به گزارش اصفهان زیبا؛ «نه حمایت می‌شود، نه مطالبه‌ای هست»؛ این را هادی الهی‌نژاد، قائم‌مقام مدیرعامل مرکز فرهنگی شهید بهشتی می‌گوید. سؤال این است که تا چه اندازه می‌شود از ظرفیت کانون‌های فرهنگی در حوزه دیپلماسی شهری استفاده کرد و آیا این کانون‌ها در حوزه بین‌المللی فعالیتی دارند که به‌واسطه آن بتوانند جایگاه اصفهان را هم ارتقا بدهند؟ پاسخ مشترک حداقل چهار مسئول از چهار مجموعه فرهنگی اصفهان به این سؤال یک کلمه بود: «خیر»! مجموعه‌هایی که مخاطبان چندین‌هزارنفری دارند و عنوان فرهنگی را یدک می‌کشند؛ اما در حوزه بین‌الملل، کاری نکرده‌اند یا اگر هم کاری کرده‌اند آن‌قدرها چشمگیر و پررنگ نبوده که بشود درباره‌اش حرف زد. چرا؟ پاسخ‌ها به این چرایی اما متفاوت است. از نداشتن بودجه گرفته تا افقی که در آن کار فرامرزی دیده نشده و تلاش شده در همین حوزه شهری و نهایتا کشوری بشود اقداماتی انجام داد.
شهید بهشتی؛ ظرفیت هست اما بودجه نیست
الهی‌نژاد می‌گوید که در بعضی کشورها مثل چین، فعالیت‌های مختصری داشته‌اند؛ چون به تعبیر او، کار در سطح بین‌الملل، بودجه خوب و سنگینی می‌خواهد؛ اما آن‌ها بودجه برای چنین کارهایی ندارند و کسی هم به آن‌ها چنین بودجه‌ای برای چنین فعالیت‌هایی نمی‌دهد. این مقام مسئول تأکید می‌کند که در مجموعه خود، معاونت اجتماعی دارند و تلاش کرده‌اند که در زمان‌ها و مناسبت‌های مختلف، موشن‌گرافی و فیلم با محتوای مدنظر ساخته شده و در فضای بین‌المللی نشر داده شود؛ اما وقتی کار به میدان عمل رسیده، از نظر بودجه به مشکل خورده‌اند و کار پیش نرفته؛ چون هزینه‌ای که در این سطح نیاز است، با هزینه‌های داخلی فرق دارد. الهی‌نژاد البته می‌گوید در حوزه کشوری توانسته‌اند اقداماتی انجام دهند که معرف شهر اصفهان هم باشد؛ اما در حوزه بین‌الملل نه حمایتی بوده و نه مطالبه‌ای صورت گرفته است.
با اینکه خودشان این توانایی و ظرفیت را دارند و علاقه‌مند هم هستند که از ظرفیتی که دارند در حوزه‌های فرامرزی هم استفاده بشود؛ اما کسی در شهر استقبال نمی‌کند که از این بستر استفاده کند؛ وگرنه ظرفیت و کار فکری بوده و صورت گرفته و بار محتوایی که کار روی آن انجام شده شاید از برنامه‌های صداوسیما هم بهتر بوده و هست؛ اما حمایت نمی‌شود و بودجه هم نمی‌دهند.
عاشوراییان؛ ارتباط با محور مقاومت و بچه‌های حزب‌الله لبنان
علی عشوری هم که مدیر اجرایی مجموعه فرهنگی عاشوراییان است و همیشه تأکید می‌کند نقطه تمایز این مجموعه استفاده هنر برای انتقال مفاهیم دینی به مخاطبان است، عمده فعالیت بین‌المللی عاشوراییان را به ارتباط‌گرفتن با محور مقاومت و بچه‌های حزب‌الله لبنان معرفی می‌کند و می‌گوید که هم‌اندیشی و هم‌فکری در حوزه فرهنگ با بچه‌های حزب الله صورت گرفته است.
عشوری تأکید می‌کند که اگر هم قرار بوده یا قرار باشد در حوزه بین‌الملل از ظرفیت مجموعه عاشوراییان استفاده بشود، تاکنون بستری فراهم نبوده و نشده که بخواهند این کار را بکنند.
این مجموعه طی دهه‌های گذشته تاکنون ظرفیت‌های فرهنگی و هنری و جوانان خوش‌ذوق را برای تبلیغ فرهنگی به‌کار گرفته و امروز به‌عنوان یکی از مراکز مؤثر و معروف استان اصفهان مطرح است و به «به‌روزبودن» و پویایی فعالیت‌ها هم شهره است .
اگر بستر فراهم باشد، کار می‌کنیم
مصاحبه‌شونده بعدی «نوید مسائلی» است؛ مدیر انجمن حمایت از کودکان کار اصفهان. این چهره نام‌آشنا در حوزه کودکان کار هم پاسخی شبیه به دو نفر قبلی دارد و می‌گوید که در حوزه بین‌الملل کاری صورت نگرفته؛ اما اضافه می‌کند که اگر بستری باشد که بتوانند کار کنند، حتما استقبال می‌کنند.
«فانوس»؛ ترویج فرهنگ مهدوی و تمدن‌سازی شیعی در حوزه بین‌الملل درنهایت به سراغ محمد داستانپور مدیر مؤسسه قدیمی و فرهنگی «فانوس» می‌رویم. داستانپور می‌گوید در چشم‌انداز بلندمدت مجموعه، بحث جهانی‌شدن مطرح است. این مدیر فرهنگی اصفهان تأکید می‌کند که از ابتدا هم شعارشان در «فانوس» جهانی‌شدن بوده و حرفشان هم این است که منتظر موعود جهانی، باید به جهانی‌شدن فکر کند؛ ولی باید در عملکرد از محله شروع کرد، به منطقه و سپس شهر، کشور، قاره و جهان رسید. به گفته مدیر «فانوس»، این مجموعه تلاش می‌کند که در همین مسیر پیش برود و در چشم‌انداز 1414 فانوس، به بعد جهانی‌شدن به‌صورت بسیار جدی تأکید شده و البته این جهانی‌شدن با محوریت فرهنگی و آن هم با موضوع ترویج فرهنگ مهدوی است. ترویج این فرهنگ و تمدن سازی شیعی دو هدفی است که فانوسی‌ها برای فعالیت در گستره جهانی و حوزه بین‌الملل درنظر گرفته‌اند و این اهداف در چشم‌انداز 1405 هم دیده شده و اقداماتی هم صورت گرفته؛ اما بازهم پای «بودجه» و «امکانات» در میان
است.
کار جدی در حوزه بین‌المللی بستر و زیرساخت می‌خواهد
داستانپور می‌گوید: «بزرگ‌ترین مانع ما نبود امکانات بوده و هست. با کمترین امکانات که یک مجموعه کوچک نیاز دارد که فعالیت کند، گذران می‌کنیم و حتی با کمتر از آن! تاالان هم با دغدغه‌مندی و پیگیری بچه‌ها کار پیش رفته و فعالیت‌هایی هم در این زمینه صورت گرفته؛ اما کار جدی در حوزه بین‌المللی، بستر و زیرساخت می‌خواهد که نداریم. ما می‌خواهیم از رسانه و فضای مجازی در این بخش استفاده کنیم. تولید محتوا نیازمند منابع انسانی و مالی است که خب وجود ندارد.»
حرف مشترک مدیران، نداشتن بودجه است
اما عدم فعالیت کانون‌های فرهنگی اصفهان در حوزه بین‌الملل، درحالی است که از ظرفیت این کانون‌ها در حوزه دیپلماسی شهری هم چندان استفاده‌ای نمی‌شود. وضعیت در پایتخت البته شاید به‌مراتب بهتر است. در شهر تهران، برخی هیئت‌های فرهنگی‌مذهبی مثل آیین حسینی، ریحانه‌الحسین و… هستند که در مناسبت‌های مختلف با دعوت از میهمانان خارجی از کشورهای مسلمان یا سفر به این کشورها و برگزاری برنامه‌ها و مراسم‌های مشترک، دوره‌های آموزشی، گسترش ارتباطات منطقه‌ای و تولید محتواهای متنی، صوتی و تصویری با زبان‌های مختلف و…کوشیده‌اند که از ظرفیت فرهنگی‌مذهبی مجموعه خود استفاده کنند. در شهر فرهنگ و هنر و تمدن اما مؤسسات فرهنگی یا تعطیل می‌شوند یا نیمه‌فعال روزگار می‌گذرانند یا مثل چندمجموعه ای که با آن‌ها صحبت شد، به خاطر مشکلات و موانع، ترجیح داده‌اند در همان گستره شهری و نهایتا کشوری فعالیت کنند.
حرف مشترک این مدیران، نداشتن بودجه است و عدم‌حمایت دستگاه‌های متولی!
