به گزارش اصفهان زیبا؛ انقلاب ما از 15خرداد1342 امام آغاز شد. ما در آن سالها شهدای زیادی تقدیم انقلاب کردیم. طلاب را از پشتبام مدرسۀ فیضیه به حیاط پرتاب میکردند.
واقعا وحشتناک است؛ زمانی هم در حادثۀ کربلا، سفیر امامحسین(ع) را از بالای عمارت به پایین پرتاب کردند. سربازان شاه به همانها اقتدا کردند. وقتی امام در نجف تبعید بودند، به ایشان اطلاع دادند اتفاقهایی در پیش است. ظاهرا دشمن دنبال حاجآقا مصطفی بود که ایشان را شهید کند؛ البته مشخص نشد که چگونه؛ ولی درهرصورت حاجآقامصطفی به دست دشمن شهید شد.
زمانی که خبر شهادت ایشان به امام رسید، خم به ابرو نیاوردند و تأثیری بر روحیۀ ایشان نداشت. خبر که به ایران رسید، مردم جمع شدند. از مکانهایی که میتوانست انقلاب ما را به بقیۀ شهرها و خارج از ایران صادر کند، بازار بود. مردم حتی در روزهای تاسوعا و عاشورا با عکسها و پرچمهایی که در دست داشتند، در بازار تظاهرات میکردند.
چند مدرسۀ شاخص در بازار داشتیم که مردم آنجا جمع میشدند و شخصیتهای اصفهان برای آنها سخنرانی میکردند. خبر شهادت حاجآقامصطفی در همانجا به مردم رسید. این جرقهای بود که خون مردم را به جوش آورد و آتشفشانی شد که مردم بیشتر به صحنه آمدند. صبح و ظهر و شب، گرسنگی و تشنگی برایشان معنا نداشت؛ فقط در تظاهرات شرکت میکردند تا این انقلاب را به نتیجه برسانند.
