به گزارش اصفهان زیبا؛ علی شاهسنایی، قهرمان جهانی رشته کیکبوکسینگ، متولد اردیبهشت ۱۳۶۶ و دارای کمربند مشکی دان۶ تکواندو است. او داور تکواندو، کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی و مربی بدنساز آکادمی ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران، دارنده دو مقام سوم در مسابقات جهانی تکواندو هانمادانگ ۲۰۱۹ در کشور کره جنوبی است و قهرمان چندین دوره مسابقات کشوری تکواندو و… است.
این قهرمان جهانی محله جنیران در گفتوگو با «هممحله» میگوید: «در سال ۱۳۷۲ با همراهی استاد رحمتالله شاهسنایی با تکواندو آشنا و بهصورت تفریحی تا سال ۸۰ در کلاسهای ایشان حاضر شدم. سال ۸۰ در باشگاه ورزشی شهدای جنیران بهصورت حرفهای تمرینات تکواندو را آغاز کردم و پس از آن در سال ۱۳۸۲ به مقام قهرمانی استان رسیدم.» شاهسنایی اظهار میکند: «محله ما یک شهید مدافع حرم دارد و من مدال یکی از مسابقاتم را به خانواده این شهید اهدا کردم؛ چون معتقدم کسی که در برابر دشمنانی همچون اسرائیل ایستادگی کرده است، مدال جهانی ما که هیچ، هرچه داریم و نداریم باید فدایش کنیم.» او بیان میکند: «تاکنون حدود ۲۳ سال است در مسابقات مختلف شرکت و به لطف خداوند متعال و دعا و حمایت پدر و مادرم مقامهای مختلفی کسب کردهام. ماه آینده هم به یاری خداوند متعال در مسابقات بینالمللی تکواندو هانمادانگ کوکیوان کاپ ۲۰۲۴ شرکت خواهم کرد.»
قـهرمان جهانی رشـته کیکبوکسینگ خاطرنشان میکند: «تکواندو در سالهای گذشته ورزشکاران و طرفداران بیشتری داشت؛ اما با توجه به شیوع کرونا و مسائل اقتصادی و اینکه تکواندو یکی از ورزشهای گران در کشور است و به دلیل عدمحمایت و برنامهریزی توسط مسئولان و استفاده از بازیهای رایانهای به جای فعالیتهای بدنی توسط کودکان و نوجوانان، ورود به ورزشهای رزمی بهخصوص تکواندو دچار افول شده است.»
او به نکتهای اشاره میکند و میگوید: «دوست قدیمی من علیرضا نصرآزادانی که از اهالی این منطقه است، سالها در تیم ملی تکواندو میدرخشید و در حال حاضر در کسوت مربیگری در کشور بلژیک سرمربی تیم ملی این کشور است که برای او آرزوی موفقیت میکنم.»
قهرمان جهانی محله جنیران با بیان اینکه حمایت خانوادهها در درجه اول میتواند برای ورود به این ورزش راهگشا باشد، معتقد است که توجه مسئولان میتواند انگیزهای برای شرکت در کلاسهای تکواندو ایجاد کند که این موضوع باعث نشاط و شادابی جوانان و نوجوانان و حتی خانوادههای آنها خواهد شد؛ چراکه تخلیه انرژی فرزندان در طول روز میتواند آرامش را برای آنها به ارمغان آورد تا از کیفیت خواب شب بهرهمند شوند. این مسئله در سلامت جسم و روان آنها تأثیرگذار است.»
لزوم کشف استعدادهای ورزشی در محلهها
شاهسنایی یادآور میشود: «در حالحاضر بین نوجوانان و جوانان محله و منطقه استعدادهای نابی وجود دارد که حمایت نمیشوند تا شکوفا شوند. این در صورتی است که بارها با مسئولان ورزش محله در رابطه با این موضوع صحبت کردم و نتیجهای نگرفتم. از قدیم گفتهاند یک دست صدا ندارد.»
او با اشاره به اینکه تکواندو میتواند بهعنوان یک ورزش همگانی با ابعاد مختلف در محلهها استفاده شود، ادامه میدهد: «این ورزش همه ویژگیهای مرتبط با ورزشهای همگانی را داراست؛ زیرا دارای سه بخش کیوروگی، پومسه و هانمادانگ است که شامل تمام فعالیتهای بدنی میشود.»
این ورزشکار جهانی محله جنیران بیان میکند: «درخواست من از شهردار محترم منطقه 9 این است که اگر میتواند شرایطی را برای کشف استعدادها فراهم کند یا با برگزاری تکواندو بهصورت همگانی از مربیان فعال و پیشکسوت در منطقه استفاده شود.» این قهرمان تکواندو ادامه میدهد: «بهعنوان عضو کوچکی از جامعه ورزش و تکواندو مصمم هستم تا همه توانم را به کار گیرم تا مسائل ورزشی به نتیجه برسد و نشاط و سلامتی در جامعه حاکم شود و این موضوع در صورتی محقق میشود که علاقهمندان تحت نظر خانواده، مربیان مجرب و تحصیلکرده ورزش کنند تا از آسیبهای اجتماعی دور شده و زندگی سالمتری را سپری کنند.»
او بیان میکند: «ورزش نهتنها برای سلامت جسم مفید است؛ بلکه به نوجوانان و جوانان کمک میکند با تمرکز و قدرت اراده بیشتری برای مسائل مهم زندگی ازجمله درس و مطالعه، تصمیمگیری کنند.» شاهسنایی با اشاره به اینکه ورزشکاران تکواندو حمایت نمیشوند و مسئولان باید به فکر آنها باشند، میگوید: «هزینههای ورزش را باید خودمان پرداخت کنیم و متأسفانه همان مبلغی هم که نصیب ما میشود صرف تمرین، مسابقات و ورزش میکنیم و در حال حاضر با این وضعیت تورم باید وسایل زیادی تهیه کنیم.»
این قهرمان تکواندو محله جنیران ابراز میدارد: «از شهردار اصفهان و مدیر منطقه 9 درخواست میکنم توجه ویژهای به سلامت جسم و روان شهروندان داشته باشند که این امر باعث پیشرفت انسانها در جامعه خواهد شد؛ همانگونه که در کشورهای پیشرفته ورزش در محلهها، مدارس و دانشگاهها بهصورت جدی پیگیری میشود و اکثرا ورزشکاران استعدادیابی میشوند و به مسابقات جهانی و المپیک راه پیدا میکنند.»
شاه سنایی میگوید: «در پایان از خانواده و همسرم تشکر میکنم؛ به دلیل اینکه در تمام مسابقاتی که در ایران داشتم، کنارم بودند. از سال 80 تاکنون برادرم در تمام مسابقات و در شش سال اخیر نیز همیشه همسرم کنارم بوده است. خانهام بهاصطلاح خوابگاه شده؛ 5 صبح بیدار میشوم و به باشگاه میروم و تا 11 شب باشگاه هستم و از همسرم بابت تحمل این سختیها تشکر میکنم.»