علی شیرانی‌دستجردی، قهرمان تیم هندبال استان و اهل محله کساره، از مشکلات ورزشکاران می‌گوید

بی‌توجهی به رشته هندبال در اغلب محله‌ها

علی شیرانی‌دستجردی، قهرمان 31ساله تیم هندبال استان اصفهان و فارغ‌التحصیل رشته بیومکانیک ورزشی از دانشگاه اصفهان است.

تاریخ انتشار: 12:41 - سه شنبه 1403/08/29
مدت زمان مطالعه: 2 دقیقه
بی‌توجهی به رشته هندبال در اغلب محله‌ها

به گزارش اصفهان زیبا؛ علی شیرانی‌دستجردی، قهرمان 31ساله تیم هندبال استان اصفهان و فارغ‌التحصیل رشته بیومکانیک ورزشی از دانشگاه اصفهان است. او که یکی از ساکنان محله کساره است، در گفت‌وگو با «هم‌محله» از مشکلات ورزشکاران محلی و بی‌توجهی مسئولان سخن می‌گوید. شـیرانی‌دستجردی می‌گوید: «از کودکی در خانواده‌ای ورزشکار بزرگ شدم. پدرم همیشه اهل ورزش و برادرم از قهرمانان کشتی کشور بود و این انگیزه‌ای شد برای ورود من به ورزش.»

او ادامه می‌دهد: «پنجم دبستان (سال 82) بودم که معلم ورزش مدرسه، جناب آقای کیخسروی (امیدوارم هرکجا هستند، سلامت باشند) من را برای تیم هندبال مدرسه انتخاب کردند. آن هنگام روی آسفالت هندبال را یاد گرفتم و بعد از یک سال توانستم به آکادمی هندبال سپاهان دعوت شوم و به‌صورت تخصصی‌تر این رشته را دنبال کنم. خدا را شکر به رده‌های ملی دعوت شدم و مقام‌های متعددی نیز کسب کردم.»

این قهرمان تیم هندبال استان اصفهان خاطرنشان می‌کند: «بچه‌های مسجد در این افتخارها تنها افرادی هستند که بسیار برایم ارزش قائل‌اند. وقتی از مسابقات دانش‌آموزان جهان با کسب نایب‌قهرمانی به محله برگشتم، برایم بنر زدند. آن‌ها همیشه با احترام با من برخورد کرده‌اند.»

شیرانی‌دستجردی بیان می‌کند: «در اغلب محله‌ها به رشته هندبال توجهی نمی‌کنند؛ مخصوصا محله ما که جزو محله‌های پایین‌شهر است؛ به‌طورمثال، حتی یک زمین مناسب برای فوتبال نداشتيم، چه برسد به هندبال.» او ادامه می‌دهد: «تابستان‌ها از طرف هیئت‌امنای مسجد محله کلاس‌هایی برگزار می‌شد که در زمان خودش دوره خوبی بود؛ مانند کلاس‌های دفاع شخصی و فوتبال.»

این قهرمان تیم هندبال استان اصفهان با بیان اینکه ورزشکارها در اصفهان بسیار مظلوم واقع شده‌اند، اظهار می‌کند: «من به‌عنوان عضو بسیار کوچکی از جامعه ورزشکاران هستم؛ اما بزرگانی مانند قهرمانان المپیک و پهلوانان بدون توقع به‌منظور بالابردن پرچم کشور و کسب افتخار برای شهرشان تلاش می‌کنند.»

شیرانی‌دستجردی با تأکید بر اینکه اغلب مسئولان به ورزشکاران و قهرمانان شهر کم‌لطفی می‌کنند، می‌گوید: «به‌طورمثال، چند وقت پیش به سراغ شهردار یکی از مناطق رفتم تا برای رفع مشکل زمین پدری‌ام که عملا یک مسیر قانونی داشت، مطالبه‌گری کنم. به ایشان گفتم که بنده از ملی‌پوشان هستم و پدرم این زمین را به من داده‌اند تا خانه بسازم و 12 سال است بلاتکلیف مانده. مسئولان محترم شورای شهر هم آنجا حضور داشتند؛ اما به این موضوع اهمیتی ندادند؛ درصورتی‌که ورزشکاران در شهرهای دیگر برای مقام‌های قهرمانی‌شان از سوی اعضای شورای اسلامی شهر، زمین مسکونی و مزایا دریافت کرده‌اند.»

شایان ذکر است؛ هندبال، ورزشی گروهی است که دو تیم شرکت‌کننده هرکدام دارای دوازده بازیکن هستند و از این دوازده بازیکن، هفت نفر در زمین حضور دارند. از این هفت بازیکن، یک نفر به‌عنوان دروازه‌بان جلوی دروازه می‌ایستد. در ورزش هندبال بازیکنان برای کسب امتیاز باید توپ را درون دروازه حریف جای دهند. در این ورزش از دست برای پاس‌دادن و شوت‌کردن استفاده می‌شود. در هندبال تیمی برنده است که تعداد گل بیشتری بزند. این بازی در اواخر قرن نوزدهم میلادی در دانمارک ابداع شد. شکل امروزی و استانداردشده هندبال در ۲۹ اکتبر ۱۹۱۷ در آلمان معرفی شد و این روز به‌عنوان روز تولد هندبال در نظر گرفته می‌شود.

برچسب‌های خبر
اخبار مرتبط
دیدگاهتان را بنویسید

- دیدگاه شما، پس از تایید سردبیر در پایگاه خبری اصفهان زیبا منتشر خواهد‌شد
- دیدگاه‌هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد‌شد
- دیدگاه‌هایی که به غیر از زبان‌فارسی یا غیرمرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد‌شد

19 − 8 =