به گزارش اصفهان زیبا؛ رقابتهای جام تختجمشید بالاترین سطح مسابقات فوتبال ایران در دهه 50 بود. این رقابتها از سال 1352 با حضور 12 تیم آغاز شد و بعدها تعداد تیمهای حاضر در آن به 16 تیم افزایش یافت. در آغاز کار جام تختجمشید، نیمی از تیمهای حاضر در آن تهرانی بودند؛ اما بهمرور تیمهای شهرستانی هم یکی بعد از دیگری وارد رقابتها شدند. بااینحال اختلاف تیمهای تهرانی با شهرستانیها بهاندازهای بود که عموما شهرستانیها به مسابقات دسته پایینتر سقوط میکردند و همین امر سبب شد که وقتی در اسفند 1355 مسابقات پنجمین دوره رقابتها آغاز شد، هشت تیم تهرانی بودند و هشت تیم از سایر نقاط ایران!
بهاینترتیب مسئولان وقت لیگ فوتبال ایران تصمیم گرفتند بهمرور از تعداد تیمهای تهرانی در لیگ بکاهند. قانونی که به این منظور تصویب شد، مقرر میکرد که از دو تیم سقوطکننده به دسته دوم، حتما باید یک تیم تهرانی و تیم دیگر شهرستانی باشد.
بهاینترتیب اگر هر دو تیم پایین جدولی شهرستانی میشدند، تنها یکی از آنها سقوط میکرد. هرچند قرار بود این امر به نفع شهرستانیها باشد، اما در عمل برعکس شد!
وقتی در روز پایانی رقابتهای لیگ، سپاهان در تهران طبق عادت آن روزهای خود موفق شد تاج را شکست دهد، هیچ اصفهانی به خاطر این برد جشن نگرفت؛ حتی با این که چنین بردی در خانه تیم چهارم لیگ به دست آمده بود.
سپاهان با این برد 26 امتیازی شد و جایگاه سیزدهم را در بین 16 تیم حاضر در لیگ به خود اختصاص داد. سه تیم تهرانی بانک ملی، دارایی و راهآهن هم به ترتیب با 24، 22 و 11 امتیاز پایینتر از نماینده اصفهان قرار گرفتند.بهاینترتیب راهآهن قعرنشین به دسته پایینتر سقوط کرد. اما دیگر تیم سقوطکننده دارایی نبود بلکه…سپاهان بود! تیمی با 7 برد، 12 مساوی و 11 شکست و 21 گل زده و 31 گل خورده.
وضعکنندگان قانون تیمهای سقوطکننده فکرش را هم نمیکردند که تمام تیمهای پایین جدولی تهرانی شوند و بهاینترتیب سپاهان عنوان ضعیفترین باشگاه شهرستانی را کسب کرد؛ دو امتیاز کمتر از ماشینسازی تبریز که عنوان دهم را به خود اختصاص داد. مطابق این قانون حتی اگر هشت تیم برتر جدول هم شهرستانی میشدند، این تیم هشتم در بین شهرستانیها بود که به دسته پایینتر میافتاد.
چنین شد که قانون حمایت از تیمهای شهرستانی بدترین ضربه ممکن را به نماینده اصفهان زد تا برای فصل بعد، تنها ذوبآهن از اصفهان در لیگ باقی بماند؛ تیمی که با 32 امتیاز عنوان هشتم لیگ را کسب کرده بود.
یک سال بعد مسابقات لیگ به دلیل انقلاب نیمهکاره ماند و چنین شد که سپاهان برای بازگشت به سطح اول فوتبال ایران ناچار شد تا برگزاری جام آزادگان منتظر بماند؛ چیزی بیش از یک دهه.