به گزارش اصفهان زیبا؛ رقابتهای لیگ برتر فوتبال ایران در حالی هفته نهم خودش را از روز جمعه این هفته آغاز میکند که بدون شک اتفاق مهم بازیهای این هفته اضافه شدن سرمربی جدید استقلالیها به نیمکت این تیم است که بنا بر اعلام باشگاه استقلال بعد از مسابقه دیشب آبیها در برابر النصر از امروز کار سرمربی جدید استقلال با این تیم آغاز میشود.
پیتسو موسیمانه، سرمربی جدید باشگاه استقلال اولین مربی لیگ برتری است که از قاره آفریقا وارد فوتبال ایران شده و هدایت یک تیم ایرانی را برعهده میگیرد.
اکثر مربیانی که در فوتبال ایران وارد شدند، از کشورهای اروپایی و برزیل هستند و البته در مقطعی هم سرمربیان کروات نتایج بسیار خوبی در فوتبال ایران گرفتند که افرادی مثل ملادن فرانچیچ، لوکا بوناچیچ، زلاتکو کرانچار و برانکو ایوانکوویچ در این لیست قرار میگیرند.
پیتسو موسیمانه در حالی هدایت آبیپوشان را برعهده گرفته که حضور یک مربی آفریقایی در فوتبال ایران عجیب به نظر میرسید و همه به دنبال شناخت بیشتر از این سرمربی خارجی بودند.
بیشتر مربیان باشگاهی اخیر فوتبال ایران اهل پرتغال و اسپانیا بودند و البته تنها مربی که با اصالت آفریقایی در ایران حضور پیدا کرده بود، کارلوس کیروش بود که در کشور موزامبیک به دنیا آمده بود.موسیمانه که اهل آفریقای جنوبی است، در باشگاههای مختلفی از آفریقا و آسیا حضور پیدا کرده و حتی هدایت تیم ملی آفریقای جنوبی را هم برعهده داشته است و بدون شک کار بسیار سختی در استقلال خواهد داشت.
انتقال نیمکت به خارجیها
در سالهای دور، فوتبال باشگاهی و حتی ملی ما وابسته به مربیان داخلی خودش بود و در این سالهایی که از رقابتهای لیگ برتر گذشته مربیانی همچون علی پروین، فرهاد کاظمی، مجید جلالی، امیر قلعهنویی، علی دایی، افشین قطبی، حسین فرکی، عبدالله ویسی، یحیی گلمحمدی و فرهاد مجیدی توانستهاند در رقابت با همتایان خارجی خودشان بهعنوان قهرمانی لیگ برتر دست پیدا کنند.
همین امروز هم هدایت تیم ملی کشورمان بر عهده امیر قلعهنویی است و او بهعنوان نماینده مربیان ایرانی بر روی نیمکت تیم ملی نشسته است؛ ولی بااینحال با حضور سرمربی آفریقایی استقلال در ایران، مربع خارجیها بر روی نیمکت تیمهای باشگاهی کشورمان تکمیل شد تا چهار مدعی اصلی لیگ برتر نشان دهند اعتماد آنچنانی به مربیان داخلی ندارند.
مربع قدرت
اما سؤال مهم اینجاست که چهار باشگاه ایرانی سپاهان، پرسپولیس، استقلال و تراکتور چطور نتوانستهاند یا نخواستهاند به سرمربیان ایرانی اعتماد کنند تا امروز نبرد خارجیها سرنوشت فوتبال ایران را تغییر دهد. البته این موضوع در فوتبال روز دنیا حل شده و باشگاههای بزرگ مثل رئال، بارسا، بایرن، سیتی و یونایتد و خیلی دیگر از باشگاهها همه بر روی نیمکت خودشان سرمربیان خارجی نشاندهاند؛ ولی با این وجود شرایط فوتبال ما متفاوت با اروپاییهاست و معمولا مربیان خارجی زمان زیادی لازم دارند تا بتوانند خودشان را با شرایط زندگی در ایران هماهنگ کنند که این موضوع در این سالها اثبات شده است.
اینکه تیمهای ایرانی حاضر شدهاند برای رسیدن به موفقیت اینطور برای نیمکت خودشان هزینه کنند و شانس را به مربیان ایرانی ندهند، شاید به این موضوع مربوط باشد که در فوتبال ایران پیشکسوتان معمولا برای خودشان برای نشستن بر روی نیمکت تیم محبوبشان صاحب حق میدانند و هرکدام از همکاران ایرانیشان را بر روی نیمکت ببینند علیه او موضعگیری خواهند کرد که این موضوع در داستان استقلال و جواد نکونام کاملا به چشم آمد. حتی امیر قلعهنویی بهعنوان سرمربی تیم ملی هم درگیر همین ماجرا شده و ایرانیها علیه او انتقاداتی را بیان کردهاند.
دراینبین خارجیها معمولا کمتر درگیر این موضوع میشوند و تمرکز بیشتری بر روی کار خودشان دارند و همین مسئله حواشی کمتری به همراه دارد و امروز ژوزه مورایس، گاریدو، اسکوچیچ و حالا موسیمانه میراثدار فوتبالی هستند که برای اولین بار در تاریخ خودش با یک سرمربی ایرانی مثل حشمت مهاجرانی به جام جهانی آرژانتین صعود کرد. دراینبین باید منتظر ماند و دید که از بین این چهار خارجی چند نفر میتوانند تا پایان لیگ همچنان در فوتبال ایران حضور داشته باشند و کدامشان این شانس را پیدا میکند که کاپ قهرمانی لیگ برتر را به کارنامه خودش اضافه کند.
اگر خارجیهای لیگ برتر در تقابل با مربیانی مثل یحیی گلمحمدی، محمد ربیعی، مازیار زارع و بقیه از لحاظ میانگین موفقتر عمل کنند و از ستارههای پرتعداد خودشان استفاده درستی داشته باشند، برای فصل آینده هم شانس حضور در فوتبال ایران را خواهند داشت و در غیر این صورت باید به دنبال باشگاهی جدید برای خودشان باشند.