شب یلدا داستان زندگی مردیست با بازی محمدرضا فروتن که حوادث و وقایع زندگی او را به شبی تیره و تار رسانده و گویی این شب سر صبح شدن ندارد. همسر و فرزندش از ایران مهاجرت کردهاند و حال با افسردگی و سرخوردگی از فضای موجود در کشور بههمراه احتمال خیانت همسرش در خارج از کشور روبهروست. فضای تیره و تاری که پرسوناژ اصلی داستان را به مرز سرگشتگی و حتی جنون رسانده است. یادآوری خاطرات گذشته و سیر حوادث پیش رو از فیلم شب یلدا روایتی تلخ و تیره ساخته است که اگرچه اثری بهغایت خوشساخت و دقیق و عمیق است، اما تماشای آنرا سخت میکند.
شب یلدای شخصیت اصلی فیلم اما بالاخره به روز روشن و فردایی بهتر ختم میشود؛ درست مثل تمام شبهای یلدای دیگر؛ اما داستان فیلم پیام روشن و مشخصی دارد، پیامی که از زبان پریا گفته میشود: هیچ چیز یکروزه و یکشبه اتفاق نمیافته؛ نه عشق، نه نفرت. همه چیز برمیگرده به قبل و قبلتر و باز هم قبلتر! حرف مهمی که از زبان پریا بیان میشود با دیالوگ بینظیر دیگری کامل میشود: زخمهای آدم سرمایه است. حامد سرمایهات رو با این و اون تقسیم نکن، داد نکش، هوار نکش، آروم و بیسر و صدا همه چیز رو تحمل کن… .
حامدِ فیلم پوراحمد اما در شب طولانی عمرش بالاخره هوار میکشد. داد میزند. آواز میخواند و اعتراض میکند به سرنوشتش که در آتش و بحران حوادث روزگار در حال سوختن است.
از ساخت فیلم شب یلدا حالا حدود بیست سال میگذرد؛ بااینحال هنوز فیلمی تازه و سرپاست. هنوز حرفش نو است،حرفی که هنوز هم میتوان آنرا نو به نو به زبان آورد.
درباره فیلم شب یلدا اثر فاخر دهه هشتاد سینما
یکی از مهمترین و بهترین فیلمهای دهه هشتاد سینمای ایران بیتردید فیلم شب یلدای کیومرث پوراحمد است. فیلمسازی که اگرچه همگان با قصههای مجید میشناسندش، اما اوج فیلمسازیاش را در فیلم شب یلدا تجربه کرد.
نوشته شده توسط: اصفهان زیبا در در سینما و تلویزیون,فرهنگ | دیدگاه بسته شده