به گزارش اصفهان زیبا؛ سه ماه بعد از آنکه شینا انصاری توانست بر مسند ریاست سازمان حفاظت از محیط‌زیست تکیه زند و آن را تصاحب کند، مرجان شاکری نیز با صدور حکمی از سوی او به سرپرستی اداره‌کل محیط‌زیست اصفهان منصوب شد تا احمدرضا لاهیجان‌زاده، مدیرکل پیشین، جای خود را به او دهد و برای اولین‌بار و پس از یک دوره 12ساله مدیریتی این اداره شاهد یک سنت‌شکنی در انتخاب صاحب خود باشد. سیزدهمین مدیرکل محیط‌زیست اصفهان، اما به‌سان مدیران قبلی اصالت اصفهانی ندارد و کرمانی است و مدرک تحصیلی کارشناسی‌ارشد مدیریت محیط‌زیست دارد.
آن‌طور که رسانه‌ها گزارش داده‌اند، از اوایل دهه ۸۰ به‌عنوان کارشناس محیط‌زیست طبیعی وارد محیط‌زیست استان کرمان شده است. انتخاب یک زن به‌عنوان مدیرکلی محیط‌زیست اصفهان، موجب خرسندی و ذوق‌زدگی برخی از شهروندان شده است؛ درعین‌حال که غیربومی بودن او نیز نقد و انتقادهای بسیار زیادی را به‌همراه داشته است؛ چراکه ازنظر برخی از هواداران محیط‌زیست اصالت غیراصفهانی او می‌تواند مانع آگاهی‌اش در خصوص مسائل محیط‌زیستی و تلاش برای رفع آن‌ها شود؛ اصفهانی‌ها که سال‌هاست مشکلات زیست‌محیطی گلویش را می‌فشارد و روزبه‌روز اوضاعش وخیم‌تر می‌شود.
مصداق این مشکلات در کلان‌شهر اصفهان کم نیست؛ از آلودگی که این روزها و با شروع فصل سرد، خودش را بیش از همیشه بروز داده است و نفس‌کشیدن را برای شهروندان سخت کرده تا فرونشستی که تیشه بر ریشه سازه‌های تاریخی و مسکونی و زیرساخت‌های اساسی شهر زده است؛ از فعالیت کوره‌های گچ و آجرپزی که از چندین و چند سال پیش قرار بوده به خارج از شعاع 50 کیلومتری اصفهان منتقل شوند تا رشد روزافزون صنایع که آلودگی هوا را تشدید می‌کنند و البته سوزاندن مازوت؛ سوختی که هر سال و با ابتدای فصل سرد و بالارفتن مصرف گاز بسیاری از مسئولان و نمایندگان از ممنوعیت سوزاندن آن سخن می‌گویند و وعده روشن نشدن مشعل‌ها را می‌دهند، اما دیری نمی‌پاید که قول‌وقرارهایشان را فراموش می‌کنند و در برابر یک تصمیم ملی (سوزاندن مازوت) سر خم می‌کنند.
از همه این‌ها که بگذریم، خشکی زاینده‌رود و بی‌آبی مهم‌ترین معضل محیط‌زیست است، زاینده‌رودی که در سال‌های گذشته و مدیرکلی مدیر پیشین بارها وعده احیای آن داده و گفته شد که طرح احیای آن در حال بررسی است؛ ضمن اینکه پس از سفر رئیس دولت سیزدهم به اصفهان گفته شد یک‌سوم اعتبارات این سفر استانی نیز به طرح‌های آب‌رسانی اختصاص یافت. مهران زینلیان، معاون سابق هماهنگی امور عمرانی استانداری اصفهان نیز در گفت‌وگو با رسانه‌ها از این طرح سخن گفت و توضیح داد که طرح احیای تالاب گاوخونی روی میز رئیس‌جمهور است: «در اصفهان حقابه‌داران بسیاری داریم؛ اما مظلوم‌ترین بخش محیط‌زیست است و انتظار داریم مدیران کشوری به یاری مدیران استانی بیایند تا تالاب بین‌المللی گاوخونی احیا شود. حقابه تالاب گاوخونی چندهزارساله و کاملا قانونی بوده و خشکی این تالاب ظلم به مردم است. این تالاب خشک، منبع آلایندگی در استان شده و تحقیقات دانشگاهی نشان می‌دهد ریزگردهای این تالاب به شوره‌زار تبدیل شده و شش کیلومتر عمودی و شش‌هزارکیلومتر افقی قابل‌انتشار است. احیای این تالاب از دغدغه‌های مدیریت استان و روی میز ریاست‌جمهوری است تا با همراهی همه مسئولان این تالاب در مرکز کشور جان دوباره بگیرد.»
این اتفاق اما تاکنون نیفتاده است و نه‌تنها خبری از احیای این رودخانه به گوش نمی‌رسد، بلکه به نظر می‌رسد این طرح به‌سان بسیاری از طرح‌های دیگر در حال خاک‌خوردن است و غبار فراموشی بر آن نشسته. همه این مشکلات، اما دست‌به‌دست هم داده‌اند تا کار را برای مدیرکل جدید سخت کنند و در همان ابتدای کار با چالش‌های متعدد روبه‌رو شود، چالش‌هایی که حالا باید منتظر ماند و دید که آیا مدیرکل جدید فارغ از دو مبحث جنسیت و غیربومی‌بودنش می‌تواند از پس آن برآید و اصفهان را تا حدودی از این مشکلات رها کند یا خیر؟
برای پاسخ به این پرسش باید کمی صبر پیشه کرد! قطع‌به‌یقین مدیرکل جدید برای بهبود وضعیت اصفهان راه دراز و پرپیچ‌وخمی در پیش دارد و با چالش‌ها و سنگ‌اندازی‌های مختلفی روبه‌رو می‌شود. هرچند او گفته است که با توجه به رویکرد برنامه‌محور همکارانم در محیط‌زیست اصفهان، متوجه شدم برنامه‌هایی در دوره مدیریت آقای لاهیجان‌زاده برای رفع چالش‌های زیست‌محیطی تعریف کردند و فقط اجرا مانده است؛ حتما با همکاری مقام عالی دولت در استان این برنامه‌ها را شروع خواهیم کرد.
