به گزارش اصفهان زیبا؛ سال‌های بسیاری است که موضوع تازه‌مسلمان‌ها و گرایش انسان‌های آزاده به دین اسلام صدر مسائل فرهنگی قرار گرفته. شناخت و شناساندن این افراد مطمئناً نیازمند یک شبکه باتجربه و کارکرده است. فعالیت در این عرصه، شناخت، همراهی و معرفی ره‌یافتگان به اسلام ازجمله فعالیت‌هایی است که تأثیر بسزایی بر عرصه فرهنگ دارد.
یکی از شاخص‌ترین مجموعه‌ها که توانسته است در این زمینه به‌خوبی عمل کند «انجمن اسلامی شهید ادواردو انیلی» در اصفهان است. نام این مجموعه به‌خوبی گویای فعالیت آن بوده و بیش از پانزده سال است در کنار تبلیغ دین، حمایت و پشتیبانی از ره‌یافتگان را به عهده دارد. پای صحبت جمال طاهری، پایه‌گذار و مسئول این مجموعه نشستیم. او از شروع فعالیت خود و دوستانش در مجموعه می‌گوید.
انجمن اسلامی شهید ادواردو انیلی چگونه و از کجا شروع‌به‌کار کرد؟
شاید بتوان شروع کار را سال 82 دانست. تابستان آن سال به‌صورت خانوادگی در یک دوره «امام‌زمان(عج) شناسی» شرکت کرده و پایان دوره از چند مجموعه فرهنگی‌مذهبی بازدید کردیم. آخرین مجموعه، مجموعه آیت‌الله میردامادی در خیابان چهارباغ بود. آیت‌الله میردامادی در مجموعه‌شان علاوه‌بر فعالیت‌های فرهنگی‌مذهبی که سایر مجموعه‌ها داشتند، کار جالبی می‌کردند: برای توریست‌ها درباره اسلام می‌گفتند، با آن‌ها مباحثه می‌کردند و این تبلیغ منجر به مسلمان‌شدن بسیاری از آن‌ها شده بود. در آن زمان حتی فیلم‌هایی از مسلمان‌شدن توریست‌ها ضبط کرده بودند. آن روز پیشنهادهایی دراین‌رابطه به آقای میردامادی دادم. ایشان از من خواستند که پیشنهادهایم را مکتوب کنم.
ازطرفی، آیت‌الله میردامادی قصد سفر و اقامت در نجف را داشتند؛ علاوه‌براین بسیاری از فعالان این حوزه و حتی اطرافیانشان، تفکرات آیت‌الله را قبول نداشتند. این شد که آقای میردامادی علاوه بر تشویق ما برای ورود به این عرصه، از حضور جوانان در مسیر تبلیغ دین بسیار ابراز خرسندی کردند؛ البته قرار شد مجموعه جدیدی تأسیس کنیم و ادامه راه را از آن طریق برویم.
چرا نام ادواردو انیلی را برای مجموعه انتخاب کردید؟
خیلی وقت بود که با تعدادی از استادان فعال در حوزه اسلام‌شناسی ارتباط نزدیک داشتم و در موضوع‌های مختلف از نظراتشان استفاده می‌کردم. درباره مجموعه آیت‌الله میردامادی، فعالیت تبلیغی مجموعه‌شان، پیشنهادهای خودم و ایده تأسیس مجموعه در حوزه تبلیغ اسلام با یکی از استادان به‌طور دقیق گفت‌وگو کردم. استاد از کلیت ایده بسیار استقبال کرده و برای ادامه راه بسیار تشویقم کرد. صحبت‌های زیادی دراین‌باره انجام شد؛ حتی درباره اسم مجموعه سعی کردیم با وسواس به نتیجه برسیم. در میان گفت‌وگوها صحبتمان به شهید ادواردو انیلی رسید. آن زمان مستند خوبی درباره این شهید ساخته و سرگذشت زیبا و جالب او به‌خوبی تصویر شده بود. اسم «شهید ادواردو انیلی» برای مجموعه انتخاب شد و سرگذشت این شهید تلنگر خوبی برای مسلمانان و غیرمسلمانان بسیاری شد.
با تعدادی از هم‌کلاسی‌های دانشگاه کار را شروع کردیم. آغاز سختی بود. در آن زمان پیداکردن مکان مناسب برای برپایی جلسه‌های مذهبی کار راحتی نبود؛ به‌خصوص که جمع ما متشکل از تعدادی خانم و آقا بود. ابتدا از سر ناچاری در لابی هتل‌ها جلسه‌هایمان را برگزار می‌کردیم؛ تا اینکه بالاخره با همکاری معاونت فرهنگی شهرداری توانستیم در فرهنگ‌سرای اندیشه پاتوق خوبی پیدا کنیم؛ البته فقط یک روز در هفته، آن‌هم در یک روز مشخص، نه بیشتر. این مسئله در آن زمان کار ما را بسیار سخت می‌کرد. بالاخره دسترسی ارتباطات در آن زمان مانند الان نبود و به‌جز روزهای جلسه امکان تبادل نظر و هم‌فکری در روزهای دیگر غیرممکن بود. با همه سختی‌ها توانستیم به کمک همدیگر کار را پایه‌گذاری کنیم و «انجمن اسلامی شهید ادواردو انیلی» در سال 86 تأسیس شد.
چرا انجمن اسلامی؟
ما عنوان «کانون فرهنگی» را برای مجموعه انتخاب کردیم؛ اما در آن زمان می‌گفتند مجوز «کانون فرهنگی» اعتبار چندانی ندارد؛ به همین دلیل سراغ سازمان تبلیغات اسلامی رفتیم. آن زمان مجموعه‌های فرهنگی به‌دنبال احیای انجمن‌های اسلامی بودند. پیشنهاد عنوان «انجمن اسلامی» و احیای این مجموعه به دلیل پیش‌گامی این تشکل در زمان انقلاب بود؛ همچنین «انجمن اسلامی» تنها عنوان مجموعه فرهنگی است که قانون اساسی از آن نام‌برده است.
البته این عنوان دردسرهایی برای ما داشت؛ چراکه در آن زمان تشکل «انجمن اسلامی دانشجویان» بسیار شناخته‌شده بود و نگاه خاص و متفاوت این تشکل در آن زمان برای ما مشکل‌ساز شد. به‌هرحال در ابتدای راه بودیم و برای طی مسیر به کمک و همراهی نیاز داشتیم. این عنوان و گمان اشتباه بعضی افراد منجر به سنگ‌اندازی‌ها و عدم‌همراهی‌ها می‌شد.
کار را چگونه آغاز کردید و به چه شکل ادامه دادید؟
یکی از اهدافی که در مجموعه پیش گرفتیم، برگزاری مرتب جلسه‌ها و دورهمی‌های مذهبی و دینی بود. آن زمان دسترسی به سخنران خوب کار آسانی نبود. یکی از انگیزه‌های حضور در جلسه‌های هفتگی، دعوت سخنرانان بود. در آن زمان توانستیم بسیاری از سخنرانان و روحانیون مطرح را دعوت کنیم. جلسه‌ها تا سال 90 ادامه داشت و رونق خوبی پیدا کرده بود. آن زمان برای برگزاری جلسه‌ها در روزنامه اصفهان‌زیبا و رادیو شهر اعلام عمومی داشته و هر سال سالگرد شهید ادواردو همایش داشتیم؛ از تازه‌مسلمان‌های خارجی و افراد مرتبط با ادواردو انیلی دعوت می‌کردیم. در کنار این فعالیت‌ها، برنامه‌های مختلفی از تازه‌مسلمان‌ها داشتیم. در مسجد کمرزرین که آیت‌الله ناصری سخنرانی داشتند، چند برنامه از این افراد دعوت کردیم یا در برنامه‌های جامعه پزشکان به همین ترتیب برنامه‌هایی داشتیم. همین مسئله باعث شد در این حوزه شناخته شویم.
در این زمینه چه فعالیت‌های دیگری داشتید؟
هر سال در نمایشگاه قرآن تهران شرکت داشتیم؛ اما سال 91 و 92 خود نمایشگاه قرآن از مجموعه ما برای حضور در نمایشگاه دعوت کرد. در آن زمان یکی از مهم‌ترین بخش‌های نمایشگاه بودیم. در مصلای تهران به ما غرفه دادند و از نظر مالی هزینه‌ها را تأمین کردند. 30 شب برنامه داشتیم. از تازه‌مسلمان‌های غیرایرانی دعوت می‌کردیم و گفت‌وگوهای جذابی داشتیم. آن زمان مردم استقبال بسیار خوبی از برنامه‌های انجمن کردند. همان سال بخش ره‌یافتگان مجموعه راه‌اندازی و شروع‌به‌کار کرد.
از سال 98 تا قبل از کرونا چندبار همایش تازه‌مسلمان‌ها را برگزار کردیم؛ همچنین در عراق (کربلا) این همایش را برگزار کردیم؛ اما متاسفانه به دلیل محدودیت‌های مالی نتوانستیم این کار را ادامه دهیم؛ البته به جرئت می‌توانم بگویم بیش از 90درصد برنامه‌های مهمی که با حضور تازه‌مسلمان‌ها در سطح کشور و صداوسیما برگزار شده، با همکاری «انجمن اسلامی شهید ادواردو انیلی» بوده است.
ادامه فعالیت‌ها در این زمینه، چاپ و انتشار کتاب‌های بسیاری است که به کمک نویسندگان انجام شده. مجموعه‌کتاب‌های تولد ازجمله آثار چاپ‌شده از ره‌یافتگان است. تولد در لس‌آنجلس، تولد در توکیو و تولد در سائوپائولو کتاب‌هایی است که تاکنون چاپ شده و چاپ این مجموعه همچنان ادامه دارد.
در این مدت توانسته‌ایم در فضای مجازی فعالیت‌های خوبی با موضوعات تازه‌مسلمان‌ها و مبلغان داشته باشیم. فعالیت‌های ما در فضای مجازی به چند زبان منتشر می‌شود. این فعالیت‌ها در بحث اسلام‌شناسی و زیبایی‌شناسی در اسلام نتایج خوبی به‌دنبال داشته است. این فعالیت‌ها درواقع تبلیغ دین در قالبی غیر از منبر و سخنرانی است که در دنیای امروز جذابیت زیادی دارد.
باتوجه‌به مشکلاتی که ره‌یافتگان با آن درگیر هستند، آیا ارتباط و آشنایی شما با آنان بر زندگی‌شان تأثیری گذاشته است؟
ارتباط و شناخت تازه‌مسلمان‌ها یا همان ره‌یافتگان ما را متوجه زندگی و به‌خصوص مشکلات آن‌ها کرد. به‌دنبال این مسئله سعی کردیم آن‌ها را در حد توانمان یاری کنیم؛ چه ره‌یافتگان ایرانی، چه غیرایرانی. افراد زیادی بوده‌اند و هستند که مانند ادواردو، ثروت و مال و اعتبار دنیا را کنار می‌گذارند و مسلمان می‌شوند. این افراد به دلیل تغییر دین و سبک زندگی از خانواده و اطرافیان طرد می‌شوند. همین مسئله مشکلات مادی و عاطفی بسیاری برای آن‌ها ایجاد می‌کند و به‌نوعی، مظلوم واقع می‌شوند.
سعی کردیم با ایجاد یک شبکه میان ره‌یافتگان داخل ایران و خارج کشور همواره این افراد را در گذران زندگی کمک کنیم تا در این راه کمتر احساس سختی کنند. نکته مهم اینکه، ره‌یافتگان ایرانی همواره مظلومیت بیشتری نسبت به ره‌یافتگان خارجی داشته‌اند. خیلی سخت است پیداکردن کسی که بدون طمع و چشمداشت به این افراد کمک و از آن‌ها حمایت کند.
دررابطه‌با مسائل مالی همان‌طور که گفتم، کمبودهای زیادی داشتیم. هرچند به دلیل نام مجموعه خیلی از افراد فکر می‌کنند مجموعه ثروتمندی هستیم، محدودیت‌ها باعث نشد اجازه دهیم از هرجا و به هر طریقی، هر پولی وارد مجموعه شود. در این سال‌ها پیشنهادهای مالی خوبی به ما شد؛ اما بسیاری از آن‌ها اهداف خاصی را به‌دنبال داشتند که ممکن بود مجموعه را از مسیر اصلی دور کند و ما نخواستیم این اتفاق بیفتد.
