به گزارش اصفهان زیبا؛ بازنشسته‌های تأمین اجتماعی خسته‌اند. خیلی‌هایشان می‌گویند مدام هشتشان گرو نه‌شان است و تاب‌وتوان اداره هزینه‌های زندگی را ندارند؛ سالمندانی که پس از سه دهه کار کردن، توان پرداخت برخی از هزینه‌های خود را ندارند و اندک حقوقشان کفاف خرج و برج زندگی را نمی‌دهد؛ چه برسد به اینکه بخواهند هزینه‌های درمانشان را از جیب بدهند؛ چراکه خیلی‌هایشان از وضعیت و نحوه پوشش خدمات درمانی بیمه تکمیلی راضی نیستند.
آن‌ها می‌گویند به‌رغم پرداخت حق بیمه تکمیلی از حقوقشان، بسیاری از مراکز درمانی، خدمات خود را به آن‌ها ارائه نمی‌دهند و به‌ناچار باید از جیب، هزینه‌ها را پرداخت کنند؛ برخی هم می‌گویند به همین دلیل، ترجیح داده‌اند بیمه خود را قطع کنند و از فرزندانشان بخواهند آن‌ها را تحت پوشش بیمه درآورند.
اصرار بازنشستگان انکار بیمه‌ها
عبدالله که این روزها دهه هفتم زندگی‌اش را می‌گذراند، یکی از همین افراد است. او سال‌هاست که بازنشسته شده و دیگر کار نمی‌کند. می‌گوید که حقوقش چیزی حدود 17 میلیون تومان است که به‌زور می‌تواند با آن مخارج زندگی‌اش را تأمین کند.
عبدالله می‌گوید تا همین یک سال گذشته تحت پوشش بیمه «آتیه‌سازان» بوده است؛ اما «به‌رغم پرداخت حق بیمه برای خودم و همسرم، خدمات مناسبی را دریافت نمی‌کردیم. خیلی از مراکز درمانی، اصلا با این بیمه قرارداد نداشتند یا آن را قبول نمی‌کردند؛ به خاطر همین، مجبور بودیم هزینه‌های مختلفی مثل انجام آزمایش، سونوگرافی و… را از جیب بپردازیم.» این‌ها درحالی است که با بالارفتن سن، بیماری‌ها یکی‌یکی خودشان را نشان می‌دهند و باعث می‌شوند سالمندان، نیاز بیشتری به استفاده از خدمات درمانی داشته باشند: «تا همین یک سال گذشته روال همین بود تا بالاخره تصمیم گرفتم، بیمه تکمیلی “آتیه‌سازان” را قطع کنم و از بیمه پسرم که کارمند است، استفاده کنم. اکنون هم خیلی راضی‌ام؛ چون بیمه جدید، با بسیاری از مراکز درمانی قرارداد دارد و خودم و همسرم می‌توانیم از خدمات درمانی به‌طور رایگان استفاده کنیم.»
راضیه هم می‌گوید به خاطر عدم پوشش خدمات مختلف، مادرش را که بازنشسته تأمین اجتماعی است، خودش بیمه کرده است: «مادرم معلم بوده است و حالا، پنج شش سالی از بازنشستگی‌اش می‌گذرد. اوایل خودش حق بیمه رد می‌کرد به خیال اینکه بتواند از خدمات درمانی مختلف استفاده کند؛ اما دوسه سالی که گذشت، دیگر تمایلی به استفاده از بیمه تکمیلی بازنشستگان نداشت.می‌گفت خیلی از مراکز، طرف قرارداد این بیمه نیستند یا اینکه در صورت پرداخت هزینه از جیب، فاکتوری به بیمار ارائه نمی‌دهند؛ همین هم شد که بیمه‌اش را قطع کرد و خودم بیمه‌اش کردم.» تا پیش از عید نوروز، بیمه «آتیه‌سازان»، عهده‌دار ارائه خدمات بیمه تکمیلی به بازنشستگان بود؛ بیمه‌ای که خیلی‌ها از خدمات آن راضی نبودند و همیشه انگشت اتهام به سمتش دراز می‌کردند؛ موضوعی که علیرضا نمازی، مدیرعامل شرکت آتیه‌سازان حافظ، در گفت‌وگو با «ایسنا» درباره‌اش گفته بود: «صندوق بازنشستگی کشوری از شهریورماه گذشته بدهی خود با آتیه‌سازان را تسویه نکرده و همین امر موجب بدهکاری شرکت به مراکز درمانی طرف قرارداد شده است.
با توجه به عدم برگزاری مناقصه بیمه تکمیلی درمان سال ۱۴۰۳ توسط صندوق بازنشستگی کشوری، در راستای تسهیل روند درمانی بیمه‌شدگان مشترک این صندوق، مقرر شد شرکت آتیه‌سازان حافظ تا پایان اردیبهشت، برای خدمات بستری، اعمال جراحی، رادیوتراپی، تهیه داروی بیماران خاص و همچنین شیمی‌درمانی در مراکز درمانی طرف قرارداد با شرکت آتیه‌سازان حافظ معرفی‌نامه آنلاین صادر کند.»
او با بیان اینکه براساس قرارداد منعقدشده، شرکت آتیه‌سازان حافظ تنها وظیفه رسیدگی به اسناد و مدارک پرونده‌های بیمه‌شدگان صندوق بازنشستگی کشوری و تحویل فایل‌بانک‌ها به صندوق را برعهده دارد، می‌گوید: «طبق قرارداد سال ۱۴۰۲، قرار بر این شد که بیمه‌شدگان صندوق بازنشستگی کشوری از امکاناتِ مراکز درمانی طرف قرارداد با شرکت آتیه‌سازان حافظ استفاده کنند؛ از سوی دیگر نیز شرکت به اسناد و مدارک پرونده‌های بیمه‌شدگان صندوق بازنشستگی کشوری رسیدگی کند. یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های این نوع قرارداد، پرداخت به‌صورت به‌روز است؛ متأسفانه مشکلات و مسائل مالی صندوق بازنشستگی کشوری و عدم تسویه به‌روز با شرکت آتیه‌سازان حافظ موجب شده است در حال حاضر آتیه‌سازان بیش از ۱۵۰۰ میلیارد تومان بدهی به مراکز درمانی طرف قرارداد داشته باشد و این موضوع چالش بزرگی برای شرکت آتیه‌سازان حافظ ایجاد کرده است. تعداد پرونده‌های صندوق بازنشستگی کشوری مربوط به بیش از دو میلیون بیمه‌شده است. رسیدگی به اسناد و مدارک پرونده‌های بازنشستگان کشوری به‌صورت به‌روز انجام می‌شود. صندوق بازنشستگی کشوری بیش از شش ماه است که به شرکت پرداختی نداشته و همین امر موجب بدهکاری شرکت به مراکزدرمانی طرف قرارداد شده است.»
مهرداد دارانی، عضو کمیته بیمه و تأمین اجتماعی خانه کارگر نیز دراین‌باره در گفت‌وگو با رسانه‌ها می‌گوید: «واقعیت امر این است که شرکت آتیه‌سازان حافظ به‌عنوان تأمین‌کننده بیمه تکمیلی یک صندوق است و ماهیت شرکت بیمه ندارد.» او با بیان اینکه «بیمه آتیه‌سازان حافظ متأسفانه ذیل بیمه مرکزی نیست» اظهار می‌کند: «مثلا در حوزه بیمه مرکزی چیزی به نام “مانده” نداریم. ۵۰ درصد بیمه‌های اشخاص برای بیمه مرکزی می‌رود؛ اما این برای بیمه آتیه‌سازان حافظ متفاوت است؛ زیرا در این صندوق بیمه‌گر تکمیلی، از 100درصد حق بیمه ۸۰درصد مبلغ به خدمات بیمه تکمیلی اختصاص می‌یابد و ۲۰درصد برای هزینه‌های خودشان نگه داشته می‌شود؛ اما شرکت‌های بیمه دیگر اگر ریسک را بپذیرند، خسارت ممکن است تا ۲۰۰ یا ۳۰۰ درصد حق بیمه نیز باشد و آنان نیز پرداخت را انجام دهند.
اکنون با این وضعیت خاص مدیریتی بیمه‌گر تکمیلی ما نمی‌تواند ادامه مسیر دهد و حیات و ممات این مجموعه به همان دریافت ۲۰درصد هزینه از ناحیه حق بیمه است. در دهه‌های گذشته اساسنامه بیمه آتیه‌سازان حافظ چنان تغییر کرد که با اضافه‌کردن بندی مقرر شد بیمه‌های تکمیلی نیز بتوانند ذیل بیمه این شرکت باشند.
از آنجا که این مجموعه ذیل وزارت بهداشت است، بیمه مرکزی که خود دولتی است، نتوانسته این مجموعه را ذیل خود درآورد. نامه‌نگاری‌هایی در این رابطه صورت گرفته است که بر اساس آن بیان شده باید این شرکت ذیل بیمه مرکزی درآید؛ اما این نامه‌نگاری‌ها هنوز به ثمر ننشسته است. علت این است که شرکت می‌خواهد این حالت ۲۰-۸۰ خود را حفظ کند؛ این در حالی است که اگر این مجموعه زیر نظر بیمه مرکزی بیاید، دیگر به یک وظیفه تخصصی عمل می‌کند. بیمه مرکزی در بیمه اموال ۲۵درصد حق بیمه و در بیمه‌های اشخاص ۵۰ درصد حق بیمه را می‌گیرد و بر عملکرد شرکت‌های بیمه ذیل خود نظارت می‌کند. بعدا در صورت وقوع خسارت یا هزینه، این مبلغ را برمی‌گرداند. این روابط مالی باعث ایجاد نظارت از بالا به پایین به شرکت‌های بیمه می‌شود. علت نارضایتی بازنشستگان کشوری و تأمین اجتماعی از بیمه‌تکمیلی‌شان این است که به دلیل همین نظام
۲۰-۸۰ حق بیمه و فشار هزینه‌های درمانی شرکت بیمه‌کننده تکمیلی با وقوع هزینه‌ها مجبور است مبالغ را امحال کرده و به آینده موکول کند و تسویه‌حسابی با فاکتورهای درمانی رخ ندهد؛ در برخی موارد نیز برای جلوگیری از این روند، مجبور به قراردادن فرانشیزهای نامتعارف در بعضی موارد درمانی مهم تکمیلی شده که هزینه از جیب بازنشسته از این طریق افزایش می‌یابد.»
مشکلی که هنوز پابرجاست!
امسال، اما شرکت ارائه‌دهنده خدمات بیمه تکمیلی به بازنشستگان تغییر پیدا کرد و بیمه ملت، عهده‌دار آن شد؛ اما بازنشستگان هنوز از خدمات دریافتی رضایت کامل ندارند. اکبر کمالی، رئیس هیئت‌مدیره کانون بازنشستگان استانداری، دراین‌باره به «اصفهان‌زیبا» می‌گوید: «تا سال گذشته شرکت آتیه‌سازان واسطه‌ای بود برای دریافت فاکتورهای بازنشستگان و پرداخت آن توسط صندوق بازنشستگی انجام می‌شد.
در این میان، اما دو مشکل وجود داشت: اول اینکه، هزینه‌های مراکز تحت قرارداد به‌موقع پرداخت نمی‌شد و همین هم باعث می‌شد مراکز درمانی خدمات مناسب و مستمر به بازنشستگان ارائه ندهند؛ برای مثال، فرد بازنشسته برای انجام آزمایش به آزمایشگاه مراجعه می‌کرد؛ اما مرکز چون پولی دریافت نکرده بود، به بیمار خدمتی ارائه نمی‌داد یا پرداخت فاکتور با تأخیر انجام می‌شد؛ مثلا هنوز بسیاری از بازنشستگان از صندوق طلب دارند؛ درحالی‌که آتیه‌سازان فاکتور را ثبت کرده است.» به گفته کمالی، اکنون بیمه ملت، همه‌کاره شده است؛ اما بازنشستگان همچنان ناراضی هستند؛ چراکه اکنون از هر بازنشسته‌ای حدود 107هزار تومان، حق بیمه دریافت می‌شود؛ یعنی افزایش 60درصدی حق بیمه نسبت به سال گذشته؛ درحالی‌که سقف بیمه مورداستفاده برای بازنشستگان به اندازه سال گذشته بوده و خدمت جدیدی هم به آن اضافه نشده است؛ به‌رغم اینکه تعرفه‌های پزشکی امسال حدود 35درصد افزایش یافته است. از طرف دیگر، امسال بازنشسته‌ها باید حدود 30درصد نیز فرانشیز پرداخت کنند.»
مشکلات بازنشسته‌ها یکی‌دو تا نیست. اگرچه آن‌ها تا پیش از این آتیه‌سازان را مقصر اصلی در تأمین نیازهای درمانی خود می‌دانستند، حالا با تغییر شرکت بیمه همچنان مشکلات آن‌ها ادامه دارد. عیدعلی کریمی، فعال کارگری، دراین‌باره به رسانه‌ها می‌گوید: «در حال حاضر بازنشستگان مبلغی اضافه برای بیمه تکمیلی پرداخت می‌کنند و از شرکتِ متولی بیمه تکمیلی هم رضایت ندارند.
با اصل و اساسِ بیمه تکمیلی مخالف هستیم. قانون الزام، تأمین اجتماعی را ملزم به پرداختِ صفر تا صدِ هزینه‌های درمان کرده است. پس وقتی از نیازِ بازنشستگان و کارگران به بیمه تکمیلی می‌گوییم، یعنی این قانون اجرا نشده است و هیچ برنامه‌ای هم برای اجرای آن وجود ندارد.سازمان تأمین اجتماعی ۵۰ درصد از هزینه بیمه تکمیلی را پرداخت می‌کند؛ اما من معتقدم پولی که سازمان تأمین اجتماعی برای بیمه تکمیلی پرداخت می‌کند، در واقع به هدر می‌رود. این وسط تنها عده‌ای سود می‌کنند و سرِ بازنشستگان بی‌کلاه می‌ماند؛ چون بازنشستگان آن‌طور که باید از شرکت بیمه‌پرداز خدمات نمی‌گیرند؛ البته این امکان وجود دارد که برخی از بازنشستگان بعضی خدمات را از این شرکت بگیرند؛ اما مسئله این است که دستیابی به خدمات بیمه تکمیلی نه واقعا تکمیلی و جامع است و نه آسان.»
به گفته او، کار به جایی رسیده است که بیمه مادر در بسیاری از بیمارستان‌های خصوصی موردقبول قرار نمی‌گیرد. ازطرفی، برخی پزشکان به دلیلِ تعرفه‌های بالای بیمارستان‌های خصوصی، بیماران را به این بیمارستان‌ها می‌کشانند. ببینید این وضعیت چه فشاری به بازنشسته وارد می‌کند؛ ازیک‌طرف، گاهی مجبور می‌شود از بیمارستان خصوصی خدمات بگیرد. اگر در آن بیمارستان بیمه مادر و بیمه تکمیلی پذیرفته نشود، بازنشسته مجبور می‌شود هزینه را از جیبِ خود پرداخت کند و بعد هم برود هفت‌خوان رستم را طی کند تا بلکه بتواند بخشی از پولِ خود را پس بگیرد. با مستمریِ ناچیزی که بازنشسته می‌گیرد، تأمین هزینه‌های درمان بسیار سخت است.
