نمایشگاه نقاشی «آوای زندگی» بخشی از آثار هنرمند جوان، محدثه شکرانی، به همت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان خمینیشهر و کانون بسیج هنرمندان خمینیشهر در حال برگزاری و از ساعت ۸ تا 13:30 ظهر به جز روز جمعه، از ششم تا هفدهم اسفند برپاست. این نمایشگاه با حضور رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان، رئیس اداره کتابخانهها، اعضای شورای اسلامی خمینیشهر و هنرمندان و هنردوستان افتتاح شد.
شکرانی، نقاش خمینیشهری متولد 1379 است. او در گفتوگو با خبرنگار اصفهانزیبا میگوید: در این نمایشگاه ۱۲ اثر به نمایش گذاشته شده و هدف از تمامی آثار، بهتصویرکشیدن صدا و آوای زندگی است که برگرفته از اشیا و طبیعت است و تا گذر انسانها از کنار یکدیگر ادامه دارد. او که از سن ۹ سالگی وارد عرصه نقاشی شده ابتدا با تکنیکهای طراحی و رنگروغن شروع به کار کرده و در سن ۱۲سالگی بهصورت تخصصی تکنیکهای پاستیل و رنگروغن را در آثارش به کار گرفته است.
شکرانی بیان میکند: به علت علاقه فراوان به تحصیل در این رشته در هنرستان هنرهای زیبای اصفهان تحصیل کردم و برای اولین بار در سال ۹۶ در نمایشگاه گروهی چاپ در نگارخانه کوثر حضور داشتم و رتبههای استانی و کشوری به دست آوردم. او تصریح میکند: پس از گذراندن دوران هنرستان در کنکور سراسری هنر شرکت کردم و با رتبه ۴۲۷ در رشته نقاشی دانشگاه هنر اصفهان قبول شدم و تدریس را از سال ۱۳۹۹ در آموزشگاهها و مراکز فرهنگی آغاز کردم.
این هنرمند ادامه میدهد: برای رسیدن به این مسیر بسیار مدیون پدر و مادرم هستم؛ چون همیشه از من حمایت کردهاند و در همه مقاطع زندگی من نقش مؤثری داشتهاند. آنها همواره بهترین راهنمای من برای رسیدن به هدفم بودهاند. در ادامه از جناب آقای حاجیان، مسئول کانون بسیج هنرمندان خمینیشهر به خاطر راهنماییها وهمراهیشان تشکر میکنم؛ همچنین از ریاست و کارمندان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خمینیشهر که برای برگزاری این نمایشگاه تلاش کردند قدردانی میکنم. آنها به من اعتماد کردند و مرا در راستای رسیدن به برگزاری نمایشگاه حمایت کردند.
او خاطرنشان میکند: تمام این آثار ثبت لحظههایی است که ما اغلب اوقات آنها را فراموش کردهایم و در هیاهوی زندگی خودمان غرق شدهایم. سعی بر نشاندادن تأثیر ما بر لحظهلحظههای زندگی در همه آثار مشهود است. ای کاش ذرهای از افکارمان بیرون میآمدیم و به پیرامونمان بیشتر توجه میکردیم. ما چقدر ساده و بیتفاوت از کنار هم میگذریم. در حالی که تنها دغدغه ما خودمان و افکارمان شده است. چه کسی میداند فردای ما چه میشود؟ پس به جای اینکه در تکاپوی رسیدن به دغدغههای فردایمان باشیم، در زمان حال زندگی کنیم. شاید اینگونه قدر لحظات زندگی را بیشتر بدانیم و صدای آوای زندگی گوشمان را نوازش دهد.
شکرانی ابراز میدارد: به تمام افرادی که ذرهای به هنر علاقه دارند، توصیه میکنم حتما به صورت تخصصی این رشته را دنبال کنند؛ چون هنر غذای روح انسان است و آرامش را بر وجودش حاکم میکند. مهمترین نکته در راه رسیدن به هنر صبوری، تکرار و تمرین است و هیچکس بدون خطا و آزمون و کسب تجربه در این راه پیشرفت نکرده است. فراموش نکنید هر شکست مقدمهای برای پیروزی است.