم بعد دیگر ماجراست؛ اینکه چطور این زنان چنین نسل مقاومی را تربیت کردهاند که حتی کودکانشان هم با ادبیات مقاومت با این مسئله مواجه میشوند. بله، مظلومیت این اشخاص کتمان نمیشود؛ اما نمیخواهیم دفاع از زن فلسطینی را محدود به جسم او بکنیم؛ مثل تجمعاتی که در روز جهانی برای دفاع از این بانوان شکل گرفت، بلکه میخواهیم دفاع از اندیشه و آرمان آنها هم صورت بگیرد.
بر اساس چه اصول و منبعی پیش میروید؟
تجربه نشان داده که هر زمان حرکتی مردمی و اصولی باشد، برکت زیادی را شاهد هستیم. شاغولهای ما در مسئله زن تعاریف امام خمینی و آیتالله خامنهای از نقش زن و زن مقاوم است. این ادبیات در سطح امت اسلامی است و تنها مختص به زنان فلسطینی نیست. ادبیات مقاومت و بهنوعی ادبیات الگوی سوم است. ما جلوههای زن الگوی سوم را بهویژه در شش ماه گذشته در غزه دیدیم. زنانی که در عین زنبودن، الزاما اسلحه به دست نگرفته، ولی گوشهنشین هم نبودند و در مقاومت نقش فعالی دارند. این زنان هستند که جامعه جهانی را بیدار کردند. این آگاهیسازی توسط زنان نقشی است که هیچیک از مردان نمیتوانند ایفا کنند.
متأسفانه زیاد چنین ستادهای مردمی را دیدهایم که با هیجان و اراده زیادی تشکیل میشود؛ ولی بعد از مدتی فروکش میکند. چطور قرار است که از این آفت جلوگیری شود؟
مسئله فلسطین درعینحال که هیجانی است، نیازمند صبر است؛ چراکه یک نزاع تاریخی و تمدنی است؛ به همین خاطر دغدغه فعلی ما همین است که چطور این ستاد را هدایت کنیم که حرکتمان دچار این مسئله نشود. تلاشمان این است که برنامههای ستاد تنها به یک سری تجمعهای میدانی و رسانهای موقت منتهی نشود، بلکه در راستای کارهای مطالعاتی و گروههای پژوهشی ناظر به نتیجه حرکت کنیم؛ یعنی اگر قرار است ما به همبستگی با زن فلسطینی برسیم، باید او را بشناسیم که دارای چه تاریخ و تمدنی است. بعد سعی کنیم با افراد مؤثر وصل شویم و حلقههای همبستگی را ایجاد کنیم و درنهایت به ظهور آشکار برسیم؛ همچون فعالیتهای رسانهای، مطالبات قانونی و تربیت بانوان متخصصی که زن فلسطینی را میشناسند.