صاحب‌مجلس آبروداری می‌کند

روضه‌ امسال خانوم همسایه داستان جالبی داشت؛ چرا که در لحظه‌به‌لحظه روضه معجزه دیده می‌شد.

پاگیر خلوص و احترامش شده بودم

نمی‌دانم این فرهنگ منحصربه‌فرد اصفهان است یا همه شهرهای کشور همین‌طور هستند؛ نمی‌دانم این ویژگی عصر ماست یا از قدیم هم این‌طور بوده.

گفت‌وگو با پرچم‌داران هیئت‌های نوجوانان

نوجوانان همراه با سفینة‌النجاة ارباب

بیش از هزار و چهارصد سال است که شیعیان در عزای سرور و سالار شهیدان مجلس می‌گریند.

ما دلمان دریا نیست

این شب‌ها یکی پس از دیگری می‌گذرند؛ روزها و شب‌هایی که غم از دلمان بیرون نمی‌رود.

پاگیر خلوص و احترامش شده بودم

محرم سال گذشته را به آوارگی گذراندم. این آوارگی که می‌گویم، دست‌کم در اینجا بار معنایی خوبی دارد. می‌خواهم بگویم یعنی هر شبی را مهمان هیئتی متفاوت بودم. جای ثابتی نداشتم.

این روزها با قدم زدن در شهر می‌توان به قدرت شبکه منسجم روضه‌های خانگی پی برد

اصفهان؛ پایتخت روضه‌های خانگی

کلمه همان کلمه است؛ اما وقتی در قالب روضه می‌نشیند انگار جان دارد. انگار قرار است بیاید دست بکشد روی سر خانه، روی تک‌تک دیوارها و وسایل، بنشیند در جان آن‌ها که سربه‌زیر برده‌اند و ریزریز شانه‌هایشان تکان می‌خورد.

شما هم در عزاداری من شریک هستید

چند شبی از محرم می‌گذرد، چند شبی که هر شبش به‌گونه‌ای گذشته است، شب‌هایی که هرطور شده خودم را به روضه رسانده‌ام.

چای بهشتی

خسته و تشنه می‌رسم؛ درست روبه‌روی مجتمع امام خمینی خیابان نبوی‌منش.

هیئت رزمندگان اسلام، رهپویان وصال و مدرسه ناصریه به استقبال گردشگران می‌روند

حظ گردشگرانه از معنویت محرم

گردشگری و توریسم با تعاریف و نمونه‌های متفاوتی که دارد، چند دهه‌ای است حرف اول اقتصاد برخی از کشورها را می‌زند. این موضوع جای پای خودش را به دلایل مختلف در دنیا باز کرده است و سرمایه‌گذاری‌های بسیاری هم برای گسترش آن صورت می‌گیرد.

من مادرم؛ عاشق امام حسین(ع)

محرم شروع می‌شود با همه شور و شعورش؛ هرچند غم اباعبدالله همیشه تازه است و ما شیعیان هر جا اسم اربابمان بیاید، بغض گلوگیرمان می‌شود. اسم ماه عزای آقا خودش حزن‌انگیز است؛ چه برسد که فرارسد.

روضه شبانه حاج عباس قلیانی

داربست‌ها که می‌رود بالا و با پارچه‌های سیاه پوشانده می‌شود، دلم را گره می‌زنم به روضه‌های خانگی در خیابان کمال؛ خیابانی متفاوت که گُله‌به‌گُله‌اش روضه خانگی برپاست.

استقبال هیئات، مداحان و عزاداران از شعر آیینی باعث تغییر رویه‌های معمول عزاداری شده است

محافل حسینی؛ آراسته به «شعر آیینی»

در چند دهه گذشته مجالس عزاداری در ایران عموما شکلی ثابت داشته و ترکیبی از سخنرانی، مداحی و سینه‌زنی بوده است.