به گزارش اصفهان زیبا؛ این روزها عملکرد مجلس یازدهم شورای اسلامی از سوی بسیاری از رسانه‌ها و مراکز پژوهشی موردبحث‌وبررسی بسیار قرار گرفته و حالا در دو ماه باقی‌مانده تا پایان کارش برخی معتقدند عملکرد این دوره مثبت و مصوبه‌های آن درخور توجه است؛ برخی اما معتقدند نقاط ضعف پارلمان یازدهم در سایه عدم نظارت بر اجرای قوانین و مصوبه‌های کارشناسی نشده‌اش بیشتر جلوه می‌کند تا اقدامات مثبت آن؛ همه آنچه لازم است پارلمان دوازدهم بر آن‌ها تمرکز کند و از تجربه‌های دوره پیش از خود چه منفی، چه مثبت بهره کافی ببرد و درعین‌حال به رفع چالش‌ها و تقویت سازوکارها به‌خصوص در حوزه نظارتی بپردازد تا عملکرد دوره جدید به نحو شایسته‌تری با هدف بهبود شرایط کشور رقم بخورد.
در همین راستا، حجت‌الاسلام احمد سالک و حیدرعلی عابدی، نمایندگان سابق مجلس شورای اسلامی، از نقاط ضعف و مثبت مجلس یازدهم و اولویت‌های مجلس دوازدهم می‌گویند که در ادامه اظهارات آن‌ها را می‌خوانید.
تلاش مجلس یازدهم در به نتیجه‌رساندن مسائل جواب داد
حجت‌الاسلام احمد سالک
بررسی نقاط ضعف و قوت مجلس یازدهم شورای اسلامی نیازمند ارزیابی دقیق است که بدون آن، این بررسی محقق نمی‌شود و ممکن است مسیر قضاوت را در پیش گیریم؛ بااین‌حال بر اساس ظواهر و شواهد موجود می‌توان به نکته‌هایی اشاره کرد.
نکته اول در خصوص چهره مثبت مجلس یازدهم شورای اسلامی اما به انقلابی بودن این دوره برمی‌گردد؛ اینکه رهبر معظم انقلاب فرمودند مجلس یازدهم، یک مجلس انقلابی است. البته این به معنای این نیست که تک‌تک نمایندگان مصداق انقلابی‌بودن باشند؛ اما کلیت و جنس مجلس یازدهم انقلابی را نشان می‌دهد؛ فرمایشی منطقی در باب این دوره پارلمان که از سوی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای عنوان شد و ارزش مجلس یازدهم را در مقایسه با دیگر دوره‌ها بیشتر کرد.
نکته دوم اما به برخی از فعالیت‌های بسیار خوب و به نتیجه رساندن مسائل در این دوره اشاره دارد. ازجمله این اقدامات تنقیح قوانین بود که از مجلس دهم آغاز شد و مجلس یازدهم ادامه‌دهنده آن بود.
مجلس یازدهم با پیروی از این سیاست به پالایش قوانین پرداخت. این بدین معناست که بسیاری از قوانین یا اجرایی نیستند یا در تضاد با برخی از قوانین هستند و باید با پالایش تغییراتی در آن‌ها صورت گیرد.
این نکته بسیار مهم است که تراکم قانون گاهی مانع پیشرفت کشور می‌شود. باید قوانین آن‌قدر قوی و ماندگار باشد که مانع چهارچوب فعالیت‌ها و پیشرفت و عدالت کشور نشود.
نکته سوم به برنامه‌های بسیار موفق مجلس یازدهم همچون طرح موالید که مطالبه مقام معظم رهبری نیز بود، برمی‌گردد. طرحی که به مبارزه با پیر سالاری در کشور پرداخت و قانون بسیار خوبی بود.
ما دو سال در کمیسیون مجلس نهم و دهم پیگیر این طرح بودیم و خوشبختانه کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم نیز با تکمیل بسیاری از موارد، آن را به نتیجه رساند. این طرح همه دستگاه‌ها را موظف به رشد موالید کرد. دلیل آن‌هم روشن است.
ما اگر از این پنجره موالید استفاده بهینه نکنیم، دچار معضلی به نام پیرسالاری خواهیم شد و ناچاریم برای اداره کشور از دیگر کشورها نیروی انسانی جذب کنیم؛ آنچه برای جمهوری اسلامی یک ننگ است؛ چراکه ما باید نیروهای انسانی متخصص و خلاق را به دنیا صادر کنیم که لازمه آن رشد پرقدرت موالید است.
خوشبختانه این موضوع هم‌اکنون شکل واقعی به خود گرفته است و دولت نیز باید موانع رشد موالید را که چالش‌های اشتغال، ازدواج و مسکن جوانان است، برطرف کند.
نکته چهارم در خصوص موضوع حجاب است. مجلس یازدهم با جدیت قانون حجاب را پیگیری کرد و امیدواریم شورای نگهبان نیز نظر نهایی خود را سریع‌تر دراین‌باره اعلام کند؛ موضوعی که مقام معظم رهبری چهارشنبه هفته گذشته به آن اشاره داشتند و اعلام کردند که ازنظر فقهی کشف حجاب حرام است و ازنظر قانونی نیز دست ما پر است و باید به مسئله جنبی آن دقت بیشتری کرد.
از یک‌سو فشار بین‌المللی برگرفته از امپراتوری رسانه جهانی و منافقین و بیگانگان و از سوی دیگر جریانات داخلی و برخی از عناصر ناآگاه باید واقعیت‌ها را بدانند؛ بنابراین با اجرای قانون و شرع می‌توانیم در مقابل این معضل کشف حجاب که دشمنان بیگانه آن را به ابزاری سیاسی برای خود تبدیل کرده‌اند، بایستیم.
نکته آخر درباره عملکرد مثبت مجلس یازدهم اما در خصوص موضوع بودجه و کمیسیون تلفیق است. ما شاهد بودیم که بر اساس برنامه‌ای که متناسب با نیاز جامعه است، برنامه هفتم نوشته شد؛ درباره بودجه نیز امیدواریم دولت جداول خود را در اختیار مجلس بگذارد تا بودجه 1403 شکل واقعی به خود گیرد.
در لابه‌لای این اقدامات چشمگیر مجلس یازدهم نقاط ضعفی هم وجود داشت که بیشتر در اوایل دوره شاهد آن بودیم و بر اساس یک‌سری اقدامات خارج از عرف و اخلاق و وظیفه از سمت برخی نمایندگان به وجود آمد؛ نقاطی که البته وجود آن‌ها در همه دوره‌های پارلمان طبیعی است و دیده می‌شود.
درنهایت امیدواریم مجلس دوازدهم بتواند جبران سوختگی‌های گذشته را بکند و به چند نکته توجه داشته باشد.
اول اینکه، برنامه‌ریزی متناسب با نیاز فعلی جامعه اسلامی ایران و آینده پیش رو بر اساس سیاست امیدواری و مقابله با هرگونه فساد داشته و در خصوص آن دقت کافی داشته باشد.
اگر برنامه‌ریزی قوی باشد، بودجه بر اساس آمار سطح کشور با تکیه‌بر قوانین بالادستی ازجمله برنامه پنج‌ساله هفتم بسته می‌شود.
نکته دوم به این موضوع اشاره دارد که ما در مقابل استکبار جهانی قرار داریم و مجلس آینده باید سهم جمهوری اسلامی ایران و اسلام را در جدول قدرت جهانی و در جابه‌جایی قدرت به منصه ظهور بگذارد و هیچ‌گونه کوتاهی در این معنا با کمک دولت نباید وجود داشته باشد.
نکته بعدی این است که مقابله با استکبار رسالت مجلس دوازدهم باشد. به یاد دارم مقام معظم رهبری در جلسه‌ای فرمودند که قدس پایتخت همیشگی فلسطین است. در آن زمان بنده از ده جلد کتاب فلسطین‌شناسی و اسرائیل شناسی، چهار جلد آن را مطالعه کردم و مطالب جمع‌آوری‌شده را در قالب یک طرح دو فوریت به مجلس ارائه دادم که قدس پایتخت همیشگی کشور فلسطین است.
خوشبختانه این طرح رأی آورد و یک رأی مخالف هم نداشت و در شور دوم 192 رأی حاضران جلسه را از آن خود کرد و افتخاری برای مردم اصفهان به‌وجود آورد.
در حال حاضر نیز امیدواریم پیروزی برای مردم مظلوم فلسطین شکل واقعی پیدا کند و مجلس دوازدهم در مقابل استکبار موضع قوی‌تر از گذشته داشته باشد.
مجلس در برخورد با دولت رودربایستی را کنار بگذارد
حیدرعلی عابدی
در حال حاضر مهم‌ترین اولویت برای نمایندگان استان اصفهان در مجلس دوازدهم بحث زاینده‌رود است. منظور از بحث زاینده‌رود به‌عنوان یک مفهوم کلی نیست؛ چراکه هرکسی معتقد است زاینده‌رود را باید نجات داد.
منظور اصلی این است که نمایندگان اصفهان در دوره آتی مجلس باید به دنبال راه‌حلی باشند تا زاینده‌رود بیش از این نابود نشود.
در این خصوص طرح‌هایی هم وجود دارد؛ ازجمله اینکه آنچه در بالادست اصفهان اتفاق می‌افتد، کنترل و مدیریت شود تا کسی مازاد سهمیه آب برداشت نکند؛ راه‌حلی که چندان از مشکلات زاینده‌رود حل نمی‌کند؛ دوم اینکه، جلوی ازدیاد مصرف آب در استان اصفهان گرفته شود؛ بدین معنا که مانع توسعه صنایعی که آب نیاز دارند، شویم.
این راهکار هم بااینکه روش خوبی است، مشکل اصلی زاینده‌رود را بازهم حل نخواهد کرد؛ اما اصلی‌ترین راهکار تکمیل طرح نیمه‌تمامی است که چندین سال پیش و در سفر مقام معظم رهبری به اصفهان مصوب شد؛ طرح بهشت‌آباد که می‌تواند زاینده‌رود را نجات دهد.
بر اساس این طرح در منطقه اردل یک سد زده می‌شود که سیلاب‌های زمستانی در آن جمع‌آوری و آب از طریق تونل به زاینده‌رود منتقل می‌شود و سر از چرمهین درمی‌آورد. این طرح می‌تواند زاینده‌رود ما را از پل‌کله تا ورزنه احیا کند.
اگر این طرح احیا شود، طرح مثبتی است و تااندازه‌ای چالش‌های زاینده‌رود را حل خواهد کرد؛ بنابراین توصیه بنده به نمایندگان مجلس دوازدهم این است که تمرکز و توجه خود را برای نجات زاینده‌رود بر این سه نکته بگذارند: کنترل برداشت‌های بالادست، جلوگیری از توسعه صنایع آبخواه و به‌اجرادرآوردن طرح بهشت‌آباد.
دومین معضل اصفهان اما آلودگی هواست؛ چالشی که سرمنشأ آن اول، بحث آلاینده‌های سطح شهر و صنایع و دوم، آلاینده‌های طبیعی به‌عنوان ریزگردها در شرق اصفهان است. در راستای رفع این دو عامل باید با برنامه‌ریزی دقیق پیش رفت؛به‌طورمثال، باید جنگل‌های شرق اصفهان که کمترین نیاز را به آب دارند و پوشش آن‌ها از درختانی به نام تاغ (نمونه‌های آن در منطقه سجزی موجود است) است، توسعه یابد.
به این موضوع باید بودجه اختصاص دهند تا اداره‌کل کشاورزی بتواند این جنگل‌ها را در منطقه شرق اصفهان تا نائین و از سگزی تا کوهپایه و از کوهپایه تا ورزنه و از ورزنه تا رامشه توسعه دهد. اگر این کار صورت گیرد، قطعا ریزگردهای کمتری وارد شهر می‌شود و حتی این مشکل در منطقه فرودگاه اصفهان هم تا اندازه‌ای حل خواهد شد، مشکلی که در منطقه شرق اصفهان به‌طور محسوس در زندگی مردم نفوذ کرده است و باید به‌سرعت آن را کنترل کرد.
در خصوص آلودگی هوا نیز آلاینده‌هایی وجود دارد که آلاینده‌های صنایع ازجمله آن‌هاست. در راستای حل این مشکل باید از سوخت مازوت جلوگیری کرد و صنایع نیز از فیلترهای استاندارد استفاده کنند.
برای آلاینده‌های داخل شهر هم باید بودجه در نظر گرفته شود و همگان را به استفاده از موتورهای برقی به جای موتورهای دیزلی و ماشین‌های برقی و همچنین استفاده از سوخت‌های یورو با درجات بالا تشویق کرد؛ البته نمایندگان مجلس باید در اجرای هرکدام از این طرح‌ها علاوه بر تخصیص بودجه، از متولیان این مسائل نیز حمایت کنند؛ برای مثال، در طرح رفع آلایندگی هوا از اداره محیط‌زیست اصفهان، در بحث توسعه جنگل در شرق اصفهان از اداره منابع طبیعی و در طرح بهشت‌آباد نیز از سازمان آب منطقه‌ای اصفهان حمایت کنند؛ چراکه این ادارات و سازمان‌ها بازوهای اجرایی به‌شمار می‌روند و مجلس می‌تواند از نظر بودجه، امکانات، تسهیلات و حمایت‌های دولت، این نهادها را تمکین کند.
بنده معتقدم اگر مجلس در این دو موضوع وارد عمل شود، اصفهان ظرفیت آن را دارد که دیگر مشکلات را خود به‌تنهایی حل کند. رسیدگی به بخش بهداشت و درمان استان اصفهان هم باید از اولویت‌های نمایندگان استان در مجلس دوازدهم به‌شمار رود.
در شرق اصفهان دو یا سه بیمارستان نیاز داریم. شهرستان‌های نوپا همچون کوهپایه و ورزنه و شهرستان هرند و جرقویه همگی به حمایت‌های مالی در بخش بهداشت و درمان نیاز شدید دارند.
استان اصفهان در تقویت بنیه کادر بهداشتی و بیمارستانی خود با کمبود شدید پرستار نیز مواجه است و برای تولید و توسعه بیمارستان‌ها به نیروی انسانی همچون پرستار نیاز دارد. باید توجه لازم شود که در تقویت تیم سلامت استان، پزشکان و پرستاران حمایت کافی شوند؛ بنابراین دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان باید این موارد را در رأس حمایت‌های خود قرار دهد و درعین‌حال نمایندگان استان اصفهان در مجلس شورای اسلامی ارتباط تنگاتنگی با دانشگاه علوم پزشکی برقرار کنند و دراین‌ارتباط، تربیت نیرو و بازسازی بیمارستان‌ها صورت گیرد؛ اصفهان همچنین نیازمند تقویت بخش سلامت و بیماریابی است؛ طرحی که در مجلس دهم و در برنامه ششم با عنوان مراقبت در منزل ارائه شد و در حال حاضر نیز باید موردتوجه بیشتری قرار گیرد؛ چراکه مردم ایران به‌خصوص قشر سالمند در مواجهه با برخی از بیماری‌ها همچون فشارخون و دیابت به‌شدت نیازمند مراقبت در منزل هستند؛ البته در این مسیر نیز همچون دیگر بخش‌ها سازمان‌های مرتبط هم باید تقویت شوند.
اما در خصوص نقاط ضعف و قدرت مجلس یازدهم نکته‌هایی وجود دارد که مجلس دوازدهم باید با درنظرگرفتن این نکته‌ها از تکرار آن‌ها جلوگیری کند. مهم‌ترین نقطه‌ضعف مجلس یازدهم این بود که نمایندگان بیشتر به فکر حل مسائل کشوری بودند تا حل مسائل استانی؛ دوم اینکه، مجلس یازدهم با دولت رودربایستی داشت و در مقابل نوسان‌های قیمت‌ها و سوء مدیریت و بخش اقتصاد و تولید و… با همین رویکرد رودربایستی پیش رفت و از دولت نخواست با جدیت در برنامه‌های خود موفق باشد؛ آن‌طور که وزرای ناموفق را تحت سؤال و استیضاح قرار نداد و برکنار نکرد. در این شرایط خیلی طبیعی است که برخی اوقات مردم احساس کنند، اصلا مجلسی وجود ندارد؛ چراکه در برخی از مسائل بحرانی کشور اصلا هیچ سروصدایی از مجلس شنیده نشد. این‌ها نقطه‌ضعف‌های مجلس یازدهم بود که البته گذشت و هم‌اکنون تااندازه‌ای باید به آن دامن زد که مجلس دوازدهم از آن‌ها بهره‌مند شود و بیشتر از آن بی‌فایده است.
