بسیاری از ما حاضریم رنج سفری چندساعته را بر خود هموار کنیم، فقط برای اینکه بتوانیم آخر هفته را دور از شلوغی و آشفتگی شهر و در آرامش طبیعت بگذرانیم. امروزه تراکم جمعیت در نواحی شهری با سرعتی فراتر از انتظار در حال افزایش است. در حال حاضر بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند و برآوردها نشان می‌دهد که احتمالا تا سال 2050 از هر ده نفر در جهان، هفت نفر ساکن مناطق شهری عمده باشند. بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده، بسیاری از ما تا 90 درصد از طول عمر خود را داخل ساختمان‌ها سپری می‌کنیم. درست است که زندگی در شهر مزایای خود را دارد، اما درعین‌حال می‌تواند تهدیدی جدی برای سلامت روان ما باشد. آمارها نشان می‌دهد که اختلالات خلقی، اضطراب و افسردگی در نواحی شهری تا 56 درصد شایع‌تر از مناطق روستایی است.
گریزی برای تسکین اعصاب!
پژوهش‌ها نشان داده است که در موقعیت‌های تنش‌زا و پراسترس، فعالیت «بادامه» مغز ساکنان شهرها بیش از کسانی است که در نواحی روستایی و ییلاقی زندگی می‌کنند. «بادامه» یا «آمیگدال» بخشی از دستگاه عصبی است که وظیفه کنترل احساسات و هیجانات را بر عهده دارد. بادامه جایگاه ویژه‌ای دارد که به آن اجازه می‌دهد با بخش‌های مختلفی از مغز ارتباط برقرار کند.
مثلا لوب پیشانی نشان می‌دهد چرا آمیگدال در فرایند تصمیم‌گیری و بازداری رفتار نیز دخیل است. بادامه در بسیاری فعالیت‌های دیگر مغز نیز دخالت دارد؛ مثلا کنترل تغذیه (احساس سیری)، شکل‌دهی به خاطرات و همچنین کنترل خشم. به‌علاوه، اساس ترس را میل به بقا تشکیل می‌دهد و این، بادامه مغز است که به ما کمک می‌کند با اجتناب از موقعیت‌های خطرناک، زنده بمانیم. بادامه به‌طور مداوم اطلاعات دریافتی از طریق حواس ما را بررسی می‌کند و به‌محض تشخیص هرگونه تهدیدی، پاسخ مناسب را برای دوری از خطر ارائه می‌کند.
فواید غرق‌شدن در وان طبیعت!
می‌توان عملکرد بادامه مغز را تحت تأثیر قرار داد و به آن کمک کرد از تنش و اضطراب دوری کند. یکی از راه‌های تعدیل فعالیت آمیگدال، استفاده از درمان‌های دارویی است؛ اما یک راه ارزان‌تر و کم‌ریسک‌تر هم وجود دارد: کافی است با طبیعت در ارتباط باشید. نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد در موقعیت‌های تنش‌زا، فعالیت بادامه مغز افرادی که با فضاهای طبیعی تماس مکرر دارند، کمتر از دیگران است؛ بنابراین می‌توان تعامل با طبیعت را راهی برای بهبود سلامت روان دانست. ژاپنی‌ها دراین‌باره اصطلاح «شینرین یوکو» (shinrin-yoku) را به کار می‌برند که ترجمه‌اش این است: «حمام جنگلی»!
پژوهش‌های دیگر نیز نشان داده است که تماس با طبیعت، حس شادی را افزایش و احساسات منفی، استرس و بار روانی را کاهش می‌دهد. به‌علاوه، حمام جنگلی با بهبود عملکرد «حافظه فعال»، ظرفیت ما را برای مدیریت وظایف روزانه بالا می‌برد. در کل باید گفت که ارتباط با فضاهای طبیعی می‌تواند از طریق بهبود کارکردهای شناختی هم در کودکان و هم در بزرگ‌سالان، باعث رشد خلاقیت و تخیل و بهبود عملکرد تحصیلی شود.
نکته قابل‌توجه دیگر این است که حمام جنگلی، فرایند هزینه‌بر و سختی نیست؛ بلکه می‌توان آن را با کمترین امکانات و بدون نیاز به همراهی دیگران نیز انجام داد. بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده، کسانی که به‌تنهایی در طبیعت قدم می‌زنند، کمتر درگیر استرس و افسردگی می‌شوند؛ اما مثل هر درمان دیگر، تماس با طبیعت نیز نیازمند دوز کافی است. برای بهره‌مند شدن از فواید حمام جنگلی باید حداقل هفته‌ای نیم ساعت را در طبیعت بگذرانید. به‌این‌ترتیب می‌توان تنها با سپری کردن زمان کوتاهی در فضاهای طبیعی، اثرات منفی زندگی شهری را به حداقل رساند و گام مؤثری در راستای بهبود سلامت روان خود برداشت.
منبع: theconversation.com