به گزارش اصفهان زیبا؛ صنعت گردشگری مانند یک پازل بزرگ است که اگر قطعه‌ای از این پازل بزرگ که شامل قطعات مختلفی مانند اسکان، حمل‌ونقل، جاذبه و راهنمایان گردشگری است حذف شود نه‌تنها کل این صنعت دچار مخاطره می‌شود؛ بلکه خطرات زیست‌محیطی، حوادث مختلف و تخریب‌های مختلف در زمینه میراث و فرهنگ را نیز در بر خواهد گرفت.
متأسفانه با حضور افراد ناآگاه یا بدون تخصص و مدارک لازم در فضای مجازی و استفاده از جذابیت‌های نامرتبط و یا تبلیغات، فضای گردشگری را به سمتی هدایت می‌کنند که مردم عادی رهسپار سفرهای پرمخاطره می‌شوند و همچنین محیط‌زیست منطقه و فرهنگ جامعه محلی را دچار آسیب می‌کنند.در دوران قبل از رسانه‌ها و امکانات، تولید محتوا در اختیار افراد متخصص و بادانش و باتجربه قرار داشت و ایـن‌طور نبود که هرکسی بدون ذره‌ای دانش و کسب مدارک موردنیاز بتواند در زمینه‌های مختلف اظهارنظر کند یا با جست‌وجوی اندک و کسب اطلاعاتی سطحی بتواند بر افکار و رفتار جامعه اثرگذار باشد. امروزه افراد سودجو و طالب شهرت با استفاده از هر ابزاری سعی در کسب مخاطب و تولید محتواهایی اثرگذار بر رفتار و کنش‌های جامعه دارند که متأسفانه بسیار نیز موفق بوده‌اند و صنعت گردشگری نیز از این قاعده مستثنا نیست.
افراد زیادی که دانش آکادمیک و مدارک موردنیاز سازمان میراث فرهنگی را در این حوزه ندارند، سعی در معرفی و روانه‌کردن مردم به مکان‌های مختلف گردشگری دارند که بسیاری از آن‌ها نیازمند راهنما هستند و اگر جان فردی به خطر بیفتد، مسئولیت حقوقی آن بر عهده فردی است که دیگران را بدون آگاهی و صرفا برای کسب شهرت ترغیب به اجرای برنامه به‌صورت شخصی می‌کند. صنعت گردشگری در همه جای دنیا یک چندضلعی است که قرار است به عده‌ای سود برساند و آسیب‌های زیست‌محیطی و اجتماعی محدودی داشته باشد و اگر قرار باشد یک بلاگر روش‌هایی ارائه کند تا افراد با فرار از بخشی از هزینه‌ها وارد منطقه شوند، قطعا آسیب‌های متعددی به منطقه می‌زنند و افراد محلی نیز در مقابل، جبهه خواهند گرفت.
بر هیچ‌کس پوشیده نیست که زندگی امروز و تورم، زندگی همه را سخت کرده؛ ولی گردشگری صنعتی است که با راهنمایی افرادی که دانشی در این حوزه ندارند سونامی از جمعیت را به راه انداخته و نه‌تنها میراث طبیعی و اجتماعی این سرزمین را به خطر می‌اندازد؛ بلکه ماهیت صنعت گردشگری و شغل‌های وابسته به آن نیز آسیب خواهد دید. به‌طورقطع راهکاری برای جلوگیری از موج اطلاعات و تولید محتوای رسانه‌های اجتماعی وجود ندارد و بلاگرها کامیونی از کلمات را با روش‌های خاص در ذهن مخاطب خالی می‌کنند.
هرآنچه قرار است در حفظ این تن نیمه‌جان گردشگری اتفاق بیفتد با وضع قوانین جدی در راستای حراست از میراث آیندگان و جلوگیری از سونامی ورود گردشگران خواهدبود.به‌طورقطع راهکارهای زیادی وجود دارد و ایجاد اتاق فکر در میراث فرهنگی می‌تواند راه‌های جدیدی نیز برای وضع قوانین سفت و سخت‌تر به وجود آورد؛ همچنین کمک جامعه محلی برای اجرای آن لازم است؛ به‌طورمثال بعضی از مناطق که نیازمند حفاظت است حضور راهنمای گردشگری میراث همراه گردشگران اجباری باشد و مسئولیت حفظ و حراست از قوانین نیز بر عهده راهنما قرار گیرد.
همچنین می‌توان با ایجاد وب‌سایت گردشگری جامع، امکانی فراهم آورد که افراد برای حضور در هر منطقه از قبل ثبت‌نام کنند تا در صورت ایجاد سونامی حضور بیش از ظرفیت افراد مطلع شوند و یا نتوانند مجوز حضور بگیرند؛ ضمن اینکه با این کار امنیت گردشگران بهتر تأمین خواهد شد. تعداد تورها نیز در این صورت کنترل می‌شود و افراد عادی نمی‌توانند بدون هماهنگی و اطلاعات لازم وارد منطقه شوند.
درهرصورت مسئولان باید هرچه زودتر به فکر باشند تا چیزی برای آیندگان بماند و این حداقل گردشگران داخلی که به رشد و اقتصاد مردم کمک می‌کنند حفظ شود تا شاید به سمت توسعه حرکت کنند. بدون شک این مسئله محقق نخواهد شد مگر با استفاده از خرد جمعی و استفاده از افراد باتجربه و دانش که سیستم گردشگری ایران را از نزدیک لمس کرده‌اند و برای آن نسخه خارجی نمی‌پیچند و با ارائه راهکارهایی جدید شکوفه‌هایی نو در این صنعت جوانه خواهد زد.
